به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در یزد، استاد سید فضل الله طباطبایی ندوشن«امید» به مناسبت فرارسیدن ماه شعبان و میلاد پرخیر و برکت نور چشم حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم، رهبر آزادگان جهان، حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و فرزند بزگوارشان، چهارمین خورشید آسمان امامت و ولایت، حضرت امام زین العابدین علیه السلام و برادر عزیز و علمدار رشیدشان حضرت قمربنی هاشم( ع) را تبریک و شادباش گفت و اشعاری را در مدح و منقبت آن بزرگواران تقدیم نمود.
«کشتی نجات»
امّا حسین(ع) هم، حسن(ع) دیگرعلی(ع) ست
نور خدا در آینه هر دو منجلی ست
در کربلای هستی و این خاک لاله رنگ
بر لشکر تمام شهیدان حق، ولی ست
هشدار او شنیده دو گوش جهانیان
غیر از کسی که حرفه نحسش مُغَفّلی ست
در عرصه نبرد دو فرهنگ نار و نور
پیوسته سید الشهدا (ع)، چون پدر، یلی ست
در پاسخ خدای جهان از همان «الست»
تا « گود کربلا» سخنش دائما «بلی» ست
با چشم دل اگر نگری سوی کربلا
زینب (س) هنوز ناظر او بر روی « تلی» ست !
گویا هنوز می شنود از حسین (ع) خویش
آن زینبی که دختر نام آور علی (ع)ست
دارد گُلِ« رِضَا بِرَضائک» به روی لب
بر صورتش جلالتِ «الله» منجلی ست
فرض است تا رویم سوی کشتی نجات
این کشتی است کشتی افلاک و کائنات
«فروغِ محمد (ص)»
بر آسمان دین که به غیر از سَداد نیست
ماهی به روشنایی «زین العباد (ع)» نیست
مهر نهم اگر چه «جواد الائمه (ع)»هست
«سجاد (ع)» هم به عصر خودش، کم جواد نیست
در پیشگاه حضرت او، هر که رو کند
شکی نمانده است که او نامراد نیست
یک عمر سجده کرده به درگاه کردگار
در نزد او عبادت عمرش، زیاد نیست
بر صورتش فروغ محمّد (ص) نشسته است
در سیرتش نشان غلاظ و شداد نیست
شهزاده زاده هست و به رفتار و شیوه اش
هرگز غرور و خودسری« کیقباد» نیست
او اعتماد کرده فقط بر خدای خویش
در اعتقاد او اثری از فساد نیست
انسان متّقی ست به درگاه او عزیز
او را نظر به رنگ و غنا و نژاد نیست
سجّاد (ع) با خطابه خود در محیط شام
بر کفر خصم فاتحه ای خوانده ؛ والسّلام
«دو رباعی توحیدی»نذر بنده صالح خداوند، حضرت باب الحوائج، قمر بنی هاشم(ع)؛
«بندگی خداوند»
ای خالق عشق و عقل و شور و احساس !
ای آنکه فقط تویی تویی« ربّ النّاس» !
با اذن تو، ما دخیل عباس (ع) شدیم
کز بندگی تو گشته: عباس(ع)، عباس (ع) !
«دخیلک العباس (ع)»
هر کس که دلش لبالب از احساس است
وز زمره ی عابدانِ «ربّ النّاس» است
پیوسته پس از سلام بر« ثارالله (ع)»
ذکر لب او «دخیلکَ العبّاس (ع)» است
«دعای احساس»
تا طیّب و پاک سازی انفاسم را
تا رد نکنی دعای احساسم را
در درگه تو شفیع خود می سازم
«یا رب ! » قسم حضرت عباسم (ع) را
انتهای پیام/۳۱۳/۴۷
