به گزارش خبرگزاری حوزه، شهید و شهادت دو واژه مقدس در مکتب اسلام به شمار می روند. شهادت رمز جاودنگی و بقای اسلام ناب، خاصه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و ملت های آزاد اندیش بوده و هست. ۲۲ اسفند ماه که به روز بزرگداشت شهدا نامگذاری شده است را بهانه ای قرار دادیم تا از بنان حکیم متأله حضرت آیت الله جوادی آملی  به مناسبت این روز بهره مند گردیم:  

حضرت آیت الله جوادی آملی یادمان شهدا را به مثابه حمایتِ مکتبِ شهید پرور و هدایتِ جامعه آزاد از سلطه‌گری و سلطه‌پذیری برشمرده و بیان داشتند: چون یادمان شهدا به مثابه حمایتِ مکتبِ شهید پرور و هدایتِ جامعه آزاد از سلطه‌گری و سلطه‌پذیری است، لازم است تحلیلی که اسلام از آرمان والای شهیدان ارائه می‌دهد، در طی چند نکته کوتاه به عرض مخاطبان اصیل پیام آوران الهی برسد:

حضرت امام صادق(علیه‌السلام) فرمود: «لو أنَّ شیعتنا استقاموا لصافَحَتْهم الملائکة» ؛ اگر شیعیان ما در صراط مستقیم پایدار باشند و کژ راهه نروند، فرشتگان با آنها مصافحه می‌کنند. شهدای قرآن و عترت به معارف الهی معتقد و به فضائل نفسانی متخلّق و به احکام فقهی و حقوقی متعهّد بودند و به استناد آیه ﴿إنّ الذین قالوا ربّنا الله ثمّ استقاموا تتنزّل علیهم الملائکة ألاّ تخافوا ولاتحزنوا واَبشروا بالجنّة التی کنتم توعدون﴾ ، مژده نزول ملائکه را دریافت کردند و وعده تخلّف ناپذیر خداوند نسبت به آنان انجاز شده است، و رهنمود امام صادق(علیه‌السلام) که ریشه وحیانی داشت، تحقّق یافت.

بنابراین، حرمت نهادن به شهیدان، پاسداشت رجالی است که توفیق مصاحبت و مصافحت با فرشتگان خداوند بهره آنان شد.

ایشان ادامه دادند: حضرت امام صادق(علیه‌السلام) فرمود: «فمن اهتدی یُقبل عمله وصعد إلی الملکوت متقبَّلاً»؛ هر کس هدایت یافت، عمل او مقبول می‌شود و در حالی که مورد قبول است، به ملکوت جهان صعود می‌کند.

حضرت آیت الله جوادی آملی، شهدا را ره یافتگان صراط قسط و عدل دانستند و خاطر نشان کردند: شهدا که برای احیای حق و ازهاق باطل اقدام کرده‌اند، ره یافتگان صراط قسط و عدل بودند و چون هر چه طبق میزان وحی و امامت باشد، قبول می‌شود و هر مقبولی طیّب است و هر طیّبی به سمت بی‌جهتی خداوند صعود می‌نماید و به استناد آیه ﴿إلیه یصعد الکلم الطیّب والعمل الصالح یرفعه﴾، به طرف خداوند منزّه از سمت، صعود می‌کند. لذا شهیدان شاهد را می‌توان در ملکوت جهان مشاهده کرد.

معظم له خاطرنشان کردند: حضرت امام صادق(علیه‌السلام) فرمود: «والله ما أحبّ اللّه من أحبّ الدنیا و والی غیرنا»؛ سوگند به خداوند! خدا را دوست ندارد، کسی که دنیا را دوست دارد و ولایت غیر ما را دارد. شهیدان شاهد از محبّت دنیا آزاداند، زیرا اولین شرط کامیابی مجاهد نستوه، رهایی از دنیا و حریّت از هرگونه تعلّق به آن است. قرآن حکیم وصف اصلی رزم آوران دینی را چنین بیان کرد: ﴿فلیقاتل فی سبیل اللّه الذین یشرون الحیاة الدنیا بالاخرة﴾؛ کسانی در راه خداوند مبارزه می‌کنند که دنیا را به آخرت فروخته باشند و در این سوداگری معقول و مقبول آزمون شده و از بذل نفس و نفیس دریغ نکرده باشند.

ایشان ادامه دادند: البته مقصود از دنیا تنها کالای مادی نیست، بلکه جاه هم از این منظرِ بلند چاه است و هرچه مایه غفلت از خدا باشد، دنیا است. مجاهدانِ در راه خدا همان‌طوری که دوست خداوند بوده و از دوستی دنیا منزّه‌اند، از ولایت اهل بیت عصمت(علیهم‌السلام) برخوردار و از ولایت بیگانگان مبرّایند.

معظم له مرقوم داشتند: شهیدان که سالکان واصل‌اند و هدفی جز تقویت قِسط و عدل و تضعیف قَسط و جور نداشتند، با قیام خالصانه خویش ثابت نمودند که از غیر خداوند هراسی ندارند، زیرا یقین به توحید، یعنی مبدأمستقل الهی زمینه هرگونه خوف از غیر خدا را برطرف کرده است. چنین موحّدان نابی درخور وعده ﴿لاخوفٌ علیهم ولاهم یحزنون﴾اند.

منبع: کتاب سروش هدایت، ج۲، ص۲۲۷