به گزارش خبرگزاری «حوزه» از تهران، متن سخنان خطبه گونه امروز اول اسفند حجت الاسلام و المسلمین کاظم صدیقی، خطیب جمعه تهران به شرح ذیل است:

السلام علیک یا بقیه الله سیّدی مولای یابن الحسن یابن فاطمه أغثنی و أدرکنی اجرنی و أضِفنی

أعوذ بِالله مِنَ الشَّیطَان الرَّجیم

بِسمِ الله الرَّحمَنِ الرَّحِیمِ

رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی وَ یَسِّرْ لِی أَمْرِی وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسَانِی یَفْقَهُوا قَوْلِی

اَلحَمدُللهِ رَبِّ العالَمین و الصَّلاةُ عَلَی سَیِّدنا أَنْبِیَا و الْمُرْسَلِین حبیبنا حبیبِ اِلهِ الْعالَمِین، ابِاالقاسِم مُحَمَّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلَی آلِهِ الأطْیَبِینَ و لاسِیَّما مولانا بقیة اللهِ فِی العالَمین  

وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی

ایام الله رجب المرجب را رجب الاصب را به وجود اقدس سفره گستر رجب مولا و سید و جان و جانانمان حضرت ولی الله امام عصر ارواحنا فداه و به همه صاحبدلان، مومنان، اهل عبادت، اهلُ الله تهنیت و تبریک عرض می کنم.

به مناسبت این ماه برکات، ثمرات، و اسرار و فیوضاتی که از این ماه، سالک الی الله، مرد خدا، مرد آخرت می تواند ذخیره کند، چند جمله ای در این ارتباط با دل پاک شما خدا جویان و میهمانان الهی در این فصل که رجب، شعبان، رمضان یک فصل است، بهار است، رویش است، نسیم حیات است، وارستگی است، فرهیختگی است، عروج است، معراج است، پرواز دل است، تزکیه است، تهذیب است، نه، عشق است، آب شدن است، از خود عبور کردن است، به جانان رسیدن است، همه بزرگان واده ی سلوک الی الله که در راس آن، سید اهل مراقبه، سید بن طاووس صلوات الله علیه است و در معاصرین ما مرحوم آیت الحق، جمال السّالکین آقا میرزا جواد آقای ملکی تبریزی، در آثارشان مطالبی را مطرح کرده اند نشان می دهد که این ها در این وادی در حضور و محضر حق سرگشته بودند و اعجاب می کنند به پذیرایی های الهی برای عروش رحمان که قلب مؤمن عرش خداست و خدا در این ماه بر این عرش استقرار دارد. دل را به غیر دلدار نمی ده.

ماه رجب در این حدیثی که مرحوم سید نقل کرده و مرحوم آمیرزا جواد آقای ملکی حق می دهند که کسی به پای این حدیث قدسی جان بدهد. در آنجا عباراتی دارد خیلی عبارت های دل انگیز، تکان دهنده، امیدوار کننده. یک جمله اش این است که «الشَّهرُ شَهری و العَبدُ عَبدی» ماه، ماه خودم هست، بنده هم بنده من است یک عبارت این است که «أنا أنیسُ مَن ذَکَرَنی» کسی  در این ماه دل به من بده من با او انیسم، من مأنوس او هستم، او را با خودم خواهم داشت و «جَلِیسُ مَن ذَکَرَنی» با او همنشینم، اصلا پیش خودمه، با من هست و عبارت عجیب تر «مُطِیعُ مَنْ أَطَاعَنِی» هرکس مطیع من باشد، من هم مطیع او خواهم بود. یعنی اگر کسی در این ماه خودشو بدهد به من، با غیر من آنات شبش را و ساعات روزش را به غیر من مشغول نسازد، همه وجودش با خدا باشد، خدا می گوید من هم خدایی ام را به او می دهم. این حدیث قدسی که «عَبْدِی‌ أَطِعْنِی‌ حتی أَجْعَلْکَ مِثْلِی» بنده من فرمان من را ببر، تا تو را آیینه خودم قرار دهم، هرکی به تو نگاه کند، جمال من را در آیینه تو ببیند، جلال من را ببیند، اسما و حسنای من در وجودت دیده می شود و این جهت مشابهت و مرآتیت هم یک بخشش را خداوند مطرح فرموده «انا أقول کن فَیَکون و انت تقول کُن فَیَکون» اگر بنده باشیم، بندگی ریشه در ربوبیت دارد. شما در انجام کارهایتان احتیاج به اسباب پیدا نخواهید کرد، خواستن هرچیز همانا، آنچه که در بهشت خواهید دید در همین جا من به شما خواهم داد. انبیاء علیهم السلام، امیرالمؤمنین اینگونه بودند و یک چیزی می خواستند بشه اراده می کردند و می شد، امروز این شفاهایی که شما در حرم مطهر حضرت ثامن الحجج علی بن موسی علیه آلافُ التَّحِیَّهِ وَ الثَّناءِ و سایر امامان مریض های صعب العلاج می روند، بدون هیچ جراحی، آمپول دردآور یا داروی تلخ، بدون اینکه زمان ببرد، امام رضا یک نگاه می کند و خوب میشه. آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند. عبارت دیگری که خدا فرموده، فرموده این ماه حبل الله است، سیم وصال است، هرکس دلش برای من تنگ شده، با این سیم به من وصل بشود. این حدیث داعی از آن غرر احادیث است برای اهلش چه نمی کند.

