جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ |۱۸ رمضان ۱۴۴۵ | Mar 29, 2024
استاد انصاریان

حوزه/ پژوهشگر علوم و معارف قرآنی گفت: به امام حسین(ع) اعلام شد که اگر تسلیم یزید نشوید دست ها، پاها و سر قطع می شود، مال غارت می شود و زن و بچه اسیر می شوند؛ از روز دوم محرم تا روز عاشورا قبل از جنگ چند بار هم به ایشان پیشنهاد شد که تسلیم شوند. امام هر چند بار یک جواب دادند و فرمود: «لا والله».

به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از تهران، استاد حسین انصاریان در مسجد رسول اکرم(ص)  اظهار داشت: کل جهان آفرینش تجلی اسما و صفات خداوند است به این خاطر پروردگار بر همۀ موجودات حق عبادت و اطاعت دارد. آیات قرآن و روایات، عبادت و اطاعت را به صورت دو عبادت و دو اطاعت ترسیم کرده است: عبادت و اطاعت تکوینی، عبادت و اطاعت تشریعی.

 معنا و مفهوم عبادت و اطاعت تکوینی

وی در مورد عبادت و اطاعت تکوینی گفت: در اطاعت تکوینی تمام موجودات هستی شریک هستند، یعنی سر این سفره قرار دارند. موجودات در این عبادت و اطاعت از خودشان اختیار و آزادی ندارند، از وقتی که به وجود می آیند تا وقتی که از دایرۀ وجود خارج می شوند در اطاعت و عبادت هستند و راهی برای تخلف ندارند. پروردگار عالم در سورۀ مبارکۀ نور می فرماید: موجودات به این عبادت و به این اطاعت خود عالم هستند، شعور دارند، دانا هستند «كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ وَ تَسْبِيحَه» (نور، 41) تمام آنها نماز و تسبیح مربوط به خودشان را می فهمند، یعنی می دانند که خدا را عبادت و اطاعت می کنند. در قرآن مجید می خوانیم که «ثُمَّ اسْتَوى إِلَى السَّماءِ وَ هِيَ دُخانٌ فَقالَ لَها وَ لِلْأَرْضِ ائْتِيا طَوْعاً أَوْ كَرْهاً قالَتا أَتَيْنا طائِعِين» (فصلت، 11) ما همۀ آسمان ها و زمین را بنا کردیم و به کل آسمان ها و زمین امر کردیم که به سوی من حرکت کنید؛ آنها مطیعانه به سوی من حرکت کردند، از همان لحظۀ اول و هنوز هم در حرکت هستند و این همان اطاعت و عبادت است.

حق عبادت و اطاعت از خدا برعهدۀ مخلوقین است

استاد انصاریان تصریح کرد: حق عبادت و اطاعت از خدا بر عهدۀ مخلوقین است چون پروردگار عالم، رب آنهاست. این حق عبادت و حق اطاعت به صورت آزاد و اختیاری بر عهدۀ جن و انس هم هست. به صورت آزاد و اختیاری به این معناست که جن و انس می توانند این عبادت و اطاعت را انجام ندهند، ولی اگر انجام ندهند ضرر می کنند و عذاب خواهند داشت. اگر انجام دهند اجر و پاداش خواهند داشت و زندگی دنیای آنان هم با انجام عبادت یک زندگی درست، مستقیم و پاکی خواهد بود و آخرت آبادی خواهند داشت.

وی ادامه داد: وجود مقدسی که مستجمع جمیع صفات کمال است، شما را آفریده و شما حق دارید با بودن او، مطیع دیگری باشید؟ شما این حق را دارید که با این قدرت بی نهایت سر در برابر قدرت های قلابی فرود بیاورید؟ قطعاً چنین حقی ندارید. اگر دست از ذات مستجمع جمیع صفات کمال بردارید، کجا می خواهید سر فرود بیاورید؟ نزد بت های مرده یا بت های زنده؟ اگر در پیشگاه او سر فرود نیاورید در برابر بت های زنده و مرده هم سر فرود نیاورید چرا که سرتان را فرود می آورند! اگر در برابر وجود مقدس او هزینه نشوید نمی گذارند آزاد زندگی کنید، می گویند ما را اطاعت کنید تا شما را نگه داریم.

نماز دروازۀ ورود به میلیون ها حقیقت است

نویسنده کتاب «نماز» گفت: نماز دروازۀ ورود به میلیون ها حقیقت است. اگر «الله» را بفهمم، در ارتباط با ذات مستجمع جمیع صفات کمالم تا آخر عمرم، نه در برابر بت بی جان، نه در برابر بت جاندار یک لحظه هم خودم را هزینه نمی کنم و سرم فرود نمی آید؛ حتی اگر سختی بکشم. حداقل این است که تمام سختی های قیامت را در این دنیا نابود می کنم.

استاد انصاریان به حکایتی درباره خلوص بی نظیر آیت الله نجف آبادی(ره)  اشاره و تصریح کرد: مرحوم آیت الله العظمی حاج سید علی نجف آبادی(ره) که یکی از بزرگ ترین علمای شیعه در این قرن اخیر بوده، شصت و سه چهار سال داشت که از دنیا رفت، ولی خیلی آدم فوق العاده ای بود. زمانی که زنده بود می گفتند اعلم علمای شیعه است. ایشان در عین اینکه در چند رشته تخصص داشت و باید در مقام مرجعیت زندگی می کرد، اما نمی دانم چرا قبول مرجعیت نکرد. او دو کار تا آخر عمرش انجام داد؛ یکی درس داد و اصلاً از درس جدا نبود، یکی هم منبر می رفت، در طول سال هر کجا دعوتش کردند حتی دهات های اطراف اصفهان هم منبر می رفت. خیلی از دهات ها او را نمی شناختند، می آمدند اصفهان مدرسۀ صدر و می دیدند یک سید محترمی است، همه به او احترام می کنند، فکر می کردند روضه خوان است، می آمدند می گفتند: آقا ما پنج شب روضه خوانی داریم، می آیی؟ ایشان اگر وقت داشت می گفت: بله می آیم. گاهی در راه که می رفت، دهات های سر راه مثلاً درِ یک خانه ای باز بود، یک دهاتی دم در ایستاده بود، به این مرد بزرگ الهی که در علم کم نظیر بوده می گفت: آقا این دو زار را بگیر بیا داخل خانۀ ما یک سورۀ یس برای پدر ما بخوان. ایشان می گفت: چشم، به امید اینکه برود داخل این خانه و دوتا مسئله شرعی بگوید، می رفت یک سورۀ یس می خواند و کنارش هم دوتا مسئله یاد خانواده می داد.

 یاد دادن معنای نماز به مردم واجب است

وی ادامه داد: آیت الله نجف آبادی(ره) روی اغلب منبرهایی که در خود شهر می رفت یا در اطراف می رفت یک سفارش به طلبه ها، به پیش نمازها، به روحانی ها، به مردم می داد و می گفت: یاد دادن معنای نماز به مردم واجب است چون با فهم نماز آدم خدا، صفات خدا، جاده درست، قیامت و دشمن را می شناسد، با فهم نماز آدم عملاً خاکسار و فروتن می شود، با فهم نماز عبودیت را لمس می کند، با فهم نماز رسالت را می فهمد، با فهم نماز ولایت اهل بیت(ع) را می فهمد و با فهم نماز امنیت را درک می کند. همه این موارد در تشهد وجود دارد، توحید در تشهد است «اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له» توحید و نفی شرک، عبودیت در «عبده»، نبوت در «رسوله»، ولایت اهل بیت(ع) و در درود بر پیغمبر و امنیت واقعی در سه سلام است و پنج حقیقت در تشهد تجلی دارد.

 تفسیر سورۀ حمد از زبان امیرالمؤمنین(ع)

مترجم و مفسر قرآن کریم به تفسیر سورۀ حمد از زبان امیرالمؤمنین(ع) اشاره و خاطرنشان کرد: خداوند در سورۀ حمد می داند که چه دریایی از معارف را قرار داده است. عالم بزرگ سنی ها، حدود صد و پنجاه سال پیش، در استانبول ترکیه، یک کتابی نوشته به نام «ینابیع المودة» در چاپ جدید چهار جلد است. در جلد اول از قول امیرالمؤمنین(ع) نوشته که حضرت به ابن عباس فرمود: اگر من تفسیر سورۀ حمد را بخواهم برای شما بگویم و شما هم آنچه از من دربارۀ سورۀ حمد می شنوید بنویسید، من تا «وَ لَا الضَّالِّين» را برای شما بگویم و تمامش کنم، آن هم در حد شما و نه آن چیزی که خودم می دانم، بعد بگویم این نوشته ها را به جای دیگر انتقال بدهید، هفتاد شتر جوان باید بیاورید تا این نوشته ها را بار کنید و ببرید.

