فائزه حسینخانی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، با بیان این که یکی از مشکلات بسیاری از آثار تلویزیونی از جمله در بخش سریال سازی، عدم توجه به اصل باورپذیری برای مخاطب است، اظهار داشت: جذابیت های فرمی و محتوایی وقتی به همراه پیوست های فرهنگی و اجتماعی باشد باعث باورپذیری یک اثر هنری و رسانه ای در نزد مخاطب عام و خاص می شود.
وی افزود: ما در جامعه ای زندگی می کنیم که در عرصه ها و ساحت های مختلف اعم از فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، بهداشت و درمان، نظامی و امنیتی و ... سوژه ها و موضوعات بسیاری در اختیار داریم که هر یک از این ها می تواند محور تولید یک فیلم یا سریال و... قرار گیرد و مهم آن است که پرداخت خوب و حرفه ای درباره این سوژه ها و موضوعات صورت گیرد.
حسینخانی، همچنین با اشاره به این که اخیراً پخش سریال سرجوخه به کارگردانی احمد معظمی از شبکه سوم سیما به پایان رسید، گفت: این سریال با وجود جذابیت هایی که برای مخاطب عام به خصوص نسل جوان داشت، اما فاقد باورپذیری لازم بود و حال آن که سریال گاندو، باورپذیری بسیار بیشتری نسبت به این اثر داشت.
این کارشناس و تحلیلگر رسانه ادامه داد: از سوی دیگر در برخی قسمت ها، قاب بندی و موسیقی و نوع فیلمبرداری سریال با مشکلات جدی روبرو بود، ضمن آن که به نظر می رسید، بازی ها اغراق شده است و برای مخاطب کمتر باعث ایجاد حس همذات پنداری می شود.
وی گفت: البته آن بخش های سریال که مرتبط با شاخ های فضای مجازی بود، برای مخاطب باورپذیرتر جلوه کرد، چرا که مردم و جوانان شناخت بیشتری از این فضا در سال های اخیر پیدا کرده اند.
حسینخانی در خاتمه بیان داشت: تلویزیون به عنوان یک رسانه بسیار پرمخاطب که حتی عده ای معتقدند در حال حاضر بیش از ۴۰ میلیون بیننده فعال دارد، یک ظرفیت عظیمی در اختیار دارد برای این که هم مخاطبان انبوه خود را سرگرم کند و هم پیام مناسبی را به آن ها منتقل نماید به شرط آن که به خصوص در عرصه سریال سازی ضمن توجه به جذابیت های فرمی و محتوایی، شاهد پیوست اجتماعی و فرهنگی در این باره باشیم.