و اما مراقبات این ماه عزیز حدود بیست مراقبه در مفاتیح الجنان آورده، در المراقبات آقا میرزا جواد آقای ملکی آمده و در کتاب شریف اقبال الاعمال سید بن طاووس خیلی سفره گسترده است، چه گنجینه هایی، چه چشمه های جوشانی، چه ابرهای باران زایی، چه بذرهای پر ثمری، چه نهال های پر میوه ای، آدم نمی تواند احصا کند، خدا چجور از دل بنده اش در این ماه پذیرایی می کند. اما بعضی از مراقبت ها را من خدمت شما تقدیم می دارم، یکی استغفار است که تخلیه است. آقای بهجت اَعلَی اللهُ  مقامَه که خُب مرد این میدان بود، نور بود، عرشی بود، اینجایی نبود، آنجایی بود، از آنجا آمده بود، ولی اینجا نبود، همانجا بود. آقای بهجت برای همه مشکلات استغفار را توصیه می کردند، مریضتان را با استغفار، قرضتان را با استغفار، بچه دار نشدنتان را با استغفار، فقرتان را با استغفار برطرف کنید. استغفار اکسیر است، استغفار کلید هر در بسته است. به تعبیر روایتی که آقای بهجت با یک تأثری می گفتند به که بگوییم؟ با همان لهجه خاص خودشان به که بگوییم که مشکل شما گناهان شماست و دوای شما استغفار شماست. استغفارهای متنوعی در این ماه برای ما بصورت دستورالعمل ارائه کرده اند. درخواست من این است که به مفاتیح الجنان مراجعه کنید، بخصوص آن صدتا استغفاری که به صدقه ختم می شود، این راز دارد، قبولی استغفار به این است که ما به فقرا برسیم، به گرفتارها برسیم، افتاده ها را بلند کنیم، زیر پا مانده ها را بکشیم بیرون. استغفار با صدقه وقتی همراه می شود، خیلی اعجاز می کند.

