شنبه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ |۱۰ شوال ۱۴۴۵ | Apr 20, 2024
دعای عرفه

حوزه/قرائت دعای پرفیض عرفه و توسل به سیدالشهدا(ع) در غروب این روز پرفضیلت، بی شک زمینه ساز اوج گیری انسان در وادی معنویت و معرفت است که خود مقدمه سعادتمندی آدمی در دنیا و آخرت به شمار می رود.

به گزارش خبرگزاری حوزه، رهبر معظم انقلاب در رهنمودی در خصوص عظمت و فضیلت روز عرفه با تأکید بر لزوم قدردانی این فرصت عظیم معنوی می فرمایند: "روز عرفه را قدر بدانید. در روایتی دیدم که عرفه و عرفات را بدین خاطر چنین اسمی داده‌اند که در این روز و آن مکان، موقعیتی برای اعتراف به گناه در نزد پروردگار پیش می‌آید... بین خودتان و خدا، بین خودمان و خدا، خلوت کنیم و به قصورهایمان، به تقصیرهایمان، به خطاهایمان و به گناهانمان که مایه روسیاهی ما، مایه بسته شدن پر و بال ما و مانع پرواز ماست، اعتراف نماییم و از آنها توبه کنیم. اگر فردی بخواهد اصلاح شود، باید گناه و عیب خود را بپذیرد و در پیش خود و خدا، به آن عیب و گناه اعتراف کند. کسانی که برای خودشان هیچ عیب و خطایی قائل نیستند، هرگز اصلاح نخواهند شد"
در فرازی زیبا از دعای این روز ، سیدالشهدا(ع) خطاب به خالق متعال بیان می دارند: "اللَّهُمَّ اجْعَلْ غِنایَ فِی نَفْسِی" که اگر نیک بنگریم در این دعا، نکته بسیار مهم تربیتی و معرفتی نهفته است و آن هم این که پروردگار عالم، غنا و ثروت اصلی را در قلب و وجود انسان قرار داده و نه در مادیات ظاهری این دنیا، چنان که از رسول الله(ص) حدیث داریم که "توانگری به فراوانی مال و ثروت نیست، بلکه توانگری حقیقی توانگری نفْس است و ملاک فقر و غنا، قلب انسان است و نه چیز دیگری"
البته دعای شریف عرفه ، مضامین عالی بسیاری در درون خود دارد، اما چنانچه سخنرانان و وعاظ و محققین تنها بتوانند همین فراز را به درستی برای آحاد مردم تبیین کنند، زمینه سازی خوبی برای رشد و تعالی معنوی جامعه صورت خواهد گرفت که از برکات آن همگان متنعم و برخوردار خواهند شد.
بی شک این غنای در نفس و توجه به منشأ اصلی ثروت و مُکنت، زمینه ساز اوج گیری آدمی در وادی معنویت و معرفت است که باید از دل کلام اهل بیت(ع) و به خصوص ادعیه وارده چون دعای عرفه، این ها را برای مردم و نسل جوان تبیین و تشریح کرد.
عُرفا و بزرگان به ما آموخته اند که از جمله تجلیات عینی و عملی غنای در نفس، پرهیز از تکبر و عُجب است، چه آن که خود عُجب، از جمله بزرگترین نمادهای ظلمات نفس به شمار می رود و حتی برخی آن را مادر همه رذیلت ها دانسته اند.
از این منظر انسانی که توفیق پیدا کند در غروب روز عرفه، به مقام عالی توبه کنندگان حقیقی دست یابد به چنان ثروتی رسیده که ثمره پربرکت آن بی گمان تقرب به خدای متعال و توسل به حضرات معصومین(ع) و به خصوص امام حسین(ع) است.
اُمید آن که با قدردانی نسبت به ساعات و لحظات روز عرفه، توفیق آن را پیدا کنیم که در زمره دریافت کنندگان رحمت واسعه الهی قرار گیریم و بدین وسیله زمینه سعادتمندی دنیا و آخرت خود را فراهم نماییم. ان شاءالله.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha