سه‌شنبه ۱۳ آذر ۱۴۰۳ |۱ جمادی‌الثانی ۱۴۴۶ | Dec 3, 2024
کد خبر: 1200155
۱۸ آبان ۱۴۰۳ - ۱۵:۵۰
پرستار

حوزه/ بانوی پرستار طلبه به بیان تجربیات و خاطرات خود از پرستاری و طلبگی پرداخت.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، پرستاران به عنوان فرشتگان نجات و امید، در هر جامعه نقشی بی‌ مانند دارند. پرستاران، با قلبی پر از مهر، در سخت‌ترین لحظات کنار بیماران می‌مانند. آن‌ها با حضور خود در کنار بیماران، نه تنها به درمان جسم آن‌ها کمک می‌کنند، بلکه با کلامی دلگرم‌کننده و نگاهی مهربان، روح آن‌ها تسکین می‌دهند.

طلبگی و پرستاری، دو عرصه‌ای که به ظاهر دور از یکدیگر هستند، اما در عمق وجود خود پیوندی عمیق دارند. هر دو، بر پایه عشق و خدمت به انسان‌ها بنا شده است و هر دو تلاش می کنند تا دردی را تسکین دهند و نوری را از دل تاریکی‌ها بیرون آوردند.

طلبگی، جستجوی حقیقت و معنویت است. طلبه چگونگی راهنمایی به دیگران را فرا می گیرد تا در مسیر رشد روحی انسان ها سهیم باشد. این مسیر، نیازمند صبر، دلسوزی و فداکاری است؛ ویژگی‌هایی که در پرستاری نیز به وضوح دیده می‌شود.

این دو حرفه، نمادی از هم‌افزایی میان علم و عمل، معنویت و مادیت است. هر دو با هدف خدمت به بشریت و ارتقاء کیفیت زندگی انسان‌ها در تلاشند و این پیوند، نشان‌دهنده‌ زیبایی‌های انسانی است که در دل هر دو عرصه نهفته است.

به همین بهانه پای سخنان بانوی طلبه پرستاری نشستیم که سال‌ها در اوج رنج و سختی بیماران در کنار آن‌ها بوده است.

سیده شهین شاهرخی بازنشسته پرستاری و طلبه سطح ۳ جامعه الزهرا (ع)، عنوان کرد: در سال ۱۳۹۲ و به خاطر علاقه زیاد به علوم دینی و اشتیاق نسبت به آموختن آن وارد حوزه شدم تا بتوانم در مسیر تعالی خود و جامعه گام‌های موثری بردارم.

وی در رابطه با پرستاری گفت: شغل پرستاری نمادی از ایثار و دلسوزی نسبت به هم نوعان است و طبق آیه ۳۲ سوره مائده: «من احیاها فَکانما احَیا النّاس جَمیعاً؛ هر کس جان احدی را نجات دهد، مانند آن است که جان همه مردم را نجات داده است.»

این بانوی طلبه بیان کرد: بعد از بازنشستگی وارد حوزه علمیه شدم، اما همواره دغدغه امور دینی را داشته‌ام، در زمان اشتغال نیز برای تطبیق احکام الهی با امور بیماران در بیمارستان مطالعات و اقدامات زیادی انجام می‌دادم و در این راستا کمک زیادی در اجرای قانون انطباق با موازین شرعی داشتم و در همایش سراسری که در دانشگاه علوم پزشکی برگزار شد دبیر همایش بودم و مقاله‌ای در این خصوص ارائه کردم.

وی در رابطه با چگونگی ایجاد توازن بین کار و زندگی گفت: سعی کردم جایگاه هر دو را حفظ کنم تا به وظیفه‌ام خوب عمل کنم. ضمن اینکه در خصوص اخلاق حرفه‌ای با توجه به شغل پرستاری در بحث درمان و مشاوره برای همه آشنایان تلاش صادقانه داشتم.

خاطره‌ای از تبلیغ

شاهرخی بیان کرد: اولین روز که برای تبلیغ به مسجد رفتم با حدود ۵۰ زن و ۵۰ بچه مواجه شدم که بچه‌ها با سروصدا زیاد مشغول بازی بودند. مادر بچه‌ها رو به من کردند و گفتند زمانی که امام جماعت نماز می‌خواند بچه‌ها از وسط پایش رد شده و قایم موشک بازی می‌کردند، من نسبت به این وضعیت واکنشی نشان نداده و چند روزی صبر کردم و وضع به همین صورت گذشت و با بچه‌ها کاری نداشتم، روز سوم که مشغول آموزش قرآن بودم بچه‌ها را صدا زدم و گفتم: دخترخانم‌ها و آقا پسرها بیاید کمک من مادرها را ساکت کنید مادرها با شنیدن حرف من سرشان را پایین انداختند و جلوی خنده خود را گرفتند بچه‌ها نزد من آمده و روبه روی مادرها نشستند و ساکت شدند.

وی اضافه کرد: از آن به بعد هر روز بچه‌ها نزد من می‌آمدند تا مادرها را ساکت کنند، من هم خیلی با آنها دوست شدم، بعد از سه روز به آن ها گفتم بیاید نماز جماعت بخوانیم. یکی از دخترها گفت خانم من پیش نماز می‌شوم من هم قبول کردم و خودم مکبر شدم.