نکته دوم در ماه مبارک رجب کثرت تهلیل است. تهلیل به «ه» هوز یعنی لا إله إلّا الله گفتن. ذکری اشرف از لا إله إلّا الله پیغمبر فرمودند من نیاوردم. در این ماه هرشب بتوانیم هزار بار بگوییم لا إله إلّا الله اما در تمام اذکار آن که روح ذکر است، حضور قلب است. وقتی لا اله می گویی، همه را از دل بیرون کن، هیچی در دلت نباشد، الا الله می گویی جمال خدا را ببین، عاشقش شو، بسوز، خام بودم پخته شدم سوختم خودتو بر باد بده. این استغفار با آن لا اله الا الله در قرآن در قرینه هم مورد امر خداوند متعال قرار گرفته است. می گویند دل وقتی سخت می شود خدای متعال هیچ عذابی را مثل قساوت قلب بر بنده اش نازل نمی کند «مَا ضُرِبَ‌ عَبدٌ بِعُقُوبَهٍ اَعظَمُ مِن قَسوَةِ القَلب» بنده ای با هیچ چوبی با هیچ تازیانه و شلاقی دردناک تر از قساوت قلب زده نشده، خدا نکند آدم بی رحم شود، آدم بی عاطفه شود، آدم بی وجدان بشود، خون مردم را بمکد، حق مردم را پایمال کند، به فقرا دلش نسوزد، حق آن ها را بخورد، خمس را، زکات را، مالیات را، حقوق عمومی را، بیت المال را این بی رحمی هست. خیلی بی رحمی است و این چوب خداست و شدیدترین دردیست که خدا بر افراد نازل می کند. می گویند وقتی دل قسی شد، چیزی که دل را نرم می کند، شخم اش می زند لا اله الّا الله با اخلاص است و خدا کند، خدا کند، خدا کند موقعی که قبض روح می کند قابض الارواح آخرین حرفی که از ما صادر می شود کلمه طیبه لا اله الّا الله باشد.

نکته سوم زیارت رجبیه این ماه است. زیارت رجبیه در همه ماه ها ما زیارت داریم، در مناسبت های خاص زیارت امام حسین (ع) خصوصاً جز زیارت هایی است که توصیه شده. ٱلْحَمْدُلله امام رضا داریم، درِ رحمتش به روی ما باز است غفلت نکنیم، ولی هیچ زیارتی، زیارت رجبیه نمی شود، سفره ای که امامان ما برای زائرین رجب پهن کرده اند، در هیچ ماهی دل این شیرینی و حلاوت را نخواهد چشید و زیارت نامه مخصوصی برای همین ماه است.

چهارمین نکته این زیارت ها ارتباط، اتصال و تجدید بیعت با اولیای الهی است، با اختران آسمان هدایت است، با کشتی های نجات دنیا و آخرتمان امامانمان هست، زیارت از خود بیرون آمدن است، قطره آلوده وجود را به دریای عصمت امامانمان ذوب کردن است. قطره وقتی دریا شود چه می شود، آدم وقتی به زیارت می رود اگر زیارتش زیارت باشد، دریا می شود، وقتی بر می گردد خودش نیست، بوی امام رضا را با خودش می آورد، خوی امام حسین علیه السلام را با خودش می آورد.

