مَرد یزدان شو و فارغ گذر از اهرمنان__خوف مکن ذره ای از تیغ و سنان __ کمتر از ذره نه ای پست مشو، مِهر بورز__همه هستی خودت غرق مکن در پول و ارز __ تا به خلوتگه خورشید رسی چرخ‌زنان__بنمایان که نبودستی تواز نرم تنان