خبرگزاری «حوزه» روایت زیر را از کتاب کافی منتشر می‌کند.

نبی مکرم اسلام (ص):

یَا مَعْشَرَ اَلنَّاسِ إِذَا طَلَعَ هِلاَلُ شَهْرِ رَمَضَانَ غُلَّتْ مَرَدَةُ اَلشَّیَاطِینِ وَ فُتِحَتْ أَبْوَابُ اَلسَّمَاءِ وَ أَبْوَابُ اَلْجِنَانِ وَ أَبْوَابُ اَلرَّحْمَةِ وَ غُلِّقَتْ أَبْوَابُ اَلنَّارِ وَ اُسْتُجِیبَ اَلدُّعَاءُ وَ کَانَ لِلَّهِ فِیهِ عِنْدَ کُلِّ فِطْرٍ عُتَقَاءُ یُعْتِقُهُمُ اَللَّهُ مِنَ اَلنَّارِ وَ یُنَادِی مُنَادٍ کُلَّ لَیْلَةٍ هَلْ مِنْ سَائِلٍ هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ.

ای گروه مردمان! آن‌گاه که هلال ماه رمضان طلوع کند، شیاطین سرکش به زنجیر کشیده می‌شوند.

درهای آسمان، بهشت‌ها و رحمت گشوده می‌شود؛ درب‌های دوزخ بسته می‌گردد، دعا به اجابت می‌رسد و خدای را در هر افطاری آزادشدگانی است که آنها را از آتش آزاد می‌سازد.

در هر شب منادی ندا می‌دهد: آیا سائلی هست‌؟ آیا آمرزش‌خواهی هست‌؟

الکافی، جلد ۴، صفحه ۶۷