نکته بعدی مسئله دعاهاست. دعا مغز عبادت است، جان عبادت است، دعا تظاهر به حقیقت خودمان است. ما بیچاره ایم، ما ناتوانیم، ما ضعیفیم، ما نفس قوی داریم، ما کشش ها و غرائز نیرومندی داریم. ما زورمان به خودمان نمی رسد. اینکه کم می آوریم اینو باید بفهمیم و دعاست که خودمان را به ما معرفی می کند و راه قوی شدن را، راه غنا را، راه استقلال را به ما نشان می دهد. اگر خودت نباشی اگر ضعیف در پناه یک قوی باشد، اگر ذلیل به یک عزیزی پیوند بخورد اگر افتاده به یک مستقلی وصل شود، کارش درست است. دعا تضمین کننده این معانی است. لذا دعا اکسیر اعظم است اگر ما دعا نکنیم قرآن کریم فرموده «قُلْ مَا یَعْبَأُ بِکُمْ رَبِّی لَوْلَا دُعَاؤُکُمْ» اگر شما خدا را نخوانید توجه به خدا نکنید، التجاء و تضرع نداشته باشید، خدا نگاهتان نمی کند حالا که ضعیفی صداش بزن، حالا که بیجاره شدی چاره ساز او خودشه این آیه را در طلیعه سخنم به محضرتون هدیه کردم «إِذا سَأَلَکَ عِبادی عَنّی فَإِنّی قَریبٌ» حبیب من، سفیر من، به بندگان من که سراغ من را از تو می گیرند به آنها بگو آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم؟ یار در خانه و ما گرد جهان می گردیم؟ خدا خودت هست  کجا داری می ری «أینَ تَذهَبون» چرا عوضی گرفتی همه را فکر می کنی خدای تواند کاری ازشان ساخته است؟ دل بده به من، من در دلت حضور پیدا می‌کنم. «القَلبُ حَرمُ الله» بارگاه من، خانه من، قلب خودت است. غیر من را از دلت بیرون کن تا منو پیدا کنی «فَإِنّی قَریبٌ» من نزدیکم از کی سراغ منو می گیری تو وجود خودت، در قلب خودت خدا را پیدا کن، خدایا بلد نیستم خدایا نمی توانم خدایا خودت خودت را به من بده من محجوب شدم گرفتار شدم. این دعاهای ماه رجب دعاهای عجیبی است ولی چند تا دعاست یکی دعای «خابَ الوافِدُونَ عَلی‏ غَیْرِکَ» کسی به هر که وارد بشود جز تو چیزی گیرش نمیاد «وَ ضاعَ المُلِمُّونَ اِلاَّ بِکَ» وقتی حیوانی مرکبی خسته میشه، درمانده میشه می‌گویند «لمم» پیدا کرد. تو بارت سنگین بود خیلی دویدی در زندگی، درمانده شدی آدم درمانده خسته، به هر کسی جز او پناه ببرد، خاسر است ور شکسته است کسی به تو انرژی نمیده، کسی رفع خستگی از تو نمی کنه، آغوش من برات بازه، بیا تو بغل خودم. چرا به دیگری پناه می بری «وَ ضاعَ المُلِمُّونَ اِلاَّ بِکَ » «وَ أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ» کسی که دنبال چراگاه میگرده رمه داره سرمایه‌اش باید بچره فربه بشه اما هر چی می گرده همه جا خشکی زده است  قحطی زده است این را می گویند «وأَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ» ‏ کسی که قحطی زده است یا رمه اش را دنبال چراگاه می گرده که آنها را سیر کند تا زندگی کند یا نه خودش قحطی زده است قوتی گیرش نیامده، داره از ناتوانی می میرد دنبال یک کریمی می گردد که سفره پر نعمتی داشته باشد و او را تغذیه کند و این «خابَ الوافِدونَ» چهار بن بست را به ما نشان می دهد بعد درهای باز را که از این بن بست ها بیرون بیاید، تو کوی یار بیایید آنجا بن بست ندارد. خیلی دعای قشنگی است. یک دعایی هم مُعلّی بن خنیس نقل می کند از وجود نازنین حضرت امام جعفر صادق علیه السلام که من این را از روی اقبال الاعمال سیّد به محضر شما تقدیم می دارم. مُعلّی بن خنیس شهید محبت امام صادق علیه السلام است وقتی ماه رجب بود رفت خدمت حضرت، عرضه داشت «یَا سَیِّدِی عَلِّمْنِی دُعَاءً یَجْمَعُ کُلَّ مَا أَوْدَعَتْهُ الشِّیعَةُ فِی کُتُبِهَا» یک دعایی که کپسول باشد خاصیت همه دواها در این گنجانده شده باشد. حضرت وقتی این دعا را یاد دادند فرمودند یا معلی «وَ اللَّهِ لَقَدْ جَمَعَ لَکَ هَذَا الدُّعَاءُ مَا کَانَ مِنْ لَدُنْ إِبْرَاهِیمِ الْخَلِیلِ (ع) إِلَی مُحَمَّدٍ (ص)» در این دعا آنچه از خلیل خدا تا به امروز اولیا از مواهب الهی جمع کرده‌اند در دعاها جامع همه هست. «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ صَبْرَ الشَّاکِرِینَ لَکَ وَ عَمَلَ الْخَائِفِینَ مِنْکَ وَ یَقِینَ الْعَابِدِینَ لَکَ» این سه فراز از این دعاست. چه دعایی، چه نردبانی، چه قله‌ای برای ما ترسیم کرد اللّها من مسئلت می‌کنم صبر شاکرین لک انسان در زندگی مشکل داره این مشکلات برایش تلخ است اما اگر بدانیم این مشکلات دو شهپری است که ما را به قله می برد ما را به تگنج می رساند این سختی ها ما را اذیت نمی کند کیف می کنیم می گوییم در بلا هم می‌کشم لذات تو، انسان سالک شدائد زندگی را تلخ نمی بیند همه اینها را هدیه های خدا می بیند یعنی خدایا تو این ماه رجب مرا جزء عرفا قرار بده جزء سالکان قرار بده تا بگویم و بفهمم و باور کنم که هرچه از دوست می رسد نیکوست. بلاها نعمتی است، جنگ برای ما چه آثار و برکاتی داشت، این دفاع از حرم برای ما چه عزتی بود، این تحریم دنیا ما را در وادی علم چقدر اوج داده. چرا در مشکلات اهل شکر نباشیم؟ چرا در برابر مقاومت ما کیف نکنیم که خدا به ما اینقدر مقاومت داده؟ «أَسْئَلُکَ صَبْرَ الشَّاکِرِینَ لَکَ» حضرت آقا روحی فداه به مردم تبریز یک مدال هایی دادند بعد هم توصیه هایی کردند یکی این بود که خسته نشوید دوم این بود که ناامید نشوید این خسته نشدن، ناامید نشدن از این دعاها استفاده می شود و عمل الخائفین لک حضرت زهرا سلام الله علیها سه روز روزه گرفته بودند هر سه شب افطار شان را داده بودند ولی قرآن می فرماید «یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ یَخافُونَ» اینها به نذرشان عمل کردند ولی طلبکار نبودند، می‌ترسیدند، خشیت داشتند. این عمل من در برابر عظمت خدا چیزی نیست، آیا خدا قبول می کند یا نه؟ «عَمَلَ الْخَائِفِینَ» و سوم «یَقِینَ الْعَابِدِینَ» عبادت را خدای متعال برای درمان شک که مرض است، این هایی که تردید کردند، این هایی که از انقلاب برگشتند، این هایی که از خوبیها وا پس زدند بدبختها، این ها اهل شک اند. اهل یقین از اول انقلاب تا ظهور حضرت مهدی یقین دارد که در پناه خداست، خون شهدا حیّ است و این خط استقامت خط پیروزی است.

