به گزارش خبرگزاری حوزه از تهران، بیست و نهمین دوره همایش معرفی و تجلیل از خادمان قرآن کریم بعدازظهر امروز با حضور سیدابراهیم رئیسی رئیس جمهور در شبستان مصلای امام خمینی(ره) برگزار و طی آن از ۱۵ خادم برگزیده قرآن کریم تجلیل شد.
یکی از افرادی که در حوزه پژوهشگران قرآنی انتخاب و از او تجلیل شد، مرتضی کریمی‌نیا محقق، نسخه‌شناس و احیاکننده مصاحف کهن قرآنی، بود. او قرآن پژوه، مترجم و عضو هیئت علمی بنیاد دایرة المعارف اسلامی و نیز مدرس در واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی است. کریمی‌نیا هم در حوزۀ علمیۀ قم و هم در دانشگاه تحصیل کرده است.
وی تاکنون در چندین دانشگاه تدریس کرده و از ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۵ عضو هیئت علمی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی بوده است. اما تمرکز اصلی او در سال‌های اخیر بر نسخه‌شناسی قرآن بوده و همچنین عهده‌دار ترجمۀ فارسی و مقدمه‌نویسی بر کتاب تازه منتشر شدۀ «مُصحَف صنعاء۱ و مسئلهٔ خاستگاه قرآن» نیز بوده است.
کریمی‌نیا برای نگارش کتاب‌شناسی و مطالعات قرآنی در زبان‌های اروپایی در سی و یکمین دورهٔ کتاب سال جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان شایسته تقدیر معرفی شد.
از آثار و تألیفات او می‌توان «آرا و اندیشههای دکتر نصر حامد ابوزید»، «کتاب‌شناسی مطالعات قرآنی به زبان‌های اروپایی، ترجمه «معنای متن: پژوهشی در علوم قرآن، نصر حامد ابوزید»، «حدیث اسلامی: خاستگاه‌ها و سیر تطور»، «ساخت‌های زبان فارسی و مسئله ترجمه قرآن»، «فرهنگ نحوی ساختارهای قرآن کریم» و ... را نام برد.
وی درباره ضرورت نسخه‌شناسی مصاحف کهن قرآن می‌گوید: «مهم‌ترین روش یا اساسی‌ترین روش برای اینکه ما مسلمانان چه در ایران امروزی و چه سایر جغرافیای جهان اسلام خودباخته نباشیم، این است که به ابزارهای جدیدی مانند نسخه‌شناسی مسلح باشیم و بکوشیم از راه درست دسترسی به این اسناد، از میراث کهن خودمان دفاع کنیم.»
کریمی‌نیا درباره غفلت جامعه علمی قرآنی از میراث غنی نسخه‌های کهن قرآن نیز توضیح می‌دهد: «یکی از مهم‌ترین موضوعات مطالعات قرآنی که در حوزه دنیای اسلام (چه شیعه و چه اهل سنت) مغفول واقع شده، توجه به میراث غنی و البته تا حد زیادی مجعول نسخه‌های کهن قرآن است که ارزش تاریخی بسیاری دارند و تاریخ قرآن و زبان قرآن، هر دو با مسئله مصاحف قدیمی گره خورده‌اند.»
سی و یکمین نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم از اول فرودین‌ماه در شبستان مصلی امام خمینی(ره) آغاز شده و تا ۱۴ فروردین سال ۱۴۰۳ ادامه خواهد داشت.
