حسین فدایی حسین، کارگردان و نمایشنامه نویس در گفت‌وگو با خبرگزاری حوزه پیرامون نمایش دینی چنین اظهار نظر کرد: همیشه در مصاحبه‌هایم گفته‌ام تئاتر مذهبی تابع شرایط کلی تئاتر است. منظور اینکه هرگاه شرایط تئاتر خوب بوده، تئاتر مذهبی نیز به عنوان یکی از گونه‌های تئاتر کیفیت لازم را داشته است، اما وقتی وضعیت کلی هنر نمایش مساعد نباشد، نمی‌توان انتظار داشت تئاتر مذهبی رشد و اعتلا داشته باشد.
وی افزود: تئاترهای مذهبی همیشه تابع دو شرط بودند. ابتدا اینکه این قبیل آثار همیشه در مناسبت‌های خاص مد نظر قرار گرفته‌اند، یعنی در ایام محرم یا رمضان عموماً به این تولیدات توجه می‌شود. شرط دیگر این است که کارهای اینچنینی به واسطه سفارش‌هایی که داده شده اجرا می‌شوند، بنابراین کمتر گروهی را دیدم که به صورت خودجوش و دغدغه مند به این حوزه توجه کرده‌اند.
وی متذکر شد: جدا از بدنه حرفه‌ای تئاتر، گروه‌های مردمی فارغ از توضیح فوق هستند یعنی آنها تنها به واسطه باورها و اعتقاداتشان کار می‌کنند نمونه بارز این ادعا را در تعزیه‌هایی که اجرا می‌شود می‌توان به خوبی دید.
فدایی حسین ادامه داد: نمی‌خواهم بگویم در فضای حرفه‌ای تئاتر هیچ اثر دغدغه‌مندی در حوزه تئاتر دینی تولید نشده است، چون ممکن است معدود آثاری وجود داشته باشند، اما اگر بخواهیم منصفانه قضاوت کنیم همان کارها نیز با حمایت‌ها خاص تولید شده‌اند.
وی در پایان تاکید کرد: نگاه خاص به تئاتر مذهبی تنها در تولید خلاصه نمی‌شود، بلکه در اجرا هم می‌توان برخی اتفاقات خاص را (حمایت‌های ویژه در تئاتر) مشاهده کرد. علت این مسئله نیز این است که همیشه کارهای اینچنینی از سوی نهادها یا جشنواره حمایت می‌شوند! بگذارید مثالی بزنم، آیا طی چهار دهه گذشته، تئاتر دفاع مقدس جزو جریان کلی تئاتر بوده است؟ جواب به این پرسش ما را بار دیگر به این نقطه باز می‌گرداند که تولیدات ارزشی تا زمانی که بر مبنای دغدغه و باور تولید نشود جای ویژه در کلیت تئاتر پیدا نخواهند داشت.
انتهای پیام
