طیبه توکلی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه ضمن تسلیت سالروز شهادت حضرت جواد(ع) و اشاره به این که ایشان پس از شهادت مظلومانه پدرشان امام رضا(ع) در سن ۹ سالگی به امامت رسیدند، اظهار داشت: به همین خاطر ما ایشان را به عنوان جوان ترین امام شیعه می شناسیم که این ویژگی جوانی در ابعاد مختلف می تواند الگو و اُسوه ای برای نسل جوانی باشد که حقیقتاً می خواهند رهروی صادقی برای راه و سیره نورانی حضرت باشند.
وی افزود: مأمون پس از شهادت علی بن موسی الرضا(ع) به ظاهر و برای عوام فریبی می خواست از جوادالائمه (ع) دل جویی کند و از این رو پیشنهاد ازدواج با دخترش ام الفضل را به حضرت داد که در واقع نوعی اجبار کردن ایشان به این کار بود و امام جواد(ع) نیز به جهت مصلحت شیعیان و مسلمانان این مساله را قبول کردند اما در طول زندگی با دختر مأمون اجازه ندادند که اهداف خلیفه ظالم دستگاه عباسی از این طریق محقق شود.
این محقق و پژوهشگر حوزه تاریخ شیعه همچنین گفت: البته مأمون با نیرنگی خاص خود از هیچ تلاشی برای ضربه زدن به جایگاه امام جواد(ع) در نزد افکار عمومی زمانه دریغ نمی کرد چنان که در کتاب "المناقف" ابن شهرآشوب به این مساله اشاره شده که این خلیفه قدرتمند عباسی به هر شکل و حیله ای می خواست که در منظر عمومی، جواد الائمه (ع) را همچون خودش فردی اهل مسایل دنیوی و متمایل به امور فسق و لهو و لعب نشان دهد و حال آن که هیچ گاه به این هدف شوم خود نرسید.
وی بیان داشت: نقل است که وقتی مأمون می خواست دخترش ام فضل را به خانه حضرت بفرستد، دستوری صادر کرد مبنی بر این که جمع قابل توجهی از زیباترین کنیزان در مراسم دامادی حاضر شده و با جام های خاص و گران قیمت به استقبال ایشان بروند که حضرت در آن جا هیچ توجهی به کار و رفتار آن کنیزکان نداشت و همگان دیدند که امام جوان چقدر به این مسایل سخیف و ابتذال آلود بی توجه و بی رغبت است. البته از این دست طرح ها و نقشه ها در طول زندگانی کوتاه حضرت کم نبوده اما مامون به خواست خدا در رسیدن به اهداف خود همواره ناکام می ماند.
وی با بیان این که معمولاً ما امام نهم را به دو صفت و ویژگی بارز " جواد " و " تقی " می شناسیم، گفت: جواد ریشه اش به کلمه "جود" برمی گردد که به معنای بخشش است و از این رو معنای تحت اللفظی جواد یعنی بخشنده که خود از اوصاف پروردگار عالم است و علمای اخلاق بیان می دارند که منظور از جود آن صفتی است که دارنده آن در برابر چیزی که می بخشد، به هیچ وجه انتظار جبران ندارد و البته این صفت در بین همه ائمه (ع) وجود داشته اما در سیره و زندگی حضرت جواد(ع) معنا و تبلور خاص تری پیدا کرده است.
توکلی همچنین خاطرنشان کرد: امام محمد تقی(ع) به تصریح مکرر راویان موثق شیعی و اسلامی از همان دوران کودکی در جامعه زمان خویش به ایثار و بخشندگی شُهره ودند و حتی در روایتی آمده که از همان دوران طفولیت نیز، جمع قابل توجهی از نیازمندان در مقابل منزل حضرت اجتماع می‌کردند تا از ایشان حاجتی بخواهند و هیچ گاه نیز از درب منزل امام جواد(ع) نااُمید برنمی گشتند که این موضوع نیز خصیصه همه معصومین(ع) و خاندان مطهر این بزرگواران است که به اذن الهی چه در دنیا و چه در آخرت، هوای نیازمندان و مستمندان مادی و معنوی را دارند و آن ها را زیر پر و بال پرمحبت خویش می گیرند.
وی افزود: یکی دیگر از القاب بسیار مشهور حضرت، "تقی" است و شخصی را متقی و با تقوا می گویند که در درونش نیروی بازدارنده ای از گناه و معصیت داشته باشد به شکلی که برای او این حالت، به یک ملکه نفسانی تبدیل شده باشد تا وی را در برابر شهوات و معاصی، مصون و محفوظ نگاه دارد. البته امام جواد(ع) به جهت مقام عصمت از این مسایل بری بوده اند منتهای مراتب تقوای بالای ایشان باعث شده که در تاریخ یکی از القاب معروف حضرت تقی باشد.
وی همچنین ابراز داشت: ما اگر به آیات نورانی قرآن دقت کنیم، متوجه می شویم که از منظر کلام وحی، تقوا نور الهی است که هر جا زمینه ظهور و بروز پیدا کند باعث جوشش علم و معرفت و بصیرت می شود.
وی افزود: امروزه به ویژه ما به مساله تقوا و پرهیز از گناهان و معاصی برای اصلاح سبک زندگی افراد جامعه علی الخصوص نسل جوان نیاز جدی داریم. این که گفته شد امام جواد(ع) به عنوان جوان ترین امام معصوم، بهترین الگوی نسل جوان است یکی از دلایل و خاستگاه های آن به خاطر بحث تقوامداری در زندگی است که چگونه می توان از سیره حضرت و کلام گهربار ایشان برای مزین شدن به گوهر بی مثال تقوا استفاده کرد و به این وسیله سعادت دنیا و آخرت را برای خود فراهم آورد.
عضو هیئت علمی جامعه الزهرا(س) در خاتمه اظهار داشت: البته تقوا دارای شاخه های مختلفی است که از آن جمله می توان به مواردی چون تقوای اقتصادی، تقوای سیاسی و اجتماعی، تقوای اخلاقی و نیز تقوای جنسی اشاره کرد و تقوا گوهری است که باعث آزادگی انسان از هر نوع تقیدی به غیر از بندگی خدا می شود و لذا انسان متقی در برابر شهوات و گناهان و وسوسه های شیطانی، تسلیم نمی شود و به این خاطر از راه مستقیم منحرف نمی گردد.
