به گزارش خبرگزاری حوزه از اصفهان، مهوش پدیدار، دانش آموخته مرکز تخصصی تفسیر وعلوم قرآن نرجس خاتون(س) شاهین شهر از پایان نامه خود با عنوان : «معناشناسی فقه در قرآن»، با راهنمایی دکتر مصطفی زمانی و داوری حجت الاسلام اصغر هادی دفاع کرد .
پدیدار در دفاع از پایان نامه خود اظهار کرد: الفاظ قرآن کریم دارای سطوح و لایه‌های متنوع عرضی، طولی می‌باشد و سر تا سر آن مملو از پیچیدگی‌های زبانی و معنایی است. واژگان و مفردات قرآن کریم جدای از آن که دارای معنای اساسی و مستقل خود می‌باشند، در کنار واژگان و جملات مجاور در بافت متنی، دارای معانی جدید می‌شوند. در معناشناسی قرآن که مطالعه‌ی علمی معنا است و به عنوان بخشی از زبان شناسی امروزی (توصیفی و ساخت گرا) به دنبال کشف معنایی است که در پس لایه‌های متن قرآن ذخیره شده است.
وی افزود: این نوشتار با الهام از این روش و تکیه بر مکتب بن (قومی – فرهنگی)، در صدد تبین جایگاه معنایی «فقه» در قرآن طبق سه گام اصلی می‌باشد. از نتایج مهم پیمودن این سه گام این است که در گام اول به بررسی تبار شناسی فقه بر پایه‌ی معنای اساسی و با مطالعه‌ی جهان بینی و فرهنگ قومی عرب جاهلی در پیش از اسلام، این است که واژه فقه قبل از اسلام نیز کاربرد داشته و معنای اصلی آن تلاش و تأمل برای درک و فهم است. در گام دوّم با بررسی معنایی ریشه‌ی «ف ق ه» در آیات قرآن و تشکیل میدان‌های معناشناسی آن در قرآن (واژه‌های مترادف، واژه‌ی متضاد، واژه‌ها و عبارت‌های مرتبط از لحاظ فعّالیّت و انفعال و واژه‌های ملازم)، گستردگی میدان معناشناسی فقه در قرآن و چگونگی گستردگی آیات در این میدان را بیان می‌کند.
دانش آموخته مرکز تخصصی تفسیر وعلوم قرآن نرجس خاتون(س) شاهین شهر تصریح کرد: در گام سوّم، با مطالعات متنی واژه فقه، و کشف واژه‌های کلیدی و کانونی و جهان بینی فقه می‌توان بر اساس روش معناشناسانه به معنای نسبی فقه که «نوعی فهم انسان از طرف خداوند است که تنها در قلبی ایجاد علم می‌کند که از نفاق دور است» دست یافت. پس این واژه با جهان بینی خاصی که از طرف قرآن ارائه شده است معنایی شرعی یافته است و غالباً در مورد مسائل شرعی به کار می‌رود.
انتهای پیام
