به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، نشست با موضوع نقد کتاب مقامات امامان به همت انجمن کلام اسلامی حوزه برگزار شد.

 حجت الاسلام و المسلمین مصطفی سلیمانیان نویسنده کتاب «مقامات امامان» بابیان اینکه علامه طباطبایی(ره) تفسیر نگاشتند برای نقد نزد علما فرستادن و بعد از دریافت نقدها تفسیر جدیدی به نام المیزان نوشتند، عنوان کرد: یکی از راه هایی که باعث سازمان دهی علمی بهتر می شود جلسات نقد کتاب است.

وی افزود: این کتاب در نقد کتاب «مکتب در فرایند تکامل» مدرسی و علمای ابرارنوشته شده و چون یک کتاب نقدی است باید درهمان مسیر کتاب نوشته می شد، افزود: مدرسی در مصاحبه کتاب خود مطرح کرد که در اول انقلاب حمله شدیدی به سوی اعتقادات شیعیان صورت گرفت و برای نشان دادن یک نظریه معتدل تر از شیعه به جهان کتاب مکتب در فرآیند تکامل برای غرب نوشته شد.

این محقق ادامه داد: انتشار گسترده این کتاب سوالات و فضا های جدیدی را در باب امامت ایجاد کرد تا جایی که اعتقادات شیعه درمغز خوانندگان این کتاب متهم به غلو، می شد و اولین گروه انجمن کلام اسلامی بود که نقدهایی را در بررسی کتاب مکتب در فرایند تکامل صورت داد و بعد از بررسی متوجه شدیم برخی از قسمت ها نقد کمتری دارد که تصمیم گرفته شد کتاب دیگری برای آن بخش ها نوشته شود.

حجت الاسلام والمسلمین سلیمانیان با اشاره به اینکه به دلیل استفاده سایر اساتید از نقد روشی، از این روش استفاده نشد، بیان کرد: در فصل اول تعریف امامت در قرن های مختلف را بررسی کردیم تا نشان دهیم اعتقادات شیعه کنونی با قرن اول برابر است.

وی اظهار کرد: در بخش هایی از کتاب مکتب درفرایند تکامل شبهاتی نسبت به کتاب کافی مطرح شده بود که بیشترین روایات توسط غلو کنندگان وارد اعتقادات شیعه شده است به همین خاطر نیاز بود که صدق کتاب کافی مورد بررسی قرار گیرد، همچنین مباحثی که به غلو متهم شده بود جمع آوری، بررسی و تحلیل شد و در راستا اطمینان از کتب و افرادی مانند شیخ صدوق استفاده شد که نزد مدرسی متهم به غلو نباشند.

وی خاطرنشان کرد: مجموعه اعتقادات شیعه درباره مقامات امامان به صورت تک گزاره ای مطرح نمی شود تا افراد برخی گزاره ها را رد و برخی را قبول کند؛ زیرا امامت جایگاهی که باید همه مقامات را باید پذیرفت.

دکتر حسینی زاده در نقد کتاب «مقامات امامان» بابیان اینکه نشان دهنده اطمینان به کار است که فرد قبول می کند که کتاب اش مورد نقد واقع شود، عنوان کرد: مقامات امامات همواره مورد اختلاف بوده و کسی که وارد این بحث می‌شود باید دانش حدیثی، کلام، تاریخ و تاریخ کلام را بداند.

وی در رابطه با نقدهای قالبی و نگرشی بیان کرد: پیشینه مجمل بیان شده در حالی که پیشینه باید دقیق تر و غنی تر باشد و در پیشگفتار پیشینه بیان شده در حالی که باید هدف و شاکله بیان شود همچنین انسجام متنی و بند نویسی به درستی رعایت نشده و در نمایه نیزمطالب مهم فراموش شده است.

وی با بیان اینکه خواننده ای که کتاب نقد شده ی کتاب دیگری را می خواند انتظاراتی دارد که در این کتاب این انتظارات برآورده نشده است، افزود: ابتدا باید نظریه روشن و تبیین شود تا خواننده نیازی به کتاب اصلی نداشته باشد.

وی با اشاره به اینکه برای خواننده های این کتاب لازم است که ریشه های اندیشه های علما ابرار توضیح داده شود که سه مبنای قرآن بسندگان،تاریخ، بسندگان وعقلگرایان(نواندیشان دینی) هستند، ادامه داد: دشمنان اصلی مقامات امامان برخلاف تاکیدات این کتاب، وهابیت نیست بلکه معتزله هستند.

وی با بیان اینکه اگر گزارش نقد روشی صورت گرفته اضافه شود، وزانت کتاب نیز بیشتر می شود، اظهار کرد: نگارش اولیه این کتاب چندین سال قبل انجام شده است و با توجه به نقدهای معاصر، به روزآوری برخی مطالب لازم است.

حسین زاده با اشاره به اینکه روایاتی که در این کتاب به عنوان شاهد آورده شده است، مدرسی نیز قبول دارد و با این روش ها نمی توان مدرسی را نقد کرد، ادامه داد: علما ابرار در رجوع به امامان در معارف، پاک بودن امامان و عدم انجام گناه کبیره و صغیره توسط امامان، داشتن علم ویژه امامان با ما مشترک هستند و تفاوت در این است  که اعتقاد به عصمت  تکوینی، علم لدنی و غیب، ولایت  تکوینی و سیاسی ندارند.

۶۲\۳۱۳