مرتضی احمدی، تهیهکننده سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرگزاری حوزه بیان کرد: فیلمهای اجتماعی در بسیاری از مواقع کارکرد دینی نیز دارد؛ چراکه در آنها روی مسائلی اشاره شده که در آموزههای دینی و اسلامی به انجام یا پرهیز آن تاکید شده است. برای مثال وقتی در فیلمی اجتماعی روی مذمت دروغ یا پرهیز از رباخواری حرف زده میشود در حقیقت توصیهای دینی مورد توجه قرار میگیرد.
وی افزود: اصولاً هنرمند متعهد و دغدغه مند فردی است که نسبت به مسائل و مشکلات مردم کشورش بیتفاوت نباشد. در ضمن فیلم اجتماعی میتواند تذکری برای مسئولان باشد چون وقتی مسائل و مشکلات مورد نظر یک فیلم قرار میگیرد مسئولان با دیدن آن مشکلات، باید در حل آن بکوشند؛ اما متاسفانه انگار گوش شنوایی در این رابطه وجود ندارد.
این سینماگر با تاکید بر اینکه فیلمهای اجتماعی یکی از ضروریات فیلمسازی است، گفت: فیلمساز یا تهیهکننده که فیلم اجتماعی تولید میکند در حقیقت سرمایه خود را برای حل مسائل و مشکلات جامعه صرف میکند. این اقدامی شایسته است زیرا در شرایطی که امروزه تنها فیلمهای کمدی فروش دارند سرمایهگذاری روی کارهای اجتماعی یک ریسک بزرگ است.
احمدی تاکید کرد: گاهی مواقع از فیلمسازانی که فیلم اجتماعی تولید میکنند نقد میشود که چرا برای مسائلی که مطرح میکنند و راهکار پیشنهاد نمیدهند. فیلمساز موظف نیست که مسائل اجتماعی اجتماعی را حل کند زیرا ابزار لازم در اختیارش نیست اما میتواند با نشان دادن مسائل و مشکلات جامعه را نسبت به آن موضوع حساس کند.
وی تاکید کرد: فیلم اجتماعی زمانی خواهد توانست جریان سازی داشته باشد که بر پایه یک فیلمنامه قوی ساخته شده و عوامل حرفهای پشت دوربین این کار قرار گرفته باشد. نکته بعد پیرامون موفقیت فیلمهای اجتماعی به نحوه اکران این آثار برمیگردد. اگر فیلمهای این ژانر به شکلی مطلوب روی پرده رود خواهد توانست جریان سازی لازم را به همراه داشته باشد.
وی در انتهای سخنانش تاکید کرد: هم اکنون فیلم سینمایی «پلان آخر» را آماده نمایش دارم. این اثر یک کار اجتماعی است که در آن به مسائل مربوط به جامعه فعلی کشورمان پرداخته میشود.
انتهای پیام
نظر شما