به گزارش خبرنگارخبرگزاری حوزه در کاشان سعید عزیزی در همایش خانواده رضوی و چهارمین شب از برگزاری شانزدهمین جشنواره ملی فرهنگی هنری آه و آهو گفت: تصویر سازی مثبت، تذکر، تشویق، تحقیق و توسل پنج شاخصه مورد نیاز در تربیت دینی فرزندان است.
وی با تاکید بر اینکه تصویر سازی منفی یا شرطی در مباحث دینی و تربیتی عامل دور شدن فرزندان از انجام آن مسأله می‌شود گفت: تصویر سازی منفی مثل کودکی که صدای تلاوت قرآن را در فضای سرد، سیاهپوش، افسرده و گریه آور مرگ در مواقع مصیبت و عزا می‌بیند و می‌شنود.
به گفته وی آموزش‌های مفاهیم دینی و تربیتی برای فرزندان باید از کودکی با لبخند، جذابیت و لذت باشد تا با تصویر سازی منفی از انجام آن عمل خود داری نکنند.
این مشاور تربیتی خانواده با بیان اینکه هر مسجد یا حسینیه باید اتاق بازی فرزندان را داشته باشد اظهار کرد: وقتی پدر و مادر فرزندان کودک خود را در ساعت‌های طولانی دعا، مناجات و عزاداری با شرایط خسته کننده کنار خود نگه می‌دارند باعث تصویر سازی منفی و دافعه آنها ز پذیرش مفاهیم و اعمال دینی در آینده می‌شوند.
دکتر عزیزی با تقدیر از عوامل اجرایی جشنواره ملی آه و آهو در استقرار غرفه‌های شاد و آموزشی کودک و نوجوان در کنار برگزاری برنامه‌های اصلی آن برای بزرگسالان تصریح کرد: تصویر سازی مثبت از دین فرزندان را به سوی انجام آن عمل دینی راغب و علاقه‌مند می‌کند.
رعایت تذکر در تربیت دینی بدون تحکم
وی تذکر در مقابل تحکم را به عنوان دومین عامل تربیت دینی عنوان کرد و گفت: تذکر در تربیت دینی مثل تذکر نماز خواندن ایراد ندارد اما تحکم صحیح نیست وعامل تقابل و لج کردن در انجام اعمال دینی و مضامین تربیتی می‌شود.
به گفته وی، در تذکر نتیجه مهم نیست اما در تحکم، نتیجه مهم و عامل ارتکاب رفتار معکوس در فرزندان می‌شود مثل زمانیکه برای خواندن نماز صبح یا رعایت حجاب به تکرار و تا حصول نتیجه اقامه نماز و رعایت کردن حجاب با فرزندان با تحکم برخورد می‌شود.
این روان شناس برجسته با تاکید بر اینکه ذات انسان تقابل است و از زور بدش می‌آید افزود: گفتن تذکر با تحکم برای انجام یک عمل، عادت نمی‌آورد بلکه لجبازی می‌آورد.
تشویق رفتار دینی عامل ثبات آن می‌شود
عزیزی تشویق وایجاد شوق را سومین شاخص و ویژگی تربیت دینی عنوان کرد و گفت: اگر انجام اعمال یا رفتار دینی فرزندان توسط افرادی که قبولش و دوستش دارند دیده و تایید شود تثبیت و ماندگار می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: تایید نکردن رفتار دینی فرزندان توسط کسیکه آنها دوستش دارند مثل دایی، عمو، عمه یا خاله خطرناک و عامل ترک رفتار دینی می‌شود.
به گفته وی تحقیق (پاسخ به چرایی فرزندان) نیز چهارمین ویژگی تربیت دینی فرزندان است چرا که نسل امروزی مثل نسل گذشته چشم نمی‌گوید بلکه دلیل و چرایی هر کاری را می‌پرسد و پاسخ می‌خواهد.
عزیزی مطالعه کتاب «آنگاه هدایت شدم» از محمد تیجانی تونسی که تمام چرایی‌های دینی را با توجه به ماجرای تغییر مذهب خود از اهل سنت به شیعه توضیح داده است به‌ویژه برای نوجوانان تاکید کرد و گفت: فرزندان به ویژه نوجوانان وقتی تناقض‌ها را در پایه‌های دینی اخلاق، اعتقاد و احکام والدین و بزرگسالان و رفتار دینی آنها می‌بینند و حتی پاسخ درست و قانع کننده سوالات دینی خود را نمی‌شنوند ترک یک رفتار دینی را در پیش می‌گیرند.
وی با اشاره به اینکه اخلاق، اعتقاد و احکام سه پایه دین هستند گفت:
دین با اخلاق آغاز می‌شود، به باورها و اعتقادات می‌رسد و با احکام تمام می‌شود که مردم بر این اساس سه دسته هستند و یک سوم دین را دارند دسته اول افرادی که اخلاق محور هستند اما اعتقاد و احکام ندارند(خدا را قبول ندارد، نماز نمی‌خواند، حجاب هم ندارد اما دروغ نمی‌گوید، غیبت نمی‌کند به محرومان هم کمک می‌کند)، دسته دوم اشخاصی که اعتقاد دارند اخلاق و احکام ندارند(اهل بیت را دوست دارد، بر امام حسین(ع) هم گریه می‌کند، اربعین کربلا می‌رود، اما دروغ می‌گوید، چشم چرانی و دزدی هم می‌کند، حق‌الناس را هم می‌خورد) و دسته سوم کسانیکه که احکام دارند(حجاب را رعایت می‌کنند، نماز می‌خوانند) اما اخلاق و اعتقاد ندارند.
به گفته وی متاسفانه در ایران به گروهی که احکام دارند و اخلاق و اعتقاد ندارند دیندار گفته می‌شود در صورتیکه دیندار کسی هست که سه پایه اخلاق، اعتقاد و احکام در رفتار دینیش مشاهده شود بطوریکه خوش اخلاق باشد، نماز بخواند، امام حسین(ع) را دوست داشته باشد، دزدی نکند و مردم هم از دست و زبانش در امان باشند.
انتهای پیام.
