به گزارش خبرگزاری حوزه، وزیر بهداشت چندی پیش از اهالی هنر درخواست کرده بود که برای کاستن از درد و رنج روحی مردم در روزهای کرونایی، وارد میدان عمل شده و نشاط و شادی را به جامعه بیاورند.
آن چه آقای دکتر نمکی مورد تأکید قرار داده البته مطالبه کاملاً به حقی است، چه آن که به خصوص در میانه ی درگیری آحاد جامعه ما به ویژه کادر زحمتکش بهداشت و سلامت و درمان با ویروس نحس کرونا آن هم در ایامی که متأسفانه شاهد روزانه بیش از ۴۰۰ فوتی هستیم، پمپاژ شادی و نشاط یکی از مهم ترین بایسته ها به شمار می رود که در این باره با توجه به تعطیلی سینماها، رسالت تلویزیون سنگین تر از هر زمان دیگری است.
روی سخن نگارنده البته درباره چگونگی انجام وظیفه تلویزیون و به طور کلی رسانه های جمعی و ایفای نقش هنرمندان در این زمینه نیست، چه آن که متخصصین و کارشناسان مربوطه از ابتدای شیوع این ویروس تاجدار تاکنون بارها در این مقولات سخن گفته و در آینده نیز به اظهارنظر می پردازند و لذا غرض اصلی تأکید بر نکته بسیار مهم دیگری است.
هفته های نخست شیوع کرونا در کشورمان بود که سلسله مصاحبه هایی با کارشناسان دینی به خصوص صاحب نظران در عرصه های اجتماعی داشتم و بیت الغزل صحبت بسیاری از دوستان این بود که اگر ما به معنای حقیقی کلمه، جامعه را با آموزه های اسلامی و کلام ناب قرآن و اهل بیت(ع) آشنا کنیم و این باور در جان آن ها بنشیند که انسان در همه حال نیاز به ارتباط مستمر با خالق ایشان و ایضاً توسل به اولیای الهی به خصوص حضرات معصومین(ع) دارد، بسیاری از مشکلات روحی و روانی که ارتباط معناداری هم با بیماری های جسمی دارد، از جامعه انسانی رخت خواهد بست.
واقعیتی که بر اساس یافته های علمی نیز مورد تأیید قرار گرفته این است که جامعه ی دنیازده و دور اُفتاده از گوهر ناب تعالیم الهی، امروز بیش از پیش به سمت افزایش بیماری ها و اضطراب های روحی و روانی گرایش یافته که افسردگی یکی از شاهدمثال های پرتکرار همین بیماری هاست؛ به ویژه آن که گروه های سنی مختلف و اقشار گوناگون جامعه به نوعی درگیر با آن هستند و این مساله البته علل و ریشه ها و زمینه های گوناگون اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ... دارد که بحث درباره هر یک به تفصیل به هیچ وجه منظور و مراد این وجیزه نیست.
هدف اصلی این است که بر اهمیت تکیه بر آموزه های دینی و مدد گرفتن از خالق متعال برای رفع این نگرانی ها و دغدغه ها تأکید کنیم و این موضوع را در قالب پرسشی کلیدی متذکر شویم که به راستی چرا کاهش علاقه به زندگی، انزوا طلبی، افسردگی و احساس اندوه، خود کم بینی، بی قراری و احساس شکست در زندگی و ناامیدی در افراد غیر مذهبی معمولاً بیشتر از افراد مذهبی است، چه آن که با وجود عسرت اقتصادی، وضعیت افراد متدین نسبت به افراد غیر دینی از حیث اخلاقی و روانی مناسب تر و مطلوب تر است و مذهبی ها به طور نسبی آرامش بیش‌تری در شرایط مختلف زندگی احساس می کنند.
بی گمان یکی از دستاوردهای تعمیق باورهای دینی و الهی در زندگی بشر این است که این مهم خود به عاملی در مسیر تقویت قوه ی صبر و خویشتن داری و به تبع آن افزایش تاب آوری اجتماعی تبدیل می شود.
در هر صورت و با توجه به هشدار کارشناسان و پزشکان مبنی بر این که با آغاز فصل سرد، شیوع کرونا نیز بیشتر شده و به تبع آن معمولاً در این ایام افسردگی ها نیز افزایش محسوسی پیدا می کند، لذا چه خوب است که هم مسئولان و هم رسانه ها، در کنار تبیین انواع و اقسام راهکارها برای درمان افسردگی و مشکلات روحی و روانی حاصل از کرونا، از اهمیت و تأثیرگذاری فوق العاده توجه دادن عامه مردم به آموزه های دینی در سایه سبک زندگی اسلامی غفلت نکنند.
سید محمد مهدی موسوی
