خبرگزاری حوزه، | بر روی بینی و دهانش ماسک زده بود و با فاصله از بقیه ی صندلی ها نشسته بود. خانمی ماسک زده از راه رسید. نگاهی به صندلی های پر انداخت و کنار او نشست. مینا  خودش را جمع کرد. صدای سرفه ای غر و لند مینا را به خاطر رعایت نکردن فاصله یک متری  قطع کرد.

سرفه های مجدد باعث شد که سرش را برگرداند. خانمی بدون ماسک به شیشه ی اتوبوس تکیه داده بود و سرفه می کرد. خانم کناری مینا بلند شد و گفت: «تا همه را مریض نکنه دست بردار نیست.» به سمت در اتوبوس رفت. مینا دوباره به آن خانم نگاه کرد و خواست حرفی بزند که  آن خانم، ماسکش را از کیفش در آورد و آن را  بر روی صورتش زد.

بیماری کرونا به همه ثابت کرد که رفتار هر کسی تنها به خودش مربوط نیست و تک تک  انسان ها با رفتارشان خواسته یا ناخواسته بر زندگی انسان های بی شماری تأثیر می گذارند.

سالیان سال دغدغه مندان فرهنگی تأثیرات اجتماعی رفتارها را فریاد زدند، ولی کسی گوشش بدهکار نبود.

زن و مرد به خودشان این اجازه  را می دادند تا در جامعه به هر شکلی که دوست دارند حضور یابند و روابطشان را تنها بر مبنای تمایلات شخصی تنظیم نمایند.

در توجیه رفتارشان هم همواره از آزادی دم می زدند و می گفتند هر کس خودش تصمیم گیرنده ی روابط خودش هست. این درحالیست که حیوانات هم در زندگی جمعی خودشان قوانینی را رعایت می کنند تا جامعه  و جمعشان از گزند حوادث حفظ شود.

بنابراین جمله ی بدن و زندگی خودم است و به هیچ کسی ربط ندارد، بی معناترین صحبتی است که یک فرد در این رابطه می تواند داشته باشد.

بی منطق بودن این توجیه بعد از اثبات و اعلام جهانی کرونا و تاثیر رفتارهای افراد بر یکدیگر تا جایی که حتی عدم رعایت بهداشت توسط شخصی می توانست به مرگ دیگری منجر گردد، بسیار مشهود شد.

 خانم هایی که در کوچه و خیابان با پوشش های مورد علاقه ی خود و برخلاف مصالح جامعه و اجتماع می گردند با تأمل در تأثیرات اجتماعی ویروس کرونا باید به این سؤالات پاسخ دهند که حقیقتا زن بودن به چه معناست؟

آیا ظاهر یک خانم و دیده شدنش توسط مردان هویت انسانی او را می سازد؟ آیا استعداد و توانمندی های زن در  ظاهرش خلاصه می شود؟ آیا خانم ها باید از روی آرایش و ظاهرشان برای همسری یا کار کردن در هر ارگانی انتخاب شوند؟

آیا می توانند تضمین کنند که خانواده ای به خاطر آنها از هم نپاشیده و جوانی به انحراف کشیده نشده است؟ آیا شأن و شخصیت خانم ها در این خلاصه می شود که خود را بیارایند تا مردان کوچه و خیابان بپسندند؟ و هزاران سوال بی جواب دیگر ...

زهرا باغبانان، عضو گروه نویسندگی صریر