به گزارش خبرگزاری حوزه، با وجود موج گرفتگی شدید و عذابی که جنگ به او تحمیل کرده بود، سید حمید میر افضلی در دل شب سرما، نماد زندهای از ایمان و تقوا بود که نشان میداد در سختترین شرایط هم میتوان به خدا پناه برد.
در عملیات والفجر ۴ سید دچار موج گرفتگی شدید شده بود و چشمانش کم سو شد.
با زور و اجبار آوردیمش رفسنجان.
نیمه شب بود که دیدم بیدار شده می خواهد برود بیرون.
بردمش دستشوئی و آوردمش. خوابید. دوباره که بیدار شدم دیدم در اتاق نیست.
وقتی دنبالش گشتم، دیدم با پای برهنه در سرمای زمستان درون حیات به نماز شب ایستاده.
رفتم بیرون که بیاورمش داخل. قنوت گرفته با حالتی عجیب گریه می کرد و “الهی العفو“ش دلم را لرزاند.
برگشتم داخل اتاق.
از پشت پنجره نظاره اش می کردم. او بود و قنوت و خدا.
منبع: پا برهنه در وادی مقدس، ص ۸۵-۸۴٫
نظر شما