کجایش شرک است جناب ؟! راحت برچسب می زنی!!!

فهم غلط از موضوع فوق العاده مهم توحید و شرک باعث چه گرفتاریهایی و ... شده و می شود. مگر حضرت ابراهیم علی نبینا و آله و علیه السلام پرنده ها باذن الله زنده نکرد؟ حضرت عیسی (ع) احیای موتی باذن الله نمی کرد؟ حضرت سلیمان (ع) باد مسخرش نبود حتی پرنده ای مثل هدهد نامه برش نبود ؟ قبل از چشم به هم زدنی تخت بلقیس برایش حاضر نکردند؟ بنده خدا اگر مطیع محض الهی باشد می تواند عنایات فوق العاده و ورای تصور ما حائز شود. تهمت شرک اتهام بسیار بزرگی سریعا توبه کنید.

فهم غلط از موضوع فوق العاده مهم توحید و شرک باعث چه گرفتاریهایی و ... شده و می شود. مگر حضرت ابراهیم علی نبینا و آله و علیه السلام پرنده ها باذن الله زنده نکرد؟ حضرت عیسی (ع) احیای موتی باذن الله نمی کرد؟ حضرت سلیمان (ع) باد مسخرش نبود حتی پرنده ای مثل هدهد نامه برش نبود ؟ قبل از چشم به هم زدنی تخت بلقیس برایش حاضر نکردند؟ بنده خدا اگر مطیع محض الهی باشد می تواند عنایات فوق العاده و ورای تصور ما حائز شود. تهمت شرک اتهام بسیار بزرگی سریعا توبه کنید.

هیچ یک از پیامبران الهی نه سیارات و عالم وجود در محضرشان بود، نه تمام رفتار، گفتار، کردار و نیت های مردم را می دانستند و نه خودشان چنین ادعایی داشتند. از همان ابتدا شروع می کنم: با وجودی که خداوند به حضرت آدم(ع) فرمود که به شجره ممنوعه حتی نزدیک هم نشو و از حرف شیطان پیروی نکن، اما آدم به حرف شیطان گوش داد و نه تنها به آن شجره نزدیک شد بلکه از میوه آن هم خورد و از بهشت رانده شد. حضرت نوح(ع) در هنگام طوفان به خداوند گفت که کنعان از اهل بیتم است و او را نجات بده. اما خداوند با تشر به نوح می فرماید که او از اهل تو نیست و از جاهلان نباش. حضرت ابراهیم(ع) پرنده ای زنده نکردند بلکه از خداوند خواست که نحوه زنده شدن مردگان را به آن حضرت نشان دهد، خداوند فرمود آیا یقین نداری؟ آن حضرت گفت یقین دارم اما می خواهم قلبم مطمئن شود. بعد به دستور خداوند چند پرنده را می کشد و آنها را آسیاب و مخلوط می کند و هر تکه ای را روی قله کوهی می گذارد و بعد که آنها را به سمت خود می خواند، همه پرندگان زنده شده و شتابان به سمت ایشان پرواز می کنند. اما حضرت موسی(ع) از شوق دیدار خداوند، با شتاب خود را به کوه طور می رسانند اما در آنجا خداوند می گوید چرا زودتر از موعد مقرر آمدی و حال آنکه سامری قومت را گمراه و گوساله پرست کرده است. آن حضرت به سوی قوم خود برمی گردد و الواح( آیات الهی) را با خشم بر زمین می کوبد و موی پیشانی و ریش برادرش هارون را می گیرد و او را به دنبال خود بر روی زمین می کشد... آن حضرت نه تنها از نیت سامری برای گمراه کردن قوم خبر نداشت بلکه نحوه این کار را هم نمی دانست که سامری از رد پای فرشته فرستاده الهی مشتی خاک برداشته و بر گوساله طلایی پاشیده که حالا صدایی از آن در می آید. در ماجرای ملاقات با خضر هم سه بار پیمانش مبنی بر ساکت ماندن در برابر کارهای خضررا از یاد می برد و چون علت و دلیل کارها را نمی داند اعتراض می کند. در مورد حضرت عیسی(ع) گرچه آن حضرت مرده را به اذن خدا زنده می کردند، از غذایی که مردم در خانه های خود می خوردند و از ذخیره هایشان به اذن خداوند خبر می دادند اما از اینکه یهودا خیانت کرده و محل اختفای ایشان را لو می دهد خبر نداشتند و او را از حواریون خود به حساب می آوردند. حضرت داوود در مقام قضاوت به نفع برادری که یک گوسفند داشت رای می دهند در حالیکه هنوز... ادامه دارد