 برای چه ترامپ و اسرائیل را قبول کنیم؟!

وی در بخش دیگری از سخنان خود به دلیل مقاومت امام حسین(ع) در برابر ظلم اشاره و خاطرنشان کرد: به امام حسین(ع) اعلام شد که اگر تسلیم یزید نشوید دست ها، پاها و سر قطع می شود، مال غارت می شود، زن و بچه اسیر می شوند؛ از روز دوم محرم تا روز عاشورا قبل از جنگ چند بار هم به ایشان پیشنهاد شد که تسلیم شوند. امام هر چند بار یک جواب دادند و فرمود: «لا والله» قسم به الله یعنی به آن ذات مستجمع جمیع صفات کمال، من تسلیم این آدم شراب خور، میمون باز، بی دین و جلف نمی شوم؛ با جان و دل شهادت را قبول می کنم. حال من برای چه ترامپ و اسرائیل را قبول کنم؟ به فرموده قرآن مجید این قدر می ایستم تا «إِحْدَى الْحُسْنَيَيْن» (توبه، 52) را به دست بیاورم؛ یا شهادت و لقای الله، یا سر این سگ های هار را به سنگ بکوبم. دو راه وجود دارد، یا در کوران سختی ها رسیدن به لقای الله یا سر سگ های هار به سنگ کوبیدن.  

استاد انصاریان در مورد معنای رب نیز گفت: «رب» یعنی مالک، اما مالکی که فقط ملکیت بر عالم ایجاد نکرده و کنار بنشیند، مالکی است که در فضای مالکیت خود مربی هم هست. خدا وقتی مملوکش را می سازد در دامن محبت و مهر و لطفش تربیت هم می کند، او نطفه را در صلب پدر و رحم مادر می سازد و مالک است، اما این نطفه را در رحم مادر پرورش می دهد و تبدیل می کند به مسیح، به ابراهیم، به یوسف، به موسی، به نوح، به ذوالکفل، به پیغمبر(ص)، به امیرالمؤمنین(ع) و به مردم مؤمن و پاکان عالم؛ مالک مربی است.

 خداوند مالکی است که نسبت به تمام جهانیان و انسان نظر تربیت تکوینی دارد

استاد حوزه، خداوند را مربی مهربان دانست و اظهار کرد: خداوند مالکی است که نسبت به تمام جهانیان و انسان نظر تربیت تکوینی دارد یعنی انسان را رشد مادی می دهد لذا اگر دهاتی ایرانی هستید، سلمان می شوید. اگر سیاه چهرۀ حبشی آفریقایی هستید، بلال شوید و اگر خرما فروش بردۀ ایرانی هستید، میثم تمار شوید؛ یعنی خدا غیر از نگاه تربیت تکوینی، نگاه تربیت تشریعی به انسان دارد. در رحم مادر جسم را تربیت می کند، در رحم دین هم روح را تربیت می کند، این معنی رب است و با تمام عالمیان این چنین می کند.

 خداوند زنجیر، فلک، چوب و زندان ندارد بلکه رحمان و رحیم است

استاد انصاریان گفت: این مربی(خداوند) زنجیر، فلک، چوب و زندان ندارد بلکه رحمان و رحیم است. «الحمدلله رب العالمین الرحمن الرحیم» یعنی من یک مالک مربی هستم که در دنیا و آخرت، رحمت و رحمانیتم نسبت به شما بی نهایت است لذا بعد از «الحمدلله رب العالمین» که مسئلۀ دنیاست خدا می گوید «الرحمن الرحیم» و پشت سرش می گوید «مالک یوم الدین» یعنی قیامت را وصل به رحمن و رحیمی می کند. خدا برای اینکه خیالت را راحت کند در نماز توجهت را به یک «الرحمن الرحیم» دیگری جلب می کند، یعنی اول نماز می گویی «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ مالِكِ يَوْمِ الدِّين» یعنی می گوید: من الله هم در دنیا با تو با رحمانیت و رحیمیت معامله می کنم، هم در آخرت با رحمانیت و رحیمیتم معامله می کنم. حالا می خواهی من را رها کنی و درِ کدام خانه را بزنی؟!

انتهای پیام  ۳۱۳/۱۷

 

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha