خبرگزاری حوزه،| امسال نیز میلیون‌ها قلب شیدا از پیاده روی اربعین جامانده، جامانده هایی که یک دل دارند و دو هوا و هوایی جز هوای زیارت ارباب به سرشان نیست. اما عاشقی مکان و زمان نمی‌شناسد و باید میلیون‌ها قلب شیدا درد فراق را بچشند، طعم فراق را بچشند و از قافله عشق جامانده باشند تا بتوانند به مانند زینب کبری سلام الله علیها که خونین قلب، پاره جگر و زنجیر در دست، زنجیر در پای به همراه کودکان قافله، خورشید را در نینوا جا گذاشت و با سرهای بریده در مسیر کوفه تا شام به راه افتاد تا عاشقی امام حسین و عشق بازی امام حسین علیه‌السلام برای خداوند به عنوان ذبیح الله اعظم را روایت کند و راوی و پیام‌آور ابدی کربلا شود.
آری، امروز هم عده‌ای باید از قافله زینبی جامانده شوند تا با درد فراق بتوانند به معراج حریم حسینی وارد شوند.
گفته‌اند که اگر چشمی در روضه امام حسین علیه‌السلام به اندازه بال مگسی خیس شود روضه خوان و عزادار و زائر حرم حسینی است و خداوند بخشایشگر و بخشنده اعمال این بنده سرتا پا خطاست.
امروز هزاران جامانده از مسیر پیاده روی اربعین اشک در چشم و بغض در گلو با پای پیاده به یاد مشایه عازم حرم خواهر خورشید شده‌اند و با اشک چشم با خداوند و حضرت ارباب عشق بازی و مناجات می‌کنند و امروز عجیب در حرم فاطمی اشک از روی گونه ها و در درون چشم‌ها خشک نمی‌شود و زائران با اشک عشق بازی می کنند.
بانو فاطمه معصومه سلام الله علیها زینب ثانی است که روایت گر غربت امام رئوف، امام رضا علیه اسلام است، امروز زائران جامانده از قافله عشق در حرم بانو تبدیل به موجی شده‌اند که می‌خواهند در رثای امام حسین (علیه‌السلام) طوفانی به پا کنند، طوفانی که تا ظهر زیبای ظهور همه جهان را یک صدا تشنه« لبیک یا حسین» خواهد کرد.
امروز موج زائران جامانده از کربلا در حریم فاطمی در پناه بانوی فاطمی مسلک گرد آمده‌اند تا اربعین امام حسین علیه‌السلام را به پا دارند، حرم فاطمی امروز دریای زائران جامانده از قافله عشق حسینی است.
ندای لبیک یا حسین تمام فضای حرم و شهر قم را پر کرده است، امروز شیعه در حرم بانوی فاطمی تمرین عاشقی می‌کند تا همانطور که روزی از این حرم برای یاری امام حسین علیه‌السلام و حضرت زینب سلام الله علیها راهی عراق و سوریه شد، روزی برای ظهور و لبیک به مهدی فاطمه علیه‌السلام راهی مکه و قدس شود.
حرم فاطمی با خیل عزاداران حسینی امروز نه حرم فاطمی بلکه خیمه گاه حسینی است، خیمه گاهی که اهلش تمرین می‌کنند تا منتقم خون پسر حیدر کرار باشند و در رکاب مهدی فاطمه علیه‌السلام برای انتقام خون ثارالله از تمامی طاغوت و شیطان ها جهان در طول تاریخ تاکنون آماده شوند؛ طاغوت هایی که با تمام حیوانیت خویش به نبرد تمام انسانیت آمده اند.
خورشید در آسمان به ظهر نزدیک می‌شود و با نزدیک شدن به ظهر شور با همراه شعور عزاداران در حرم غوغا می‌کند و همه خود را برای قامت بستن به نماز عشق آماده می‌کنند تا پس از آن نوای زیارت اربعین حسینی در حرم فاطمی طنین انداز شود.
حرم فاطمی مملو از دسته های عزاداری و سینه زنی است،حرم خالی از عزاداران نمی‌شود، عزادارانی که با وجود ماسک بر صورت و گرمی هوا باز راهی حرم شده‌اند تا در پناه بانوی فاطمی در خیمه عزای حسینی برای اباعبدالله عزاداری کنند.
گونه های زائران از قطره های باران اشک تر است، اشکی که اگر چه یک قطره است ولی وسعت معنایش از پهنای وسعت اقیانوس های زمین نیز بیشتر است.
اشک گونه های زائران در آستان مقدس بانوی کرامت، شرح درد فراق می‌کند ، دردی که با فراق ارباب در قالب اشک بر گونه جاری می‌شود و قلب را جلا داده و قلب زائر را به مقام قلب سلیم نزدیک می کند.
کم کم زائران و دسته های عزاداری برای نماز ظهر آماده می‌شوند و پس از آنکه با اشک چشم و دردی سراسر فراق وضوی عشق گرفتند سرود زیبای اذان در حرم طنین انداز می‌شود چه زیبا و دلنشین سرودی است اذان.
سرودی که تاریخ اسلام نه، تاریخ تمام انبیاء از آدم تا خاتم را روایت می‌کند.
پس از قامت بستن به صفوف نماز و پس از راز و نیاز با معشوق و قامت بستن به نماز مانند نماز ظهر اصحاب عاشورا، زیارت اربعین برلب ها زمزمه می‌شود تا محرم و صفر نیز به پایان خود نزدیک شود.
هرچند که پس از اربعین، شکوه عزای امام حسین علیه‌السلام در محرم در شهرها به این شدت و وسعت نخواهد بود اما همانطور که بزرگان گفته‌اند « کل یوم عاشورا کل ارض کربلا»
