به گزارش گروه ترجمه خبرگزای حوزه، سایت اسپانیایی زبان laizquierdadiario در گزارشی به به مقایسه شیوه مواجهه رسانه ها با مسئله اوکراین و فلسطین پرداخت. ترجمه گزارش به این شرح است:

از زمانی که حمله روسیه به اوکراین آغاز شد، روایات مختلف از این حمله نیز آغاز گردید و دوربینهای جهانی روی این سناریو تمرکز کردند. ایجاد یک دشمن هیولایی فرضی که نیروهای دموکراتیک با آنها روبرو شوند. آنها در چنین فضائی، واقعیت را بر اساس آنچه که مورد پذیرش غرب است، باید منعکس کنند. در نتیجه اینگونه است که این درگیری به دولت اسرائیل اجازه داد که از تجاوز و اشغال و استعمار بیشتری علیه مردم فلسطین استفاده کند.

از زمانی که روسیه پا به اوکراین گذاشته است، شیوه‌های سرکوب مردم فلسطین مانند؛ قتل‌های بی‌رویه جوانان و کودکان، سرکوب مردم در خیابانها، تخریب خانه‌های مردم توسط اسرائیل و تخریب اجباری خانه‌ها توسط خود مردم، حملات شهرک نشینان اسرائیلی و یورش‌های شبانه و روزانه به طور تصاعدی افزایش یافته است.

نظامیان اسرائیلی از اوایل ماه مارس تاکنون بیش از ده فلسطینی را در کرانه باختری به ضرب گلوله کشته‌اند.

این تنها بخشی از حقایقی است که مردم فلسطین در روزهای اخیر تحت سیستم نژادپرستانه استعمار و اشغال نظامی اسرائیل تجربه کرده‌اند. یک کشیش فلسطینی در این باره گفت: اسرائیل اکنون در اینجا این کارها را انجام می‌دهد، در حالی که جهان به اوکراین نگاه می‌کند.

هیچ کشوری تاکنون سفارتخانه‌ی خود را از اسرائیل خارج نکرده و آنها حتی جرأت ندارند این اتفاقات را محکوم کنند. نقض حقوق بشر علیه فلسطینیان تاکنون منجر به هیچ گونه تحریم اقتصادی علیه اسرائیل، مشابه آنچه بر روسیه اعمال می‌شود، نشده است. درحالی که روسیه دست به تهاجمی زده است که آمریکا و اتحادیه اروپا خود، مسئول آن هستند.

در حالی که حدود ۱۰ میلیون فلسطینی در اردوگاه‌های آوارگان زندگی می‌کنند و با وجود ممنوعیت خواهان بازگشت به سرزمین خود هستند، اما دولت اسرائیل درهای خود را به روی پناهندگان اوکراینی باز می‌کند.

به گفته یکی از فعالان حقوق بشر آنها می‌خواهند موضوع حمله به مردم فلسطین را یک مسئله مذهبی جلوه دهند و گونه‌ای با ما رفتار کنند که گویی القاعده هستیم. اما این یک درگیری سرزمینی است. این استعمار اسرائیل و استقرار آنها به عنوان یک کشور از سال ۱۹۴۸ در فلسطین شکل گرفته است.

اما مقاومت همچنان ادامه دارد. زنی از شهر الخلیل که ۲۵ بار تاکنون به زندان رفته است، شرایط را این‌گونه توصیف می‌کند: اینها خانه‌های ما هستند، این سرزمین ما است، ما هرگز تسلیم نخواهیم شد.