به گزارش گروه ترجمۀ خبرگزاری حوزه، حجتالاسلام سید محمد رضوی، عالم فرهیخته و مترجم برجسته پاکستانی، چشم از جهان فرو بست؛ اما صدای ماندگار و آثار ارزشمندش همچنان در یادها زندهاند.
خانوادهای روحانی و ریشهدار
حجتالاسلام سید محمد رضوی، از چهرههای شناختهشده و مورد احترام جامعهی دینی بلتستان پاکستان، فرزند حجتالاسلام سید محمد رضا رضوی نجفی بود؛ عالمی وارسته که عمر خود را در خدمت به دین سپری کرد. مادر گرامیاش دختر سید ابراهیم شاه رضوی، یکی از شخصیتهای برجستهی روحانی منطقه، به شمار میرفت.
نجف؛ آغاز مسیر معرفت و معنویت
وی در کودکی همراه پدر راهی حوزهی علمیهی نجف اشرف شد؛ شهری که هوای معنویاش، روحش را در فضای مدارس دینی و مجالس اهلبیت(ع) پرورش داد. اما پیش از آنکه تحصیلاتش را در این شهر مقدس به پایان برساند، با آغاز موج اخراج علمای غیرعراقی در دوران حکومت حسن البکر، ناگزیر همراه خانوادهاش به پاکستان بازگشت.
آغاز خدمت در آموزش، طلوع در عرصه ترجمه
پس از بازگشت به پاکستان و در سالهای آغازین زندگی مشترک، به تدریس در وزارت آموزش و پرورش روی آورد. با این حال، وسعت دانش زبانیاش درهای تازهای به روی وی گشود. تسلط بر زبانهای بلتی، فارسی، عربی، اردو و انگلیسی سبب شد تا خانهی فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در لاهور، وی را بهعنوان مترجم دعوت کند؛ مسیری که آغازی بر دوران پرفروغ خدمات فرهنگیاش شد.
ترجمان اندیشهی امام خمینی (ره)
حدود بیستوسه سال پیش، یکی از آثار حجیم امام خمینی (ره) برای ترجمه به وی سپرده شد. در مدت کمتر از یک هفته، ترجمهای دقیق و ویراسته تحویل داد؛ اقدامی که نمایانگر مهارت، دقت و تعهد بالای او در ترجمه بود. وی طی سالیان، دها اثر دینی، فلسفی و فرهنگی را از فارسی به اردو ترجمه کرد.
سخنوری مؤثر، خوشنویسی هنرمندانه
وی تنها مترجم نبود؛ خطیبی مؤثر بود که با بیانی رسا و دلی سرشار از اخلاص، مخاطبان را جذب میکرد. در کنار آن، هنر خوشنویسی را نیز با تسلطی چشمگیر در خطوط نستعلیق، نسخ، دیوانی و قرآنی دنبال میکرد. قلم او، زبان هنر و اندیشه بود.
حضور مؤثر در ایران و پاکستان
در دهه ۱۳۷۰ش، در سمت مسئول روابط عمومی کنسولگری ایران در اسلامآباد، ده سال فعالیت کرد و همزمان سردبیری مجلهی «وحدت اسلامی» را برعهده گرفت. این نشریه، بهدست او به تریبونی فکری و فرهنگی بدل شد. در سال ۱۹۹۸م به ایران مهاجرت کرد و بهزودی به رادیو تهران، بخش اردو پیوست. ابتدا بهعنوان گردآورندهی اخبار و سپس بهعنوان مدیر، نقش کلیدی ایفا کرد.
شخصیتی چندبعدی و تأثیرگذار
حجتالاسلام سید محمد رضوی، تجلی تلفیق علم، ادب، اخلاص و فروتنی بود. برای کودکان، پدری مهربان و برای بزرگترها، الگویی الهامبخش. در هر محفلی که حضور مییافت، اثر مثبتی بر جای میگذاشت. از نجف تا کراچی، از لاهور تا تهران، ردپای روشن زندگی او دیده میشود.
پایان جسم، آغاز جاودانگی
سرانجام، در روز ۱۳ می ۲۰۲۵ میلادی، برابر با ۱۵ ذیالقعده ۱۴۴۶ هجری قمری، پس از سالها خدمت صادقانه، دعوت حق را لبیک گفت. اما یاد و راهش در دلها و اندیشهها زنده و ماندگار خواهد ماند.
خدایا، روح پاک این خادم مخلص را در جوار رحمتت مأوی بخش. آمین.
خدمت خالصانه هرگز فراموش نمیشود و انسانهای پاکدل، حتی پس از رفتن نیز زندهاند.
نظر شما