حجت الاسلام و المسلمین اسدالله جوادی از اساتید پیشکسوت حوزه، در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در اصفهان، به مناسبت برگزاری طرح تلبس دائم (طرح ادیب) در روزهای آینده، با اشاره به منش و سلوک اخلاقی و رفتاری مرحوم آیت الله حاج شیخ عباسعلی ادیب اصفهانی(ره)، اظهار کرد: آنچه من از اخلاقیات ایشان می دانم یک از هزار است؛ آیت الله ادیب (ره) مردی بسیار صبور و شاید در بین ۵۰ استادی که از ابتدای تحصیل در خدمت آنها بودم، ایشان جامع فضایل و خصوصیات بود.
وی افزود: مرحوم آیت الله ادیب آنچه که یک استاد باید از نظر صبوری، فکر، مرتب بودن، شاگرد پروری داشته باشد را دربرداشت و الحق استادی کم نظیر بود.
حجت الاسلام و المسلمین جوادی دوره ۸ ساله تحصیل نزد آیت الله ادیب را منشاء برکات فراوانی برای خود دانست و گفت: در مدرسه چهارباغ که مرحوم آیت الله خراسانی با زحماتی توانستند در آن دوره اجازه تحصیل ۳۰ طلبه را برای تحصیل در آن مدرسه بگیرند و با شرایطی و حتی با امتحان طلبه هایی را پذیرفتند، بنده نیز جزء آن ۳۰ طلبه بودم و استادانی برای این طلبه ها انتخاب کردند که یکی از آنها مرحوم آیت الله ادیب بود. انتخاب آیت الله خراسانی برای طلاب جوان از شرح لمعه تا کفایه، آیت الله ادیب بودند، ایشان هم مرتب می آمدند و هیچ روزی کلاس تدریس را تعطیل نمی کردند.
*یکی از صفات ایشان نظم و ترتیبی بود که در تدریس داشتند
وی اضافه کرد: مرحوم آیت الله ادیب در مدارس دیگر از جمله مدرسه جده بزرگ نیز تدریس می کردند و به این کار بسیار عشق می ورزیدند، از صبح که بیدار می شدند، بعد از اعمال واجب تا اذان ظهر مشغول درس بودند و بعد از نماز ظهر و عصر و اندک استراحتی دوباره مشغول تدریس می شدند.
استاد پیشکسوت حوزه با اشاره به منش آیت الله ادیب در برخورد با طلاب جوان گفت: وقتی اشکالی در درس می گرفتیم ایشان کاملا گوش می دادند و آرام و آهسته جواب را می گفتند تا طلبه قانع شود؛ یکی از صفات ایشان نظم و ترتیبی بود که در تدریس داشتند و حتی این اواخر که رفت و آمد برایشان مشکل بود چند جا در مسیر می نشستند تا به مدرسه برسند.
حجت الاسلام و المسلمین جوادی خاطر نشان کرد: افرادی که به درجات عالی از علم و کمال می رسند بیهوده و بی حساب به این درجات نرسیده اند، بلکه یک حسابی وجود دارد و یک روابط و نیات پاک و هدف عالی دارند و توجه آنها به همان هدف است و کارخود را انجام می دهند و خداوند نیز آنها را حفظ می کند.
حجت الاسلام والمسلمین اسدالله جوادی شاگرد آیت الله ادیب(ره)
استاد پیشکسوت حوزه با تاکید بر زندگی بدون جلب توجه و سرشار از گمنامی آیت الله ادیب تصریح کرد: من هر چه نگاه می کنم می بینم مرحوم آیت الله ادیب در بند این نبود که کسی ایشان را بشناسد؛ رفت و آمدشان بسیار آرام بود و گاهی از اوقات می فرمود پولی برای من آورده اند، این را دارم که تقسیم کنم، اما بیشتر اوقات چیزی نداشت.
وی در ادامه خاطرات خود از مرحوم آیت الله ادیب، به ساده زیستی و زندگی ساده این استاد پرداخت و افزود: گاهی از اوقات که به علت بیماری نمی توانستند به مدرسه بیایند می گفتند به منزل بیایید تا در منزل درس گفته شود؛ منزل ایشان نیز از منازل قدیمی و خشت و گلی بود و حتی روزی یکی از طلاب به ایشان گفت خوب است منزل را عوض کنید، اما آیت الله ادیب فرمود اینجا منزل بابرکتی است و همین جا خوب است.
*آیت الله ادیب در علم طب، هیئت عالی و علم کلام نیز تبحر داشت
استاد پیشکسوت حوزه عنوان کرد: ایشان از همه رشحات و شعب علوم بهره داشت و معروف به شیخ بهایی زمان بود، از جمله در ریاضیات نابغه بود و دو اثر ارث الشیعه و احسن التقویم را تالیف نمود و حتی می گفتند من با ادله بیان می کنم که تقویم من از تقویم تمام ریاضیدان هایی که تقویم نوشته اند، صحیح تر است.
وی افزود: آیت الله ادیب در علم طب، هیئت و علم کلام نیز تبحر داشت و من شرح تجرید را نزد ایشان خواندم؛ همچنین فقه، اصول و منظومه حکمت را نیز عالی می دانستند، اما هیچ ادعایی نداشتند و وقتی دیگران می آمدند و اصرار می کردند درس می گفتند.
حجت الاسلام و المسلمین جوادی با بیان فضل و کمال علمی آیت الله ادیب، ایشان را استادی اهل قلم، اهل بیان و اهل علم دانست و ادامه داد: در مورد اخلاق نیز در دوره ای که ما نزد ایشان بودیم یک بار ندیدیم در درس عصبانی شود و می فرمود "حتی اگر چند بار نیز سوال کنید من پاسخگو هستم".
وی به نمونه ای از اشتراکات نظری آیت الله ادیب با حضرت امام(ره) در مورد مسائل احکام و فقه نیز اشاره کرد و افزود: در مسائل انقلاب نیز ما که در درس آیت الله ادیب حضور داشتیم، می دیدیم در بین سخنان، گاهی اشاراتی به پیام امام(ره) دارند و وقتی از ایشان درباره امام(ره) و انقلاب سوال می کردند، می گفتند باید حمایت کنید و با این جهاد موافقت کامل داشتند.
انتهای پیام