...در حالیکه هنوز دفاعیات برادر دیگر که نود و نه گوسفند داشت را نشنیده بود. حضرت سلیمان(ع)از غیبت هدهد و علت عدم حضورش اطلاع نداشت و تهدید کرد که اگر هدهد دلیل موجهی نداشته باشد سر او را خواهم برید. حضرت یونس(ع) بدون اینکه فرمان و اجازه ای از جانب خداوند دریافت کرده باشد قوم نافرمان خود را ترک کرد و گرفتار شکم ماهی شد و اگر دعای معروف( یونسیه) را نمی کرد ابداً از شکم ماهی نجات نمی یافت. در مورد حضرت ابراهیم(ع) نکته ای که فراموش کردم این بود که وقتی مهمانان غریبه به خانه ایشان آمدند و دست به سوی غذا دراز نکردند آن حضرت از آنان ترسید و خبر نداشت که آنان فرشتگان عذاب قوم لوط(ع) هستند. حضرت لوط هم با وجودی که با خبر شد که آنان فرستادگان الهی هستند از تعرض قوم خود بر آنان بیم داشت بطوریکه حاضر شد دختران خود را به عقد متعرضان در بیاورد که آنها قبول نکردند اما فرشتگان آنان را کور کردند. حضرت یعقوب(ع) خبردار نشدند که برادران چه بلایی بر سر حضرت یوسف(ع) آورده بودند و حتی خبر نداشتند که یوسف را در چاهی در همان حوالی انداخته اند. حضرت یوسف(ع) در مواجهه با زلیخا یک لحظه به او طمع کرد و متمایل شد،"و همت به و همت بها" یعنی زلیخا به او تمایل پیدا کرد و او(یوسف) هم به زلیخا و اگر لطف خدا نبود یوسف در زمره زیانکاران و ظالمان قرار می گرفت( وارد کار نامشروع می شد). در مورد نبی مکرم اسلام(ص) خداوند می فرماید اگر لطف من نبود نزدیک بود مشرکین تو را بلغزانند. و یا در سوره عبس پیامبر را مورد انتقاد قرار می دهد که چرا نسبت به فرد مسلمان نابینا که از تو سوالی داشت بی اعتنایی کردی و به ارشاد مشرکین مشغول بودی؟ در ماجرای منافقینی که از حضرت پیامبر(ص) خواستند که اجازه دهد در جنگ شرکت نکنند و آن حضرت به آنان اجازه دادند خداوند فرمود چرا به آنان اجازه ماندن دادی در حالیکه بر تو معلوم نشد کدامیک راست می گویند و کدام دروغ؟ اگر آسمان و زمین و عالم وجود در محضر و اختیار حضرت پیامبر بود چرا در شعب ابی طالب مانند قوم یهود من و سلوی از آسمان بر ایشان نبارید؟ خود پیامبر(ص) می فرمودند که من نمی دانم عاقبت کارم با این کفار چه می شود و نمی دانم وقتی قدم برمی دارم آیا تا وقتی پایم به زمین می رسد زنده هستم یا نه؟ قرآن هم می گوید بگو من هم بشری مثل شما هستم که به من وحی می شود.بگو فقط خداوند دانای غیب است.

کم دانی از تقلید کورکورانه نشات می گیرد نه از چون و چرا آوردن و دلیل خواستن. قرآن می فرماید :" وَ لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ كُلُّ أُولئِكَ كانَ عَنْهُ مَسْؤُلًا" از آنچه بدان علم و آگاهی ندارید پیروی نکنید که گوش و چشم و قلب(قوه ادراک) شما همگی در این رابطه مسئولند و مورد بازخواست قرار می گیرند. این حرفی که ایشان زده و ادعایی که کرده نه در قرآن آمده و نه عقل و منطق و قلب(فواد) آن را تایید می کند. دوستمان در پیام قبلی از بنده خواسته که سریعاً توبه کنم. من چرا باید توبه کنم در حالیکه پیامبر اکرم(ص) می فرمایند:" نیت شرک در میان امت من از حرکت مورچه ای سیاه، بر روی صخره ای سیاه در دل شبی بسیار تاریک، مخفی تر( مخفی تر) است. این حدیث باید تیره پشت مان را بلرزاند نه ادعای این آقا که هیچ دلیلی بر آن ندارد. قل هاتوا برهانکم ان کنتم صادقین. ایشان باید در پیشگاه خداوند لاشریک لایزال توبه کند. آن سوره هایی هم که گفتید هیج ارتباطی با امام زمان ندارند اگر می توانی ادعایت را ثابت کن وگرنه از قرآن به نفع خودت مایه نگذار و تفسیر به رای نکن.