محمد عسگری، کارگردان فیلم «آسمان غرب» در گفتگو با خبرگزاری حوزه در به تفاوتهای سه مفهوم سینمایی اشاره کرد و گفت: سینمای جنگ یک ژانر جهانی است که درباره هر نوع جنگی در جهان ساخته میشود، اما در ایران دو مفهوم دیگر نیز داریم: سینمای دفاع مقدس که به طور خاص به جنگ تحمیلی ایران و مقاومت ملت در برابر تجاوز اشاره دارد، و سینمای مقاومت که مفهوم وسیعتری است و حتی مقاومت در برابر فساد، دروغ یا فقر را هم در برمیگیرد.
وی تاکید کرد: قهرمان سینمای مقاومت، فردی است که بدون زیر پا گذاشتن اصول اخلاقی در برابر فشارها میایستد. ممکن است این فرد پیروز شود یا به شهادت برسد، اما آنچه مهم است، روند رشد و تعالی اخلاقی او است.
عسگری با اشاره به شرایط فعلی کشور گفت: تحریمها، فشار اقتصادی و محدودیتهای دارویی باعث شده جامعه ما در وضعیتی قرار بگیرد که در برابر یک نظام سلطه مقاومت میکند. این مقاومت جمعی، موضوعی الهامبخش است که سینمای مقاومت باید آن را به تصویر بکشد و برای مردم جهان روایت کند.
وی ادامه داد: سینمای مقاومت باید امید ببخشد. مردم باید بدانند که ایستادگی، حتی اگر سخت باشد، ارزشمند است و آیندهای روشن دارد. در این مسیر، روایت تلاشهای روزمره مردم بسیار اهمیت دارد.
از «قهرمان» تا «نگهبان شب»؛ مصداقهای سینمای مقاومت
این فیلمساز در پاسخ به اینکه چه آثاری مصداق سینمای مقاومت هستند، گفت: فیلم «قهرمان» یک نمونه از مقاومت اخلاقی است. شخصیت اصلی آن در برابر فشار مالی و اجتماعی، تلاش میکند صداقت خود را حفظ کند. یا فیلمهایی از مجید مجیدی و رضا میرکریمی که جنبههای انسانی، اخلاقمحور و معناگرا دارند، مصادیق بارز این سینما هستند.
او ادامه داد: «در فیلم "نگهبان شب" نیز با شخصیتی مواجهیم که علیرغم فشارهای اقتصادی، حاضر نیست اصول اخلاقیاش را زیر پا بگذارد. چنین روایتهایی، سینمای مقاومت را از صرف جنگ به حوزههای انسانی و اجتماعی نیز میکشاند.»
مقاومت باید باورپذیر باشد، نه شعاری
عسگری یکی از مهمترین چالشهای سینمای مقاومت را باورپذیر کردن شخصیتهای راستگو دانست و بیان کرد: بسیاری از مخاطبان چون در زندگی واقعی تجربه مداوم صداقت مطلق ندارند، درک قهرمانی که همیشه راستگو است، برایشان دشوار است؛ پس باید این قهرمان به شکل انسانی، ملموس و نزدیک به واقعیت طراحی شود.
او تأکید کرد: برای رسیدن به این هدف، نباید از کلیشه و شعار استفاده کرد. داستان باید در دل واقعیت روایت شود و فیلمنامهنویس و کارگردان باید به این ارزشها واقعاً باور داشته باشند. در غیر این صورت، اثر دچار سطحینگری میشود.
انتهای پیام
نظر شما