به گزارش خبرگزاری حوزه، مرحوم آیت الله حائری شیرازی در یکی سخنرانی‌ها خود به موضوع «علت حرمت ربا و پیامدهای بد آن در جامعه» پرداختند که تقدیم شما فرهیختگان می‌شود.
محمدبن‌سنان از امام رضا (ع) علت تحریم ربا را سؤال کرد.
جواب فرمودند:
«...ذَهَابِ اَلْمَعْرُوفِ وَ تَلَفِ اَلْأَمْوَالِ وَ رَغْبَةِ اَلنَّاسِ فِی اَلرِّبْحِ وَ تَرْکِهِمُ اَلْقَرْضَ وَ صَنَائِعَ اَلْمَعْرُوفِ وَ لِمَا فِی ذَلِکَ مِنَ اَلْفَسَادِ وَ اَلظُّلْمِ وَ فَنَاءِ اَلْأَمْوَالِ»
ربا، موجب فراموشی کارهای نیک، نابودی اموال، تمایل مردم به سود، تعطیل کسب و کار و ترک قرض‌الحسنه و احسان است؛ و این فساد و ستم و نابودی اموال را به دنبال دارد.
پیداست که تحریم حضرت، برای جلوگیری از تعطیلی کسب و کار و تعطیلی قرض‌الحسنه بوده است.
همین که ما الآن دچارش هستیم! آیا قرض توأم با بهره که وام‌دهنده به‌وسیلۀ آن دارا می‌شود کار خیر و معروف است؟
ما با این سیستم بانکداریمان، قبول کرده‌ایم که از ندار بگیریم و به دارا بدهیم تا فاصلۀ آنها روز به روز بیشتر شود!.
