به گزارش خبرگزاری حوزه، تابستانی که گذشت با وجود رکوردشکنی فوق تصور "هزارپا" ، سینمای ایران از حیث فروش و گیشه اوضاع چندان به سامانی نداشت. شاید اشاره به آمار و ارقام سه ماه اخیر به خوبی نشان دهد که در گرم ترین فصل سال شاهد یکی از سردترین دوران گیشه ی سینما بوده ایم.

الغرض آن که در تابستان امسال بیش از 20 فیلم سینمایی روی پرده رفتند و در مجموع این تعداد توانستند بیش از ۶۱ میلیارد تومان عایدی وارد چرخه اکران نمایند اما باید به این موضوع مهم توجه داشت که حدود 60 درصد این میزان تنها متعلق به همان فیلمی است که در صدر نوشتار به آن اشاره شد تا به این وسیله آخرین ساخته ابوالحسن داودی که اتفاقاً یک کمدی مرتبط با دوران دهه 60 است برای سینمای ایران در فصل گذشته به نوعی آبروداری کند!

فروش 36 میلیاردتومانی "هزار پا" گرچه در این اوضاع اقتصادی باعث خشنودی سینماداران و توزیع کنندگان سینمای ایران شد اما باید در همین جا به دو نکته مهم توجه داشت؛ نخست آن که چرا سطح سلیقه و ذائقه مردم ما گرایش به سمت کمدی های نه چندان سر و شکل داری پیدا کرده که در آن ها معجونی از حرکات و حرف های نامناسب با عرف اسلامی را شاهدیم و دیگر هم این که به راستی چرا حدود 20 فیلم دیگر اکران شده در تابستان امسال با وجود تنوع ژانری که داشته اند نتوانسته اند آن طور که باید و شاید به موفقیت درخوری در جذب مخاطب دست یابند؟!

بی شک تلاش در تحلیل چرایی این دو موضوع مطروحه، می تواند تا حدود زیادی روشنگر ادامه راه سینمای وطنی ما – دست کم در شناخت و جذب مخاطبان انبوه خود- باشد.

این که به تعبیر برخی فیلمسازان و منتقدان ، شرایط امروز کشور به ویژه از حیث تنگنای معیشتی و اقتصادی می طلبد که مردم به سمت فیلم های شاد و کمدی علاقه نشان دهند تا حدودی شاید درست باشد اما از آن سو باید توجه داشت که اولاً این سخن آیا مجوزی است برای این که برخی کمدی های متبذل و دارای شوخی های سخیف و گاه جنسی به روی پرده رود و ثانیاً هم این که ما چرا به ژانرهای اجتماعی و ملودرام های خانگی به شکل صحیح خود توجه نمی کنیم و این که اگر هم بعضاً فیلم های اجتماعی ساخته می شود آن چنان تلخ و سیاه است که مردم بعد از دوره ای همچون زمان حاضر به طور کلی با این نوع از سینما قهر کرده و به سمت سینمای کمدی گرایش می یابند؟!

البته اگر از زاویه دیگری نیز به این موضوع بنگریم ، حقایق بهتری برای ما عیان می شود از جمله این که استقبال مخاطب از ژانر کمدی در دوره اخیر حاوی این پیام مهم است که امید، نشاط و روحیه زندگی مطالبه‌ای است که از سوی مخاطبان و مردم ما وجود دارد، با این حال نمی توان منکر شد که متاسفانه کمدی‌های سال ها و ماه های اخیر از جمله پرفروش ترین آن ها همچون "هزارپا" ، "نهنگ عنبر"، "لونه زنبور" و غیره به لحاظ کیفی و محتوایی نسبتی با شأن مخاطب ایرانی ندارد، چرا که مردم ما با این فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی، حقیقتاً مستحق سینمایی بهتر و شایسته تر هستند.

بی گمان تلاش در مسیر بهبود کیفی فیلم های سینمایی در عین توجه به جذابیت های ژانری برای مخاطب عام ، نیازمند سیاست گذاری های مناسب و منطقی و نیز سوق دادن غیرمستقیم نویسندگان و کارگردانان سینمای کشور در مسیر تولید فیلم های پرمحتوا ، جذاب و مردمی است.

سید محمد مهدی موسوی