در پایان یک دعایی را فقط آدرسش را خدمت شما عرض می کنم همه این دعاها در مفاتیح الجنان هم هست، ولی شأن نزولش را میخواهم عرض کنم. دو تا دعا از جود نازنین خود حضرت حجت امام زمانمان، یکی از ناحیه مقدسه آمده که محمد بن عثمان بن سعید از نواب حضرت در توقیعی آن دعا را آورده. خیلی اسرار آمیز است و انسان را تشویق می‌کند که آدم از فناء فی الله به بقاء بالله برسد پا روخودش بگذارد، از خودش بگذرد به خدا می رسد و رنگ خدا می‌گیرد «بِمَعَانِی‌ جَمِیعِ مَا یَدْعُوکَ بِهِ وُلَاهُ أَمْرِکَ»  این امامان ما توصیف انسان کامل و خلیفه خداست. این دعا خیلی دلنشین است. یک دعا هم محمدبن ابی الرّواد رواسی با محمدبن جعفر دهّان که می گویند مسجد سهله رفتیم و گفتیم به مسجد صعصعه هم قدمی بگذاریم. مسجد صعصعه نزدیک مسجد سهله است امیرالمؤمنین آنجا نماز خواندند قدمگاه حجج و اولیای الهی است میگن آنجا رفتیم نماز خواندیم یه وقتی یه آقایی سوار ناقه بود جلو مسجد ناقه شان را نشاندند، عقال کردند، وارد مسجد شدند، دو رکعت نماز خواندند طول کشید، بعد از نماز این دعا را خواندند «اللَّهُمَّ یَا ذَا الْمِنَنِ السَّابِغَةِ» این یک جمله را من می خوانم که انشاءالله برای همه مفید باشه و انشاءالله دلمان را به پرواز در بیاورد. از خدا اینجور درخواست می کند امام زمان: «صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِیّینَ وَ علی اهْلِ بَیْتِهِ الطاهرین الأخیار و ان تقْسِمَ لی فی شَهْرِنا هذا خَیْرَ ما قَسَمْتَ» خدایا تو که داری رحمت تقسیم می کنی، برای من هم یک بخشی بذار، من هم سهمی از این ماه داشته باشم «وَ تخْتِمَ لی بِالسَّعادَةِ» عاقبت بخیرم کن «و احینی ما اَحْیَیْتَنی مَوْفُوراً وَ اَمِتْنی مَسْرُوراً وَ مَغْفُوراً» دنیا و آخرت را یکجا می‌خواهد. خدایا مرا برخوردار کن، محتاج این و آن نشوم، گرفتار سختی معیشت نشوم. موفور باشه و موقع مردن مسرور و مغفور. خیلی عجیبه، خوب زندگی کنم و خوب بمیرم. «مَسْرُوراً وَ مَغْفُوراً». توضیحات باشد اگر عمری داشتیم ولی این شأن نزول را در مفاتیح نیاورده این جا دارد برای این محمدبن ابی رواده رواسی به رفیقش گفت که این آقا نمازش عجیب بود، دعایش دل ما را آب کرد، نمیخواهی برویم ببینیم چی بود؟ آمدیم گفتیم آقا شما را به خدایی که این جلالت را، این نورانیت را و این حالت را به شما داده ( این زبان حال منه) خودتان را به ما معرفی کنید حضرت فرمودند به نظر شما من کیستم ما هردو گفتیم شما جناب خضر هستیم این عبارت را ببینید روز جمعه آن هم ماه رجب ببینید چیزیتون میشه یا نه نمیشه. حضرت فرمودند «وَ اللَّهِ إِنِّی لَمَنِ الْخَضِرُ مُفْتَقِرٌ إِلَی رُؤْیَتِهِ»  والله من کسی هستم که جناب خضر محتاج دیدن من او هم دربدر منه (به تعبیر من) او هم خانه خرابه منه من او خودش رو محتاج میبینه که مرا ببینه و به دیدن ما، به رویت ما احتیاج داره

