به گزارش خبرگزاری حوزه، طلبه‌ای به نام مصطفی رحیمی در شبکه اجتماعیش نوشته است:
سلام!
اینستاگرام پر است از زوج هایی که "من اصلاً حواسم به دوربین نیست" و به "همین الان یهویی" هایشان جلوه دیگری داده‌اند.
آنها قرار است تصویری از انرژی مثبت و خوشبختی و نور و رنگ و عشق و محبت باشند.
آنها جلوی کاغذ دیواری گلدارِ خانه شاد و گلدان های سبز و شادابشان می‌ایستند، دوربین را روی سه پایه می‌گذارند، به هم نگاه های عاشقانه می‌کنند و با دهان باز می‌خندند و جوری وانمود می‌کنند که انگار در حال زندگی روزمره‌شان هستند و یک پاپاراتزی یا عکاس حرفه‌ای، مخفیانه و بی‌خبر شکارشان کرده.
فنجانِ خوش‌قیافه قهوه‌شان را در دست می‌گیرند و در زاویه خوب‌شان، لم می‌دهند روی کاناپه و آن یکی، لپ تاپش را در بغل می‌گیرد و هر دو جدی برای چند ثانیه‌ای به کارشان می‌پردازند و سِلف تایمرِ دوربینِ روی سه پایه از ده به یک می‌رسد و کلیک یک عکس دیگر
یک گوشه دیگر از خوشبختی.
حالا دیگر هرکس، پاپاراتزی زندگیِ خودش است و هر لحظه تلاش می‌کند لحظه‌ای را بسازد و آن را شکار کند.
اینستاگرام دنیای خوشبختی هاست.
دنیای بچه‌های شادِ فرو رفته در لباس‌های تمیز و فانتزی.
دنیای اسباب بازی‌های رنگارنگ.
دنیای بشقاب‌های غذای شگفت انگیز و خوش سلیقه.
دنیای خانه های پر نور و بالکن های پر گل.
دنیای سفرهای دور دنیا و هتل های پنج ستاره.
دنیای دوست های خوب و رفقای جان.
دنیای سالگردهای ازدواجِ فراموش نشده
و بادکنک های هلیومی.
دنیای خانواده های گرم و همبسته.
دنیای کیک های چند طبقه و صبحانه های پر شکوه و وافل و لَته و سوشی و ته دیگ.
دنیای سورپرایز پارتی ها و «اگه شمارو نداشتم چی کار میکردم؟» ها.
اینستاگرام دنیای قدرشناسی و عشق و قشنگی است!
اینستاگرام فرصتی است برای این که همه ما در هر شرایط و حال و روزی که هستیم، خود را بهتر از واقعیت نشان دهیم.
کسی چه می داند، شاید در بلند مدت باور کنیم که همه ما قادریم خوش رنگ تر، روشن تر، امیدوارتر و خوشبخت تر از قبل باشیم.
شاید باور کنیم که همه ما لیاقت این خوشبختیِ اینترنتی را در دنیای واقعی داریم.
فقط باید بیشتر تلاش کنیم.
باید این قابِ چهارگوش را بشکنیم و به دور از آنهمه تجمّلات ، رنگ و نور و شادی و عشق و قدرشناسی را به زندگی واقعیِ غیر اینستاگرامی مان هم بیاوریم.
پ.ن: دوست عزیز این هم یادمون باشه که حسرت لحظه ها و عکس های دیگران رو نخوریم ، معلوم نیست که پشت صحنه چه خبره...
از من گفتن و از شما نشنیدن
ارادت

پ.ن: تصویر به وقت زمستان