به گزارش خبرگزاری حوزه از اصفهان، آیتالله سید ابوالحسن مهدوی، در شرح حکمت ۱۰۰ نهجالبلاغه در مدرسه علمیه ملا عبدالله، اظهار داشت: در حکمت ۱۰۰ نهجالبلاغه، امام علی (ع) دنیا و آخرت را دو دشمن متفاوت معرفی کردهاند که هیچکدام جای دیگری را نمیگیرند و انسان، بسته به انتخاب خود، یا به سوی دنیا گرایش پیدا میکند و یا به آخرت نزدیک میشود.
وی بیان کرد: در این روایت آمده است « إنّ الدّنیا و الاخرة عدوّان متفاوتان»، به این معنا که دنیا و آخرت دو مسیر جداگانهاند، همچنین امام (ع) با تعبیر «سبیلتان مختلفتان» این تفاوت بنیادین را یادآوری کردهاند.
عضو خبرگان رهبری ادامه داد: اگر کسی دنیا را دوست بدارد و آن را ولیّ خود قرار دهد، از آخرت دور خواهد شد، چنانکه در قرآن آمده برخی افراد، از جمله یهودیان، حریصترین مردم به دنیا هستند و نگاه آنها به آخرت همراه با بغض است.
وی تصریح کرد: امام علی (ع) در این حکمت، دنیا و آخرت را مانند مشرق و مغرب دانستهاند؛ هر انسانی که به یکی نزدیک شود، از دیگری فاصله خواهد گرفت؛ در پایان روایت آمده «و هما بعد ضرتان»؛ دنیا و آخرت همانند دو هوو هستند که حاضر نیستند در یک مکان واحد کنار یکدیگر زندگی کنند.
وی خاطرنشان کرد: امام علی (ع) از واژه عدو بهعنوان استعارهای برای نشان دادن این تضاد استفاده کردهاند، در حالی که معنای حقیقی آن دشمنی خارجی است، همچنین مفهوم سبیلان به معنای دو مسیر متفاوت به کار گرفته شده تا نشان دهد که هدف انسان، مسیر حرکت او را مشخص میکند.
آیت الله مهدوی تأکید کرد: این دنیا، اگرچه محل آزمایش و چالش بوده، ولی فرصتی است برای کسب درجات الهی و راهی برای رسیدن به تقرب به خداوند و امام علی (ع) در این زمینه میفرمایند «النَّاسُ نِیَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا »؛ مردم در خواب به سر میبرند و پس از مرگ بیدار میشوند و آن زمان درمییابند که چه فرصت بزرگی را از دست دادهاند.
وی گفت: دنیا به خودی خود بد نیست، بلکه نحوه استفاده انسان از آن اهمیت دارد، دنیا میتواند وسیلهای برای نزدیکی به خدا باشد، اما اگر فرد در آن غرق شود و از هدف اصلی خود دور شود، مسیرش به سوی آخرت سختتر خواهد شد.
انتهای پیام. /
نظر شما