خدایا به جناب خضر قسمت می دهیم که عاشق امام زمان و فقیر رؤیت حضرت است این احساس فقر و شوق به دیدار را به روزی ما بفرما، فرج امام زمان را برسان

سایه پر برکت نایب امام زمان چه سفره هایی با عنایت امام زمان برای نسل جوان ما برای ارتباط با خدا این مرد نازنین در کنار خون شهدا پهن کرده‌اند که یکیش اعتکاف بود شما را به خدا دعا کنید این ویروس بره و آن اجتماعاتی که عرش خدا را می لرزاند و باز هم ما خودمان را در جمع شما اهل اشک و سوز و صفا و تمرین زندگی زاهدانه و زندگی جمعی در خانه خدا ببینیم با سرعت پیش برویم خدایا بحق محمد و آل محمد این مرد پر برکت و نورانی را تا ظهور حضرت و کنار حضرت در حکومت جهانیش مستدام بدار

 خدایا مردم عزیزمان را از این نگرانی‌ها گرانی‌ها سوء مدیریت‌ها نجات عنایت بفرما

نسل جوان ما را به ساحل معنویت، به ساحل وفور نعمت در دنیا و سرور لقاء الهی در موقع مرگ همه مان را نائل بگردان و امر ازدواج را اشتغال را برای نسل جوان ما با رأفت خودت با رحمت خاصه خودت تأمین بفرما

امام عظیم الشأن ما، شهدای سرافراز ما را از ما خشنود و طبق هایی از نور نثارشان بگردان

همه مریض ها الها ، تو را به انبیا و اولیا ، می دانم همه آمین می‌گویند و آمین شما ان شاءالله مورد قبول است امام زمان هم روز جمعه هست آمین حضرت با آمین شما تقارن پیدا می‌کند آمین حضرت ان شاءالله موجب استجابت دعا می شود خدایا به مقربان درگاهت به  انبیاء و مرسلین، به ائمه اطهار به عصمت حضرت زهرا، به مأموریت ویژه حضرت موسی بن جعفر همه بیماران خاصه بیماران مورد نظر، بیماران سفارش شده، بیمارانی که توقع دارند ما دعا براشون بکنیم، خدایا شفای عاجل و کامل روزی بفرما عاقبت امر ما را به شهادت  مختوم بگردان

وَالسَّلامُ عَلِیْکُمْ وَ رَحمَهُ اللهِ وَ بَرِکاتُه

انتهای پیام/