این بانوی طلبه ادامه داد: آن دختر شروع به نمازخواندن کرد سه بار گفت الله‌اکبر و دو رکعت نماز خواند بعد از اتمام نماز از او سؤال پرسیدم که آیا در ابتدای نماز، اقامه خواندی یا اذان؟ گفت معلوم است شما گفتید نماز بخوان و من هم اقامه خواندم به او گفتم این نه اذان است و نه اقامه در اذان باید ۴ مرتبه و در اقامه دو بار الله‌اکبر بگویی.

وی افزود: فردای آن روز مادر آن دختر نزد من آمد و سؤال کرد چرا دخترم سه بار الله‌اکبر گفت ایراد گرفتید؟ برایش توضیح دادم که الله‌اکبر در اذان باید چهار مرتبه و در اقامه دو بار گفته شود او با تعجب گفت من تا الان خودم این را نمی‌دانستم و در اقامه ۳ بار الله‌اکبر می‌گفتم. بنده از اینکه توانسته بودم مشکل دینی این خانم را حل کنم خیلی خوشحال شدم و این خاطره در ذهنم باقی مانده است.

شاهرخی در توصیه‌ای به طلاب گفت: برای تبلیغ دین باید جوانان و نوجوانان را جذب دین کرد و این مهم از طریق ارتباط بهتر و مؤثرتر با آنها امکان‌پذیر است. بانوی طلبه باید دارای بصیرت باشد و مطابق فرمایشات ولی امر مسلمین آگاهی داشته باشد و بتواند با علم و تخصصی که دارد و با زبان بومی که می‌تواند اثرگذار باشد انجام وظیفه نماید.

وی یادآور شد: از آنجا که زنان و مادران جایگاه بسیار بالایی در مسیر پیشرفت جامعه و تربیت نیروهای اجتماعی و سلامت جامعه دارند و انتقال تجربه‌های تربیتی و دینی بانوان طلبه نقش مهمی در تربیت نسل انقلابی دارد آنها این قابلیت را دارند تا با بهره‌گیری از علوم دینی که گران‌بهاترین گنجینه تربیتی و معرفتی محسوب می‌شود و کسب تخصص در این راه در مسیر تربیت نیروهای آینده انقلاب تأثیر بیشتری داشته باشند. همچنین می‌توانند این تجارب را در مسیر تبلیغ دین مخصوصاً در ارتباط با جوانان و نوجوانان بکار گیرند و در تربیت نسل آینده سهم بزرگی داشته باشد.

طلبه پرستار اظهار کرد: هدف اصلی طلبگی این است که علم را بیاموزیم و آن را نشر دهیم و بنده در این راستا تلاش کرده‌ام از طریق تشکیل کلاس‌های قرآن و احکام در جهت نشر احکام الهی گام‌های مؤثری بردارم

وی تأکید کرد: به طلاب جوان توصیه می‌کنم این مسیر دینی را با جدیت و پشتکار ادامه بدهند و با مشاهده ناملایمات در جامعه هیچگاه از رسالت خود دست برندارند و بدانند هر سختی که در این راه تحمل می‌کنند همانند با جهاد در راه خداست و ثواب آن نزد خداوند محفوظ است

شاهرخی عنوان کرد: جامعه الزهرا (س) برای من یادآور محیطی معنوی و سرشار از معرفت اندوزی است که می‌تواند ان‌شاءالله ذخیره اخروی بنده باشد. این مکان معنوی مملو از آرامشی است که از انس با قرآن و اهل بیت در من ایجاد شده است

وی با اشاره به اهمیت ترویج فرهنگ فرزندآوری افزود: سخنان رهبر معظم انقلاب را سرلوحه کار خود قرار دهیم. تکثیر نسل برای حفظ نظام اسلامی وظیفه‌ای عمومی است و معروفی بالاتر از ایجاد نظام اسلامی و حفظ نظام اسلامی نداریم؛ هر کسی که در این راه تلاش کند، آمر به معروف است؛ معروف‌ها اینها هستند: اعتلای فرهنگ، محیط اخلاقی، سلامت محیط خانوادگی، تکثیر نسل؛ همه موظف‌اند در راه این معروف‌ها تلاش کنند. (بیانات رهبر معظم انقلاب در حرم مطهر رضوی، اول فروردین ۱۳۰۴)

این طلبه خطاب به مسئولین جامعه الزهرا (س) گفت: مطالب مفید و به روز که باعث بصیرت افزایی در بین طلاب می‌شوند به هر طریق ممکن اطلاع رسانی شود و کمک کنند طلابی پرورش داده شوند که در تراز با بصیرت پیرو ولایت فقیه باشند. طلابی را تربیت کنند در حاشیه شهرها و مناطق محروم برای ترویج دین از وقت و زندگی مایه بگذارند و در راستای ترویج دین کوشا باشند.

وی عنوان کرد: از اساتید بزرگ و فرهیخته‌ای که راه و روش کسب علم را به من آموختند صمیمانه تشکر می‌کنم امیدوارم این گونه تلاش‌ها ذخیره‌ای برای آخرتشان باشد.

انتهای پیام

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha