حجت الاسلام حسن حسین آبادی، استاد مدرسه علمیه فضل بن شاذان نیشابور، در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در مشهد، ضمن بزرگداشت یاد آیت الله مرتضی مطهری(ره) و هفته گرامیداشت مقام معلم و استاد به حدیث امام صادق(علیه السلام) اشاره کرد که می فرمایند «مَن تَعَلَّمَ العِلمَ و عَمِلَ بِهِ و عَلَّمَ للّه ِِ ، دُعِیَ فی مَلَکوتِ السَّماواتِ عَظیما ، فقیلَ : تَعَلَّمَ للّه ، و عَمِلَ للّه ِ، و عَلَّمَ للّه» گفت: در این حدیث آمده است که هر که برای خدا علم بیاموزد و به آن عمل کند و به دیگران آموزش دهد، در ملکوت آسمانها به بزرگی یاد شود و گفته آید: برای خدا آموخت، برای خدا عمل کرد و برای خدا آموزش داد.
وی ادامه داد: آن کس که علم را فراگرفته، عمل کند و برای خداوند مخلصانه به دیگران تعلیم دهد، جایگاه عظیمی خواهد داشت و از او در آسمان ها به بزرگی یاد می شود؛ بنابراین آنگاه که خداوند متعال برای معلمان و اساتید چنین جایگاهی را قائل شده است، می توان نتیجه گرفت که به معلمان عزت و احترام داد تا همه جامعه نسبت به علم آموزی ترغیب شوند.
استاد مدرسه علمیه فضل بن شاذان نیشابور پایه و اساس هر جامعهای را وابسته به تعلیم و تربیت آن جامعه دانست که چنانچه بتوان اساتید تراز انقلاب پرورش داد و به مقام اساتید توجه داشت، آن جامعه رشد پیدا می کند.
حجت الاسلام حسین آبادی با اشاره به نقش استاد در تربیت و پرورش جامعه، عنوان کرد: در فرایند آموزش کتاب و کلاس، فضای آموزشی، امکانات و دیگر عوامل دخیل اند اما نبض یک کلاس، فضای آموزش مبتنی بر اساتید است که اگر بدان توجه شود، طلبه تراز انقلاب تربیت شده و رشد پیدا می کند.
وی با اشاره به عوامل اثرگذاری استاد در منش و کردار طلبه، خاطر نشان کرد: در صورتی استاد می تواند بر علم آموز اثر بگذارد و کلام او نافذ باشد، که قبل از تعلیم به مهربانی و دلسوزی توجه ویژه ای داشته باشد و چنانچه استاد دلسوز بود و برای شاگرد خویش مهربانی کرد، این امر در تربیت شاگردان مهذب نیز نقش آفرین خواهد بود.
استاد مدرسه علمیه فضل بن شاذان نیشابور با تبیین اهمیت نقش پدرانه استاد برای شاگردان، این امر را در تربیت و پرورش آنان موثر قلمداد کرد و از حوزه علمیه خواست با اهتمام بیشتری به اساتید در همه ابعاد پرداخته شود.
حجت الاسلام حسین آبادی به حدیثی از پیامبر گرامی اسلام اشاره کرد که می فرمایند «العالِمُ إذا أرادَ بِعِلمِهِ وَجهَ اللّه ِ تَعالی هابَهُ کُلُّ شَیءٍ، و إذا أرادَ أن یَکِنزَ بِهِ الکُنوزَ هابَ مِن کُلِّ شَیء»؛ یعنی پیامبر خدا(ص) می فرمایند هر گاه هدفِ عالم از علمش رضای خداوند متعال باشد، همه چیز از او بترسد و هر گاه هدفش از آن مال اندوزی باشد، او از همه چیز بترسد.
وی ادامه داد: بنابراین اخلاص استاد در این عرصه ملاک است؛ چنانچه استاد اخلاص داشت می تواند طلبه تراز انقلاب و اسلام تربیت کند ولی چنانچه اخلاص در علم و علم آموزی نداشته باشد، کلام او هم اثرگذار واقع نمی شود.
انتهای پیام ۳۱۳/۴۹










نظر شما