ظهور امام زمان(عج)؛ عصر عشق و آرامش/عبودیت؛ شرط رسیدن به مقام رسالت

به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدرحیم توکل در مراسم شب اول محرم که در هیئت فاطمیه قم برگزار شد، با تأکید بر فلسفه وجودی انسان و هدف از آفرینش، اظهار داشت: خداوند عالم، دنیا را محل عمل قرار داده و آخرت را جایگاه حساب و کتاب. در این دنیا، حسابی در کار نیست، اما در آن جهان دیگر، عملی در کار نخواهد بود.

دنیا محل بیدارباش است، نه بی‌قیدی

عضو مجلس خبرگان رهبری با اشاره به تعبیر «الْیَوْمَ عَمَلٌ وَ لاَ حِسَابَ وَ غَدًا حِسَابٌ وَ لاَ عَمَلَ» افزود: امروز دنیا محل عمل است، نه جای حساب. هر چند حساب و کتاب ظاهری در کار نیست، اما بی‌تفاوتی و آزادی مطلق در کار هم نیست. خداوند با هشدارها، مشکلات و ابتلائات، انسان را از خواب غفلت بیدار می‌کند تا متوجه شود این دنیا چیزی جز مقدمه‌ای برای جهان آخرت نیست.

پاداش و عذاب، مشروط به ایمان و عمل صالح است

این استاد حوزه علمیه با اشاره به آیه ۹۶ سوره اعراف «وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَیٰ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَیْهِم بَرَکَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ» گفت: اگر مردم ایمان آورند و به تقوا گرایش پیدا کنند، درهای برکات آسمانی و زمینی به رویشان گشوده می‌شود. اما اگر حقایق را تکذیب کنند و در گناه غرق شوند، خداوند آنها را با فقر، بیماری و گرفتاری‌ها به خودشان متوجه می‌سازد.

وی ادامه داد: این گرفتاری‌ها گاهی چنان فراگیر می‌شود که انسان حتی متوجه دلیل آن نمی‌شود؛ نمی‌فهمد که این فشارها به خاطر کج‌روی‌ها و بی‌توجهی‌ها به حساب عمل اوست. با این حال، در دنیا حساب‌کشی کامل انجام نمی‌شود؛ گره‌ها باز می‌شود، مشکلات حل می‌گردد، اما حساب اصلی برای روز قیامت است.

هر ذره‌ای از عمل، در آخرت نمایان می‌شود

حجت‌الاسلام والمسلمین توکل در بخش دیگری از سخنان خود به آیات پایانی سوره زلزال اشاره کرد و گفت: طبق فرمایش الهی، «فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ وَ مَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ» هر ذره‌ای از عمل خیر یا شر انسان در آخرت به نمایش گذاشته می‌شود و مورد حساب قرار می‌گیرد.

خداوند بی‌نیاز مطلق است؛ عبادت، سودش برای انسان است

این استاد اخلاق با تأکید بر اینکه خداوند نیازی به بندگان ندارد، بیان داشت: خداوند از ابتدا نیز به ما، به خلقت ما و به عبادات ما هیچ نیازی نداشت. او کمال مطلق و غنی بی‌نهایت است. اما با این حال، ما را آفرید و به عبادت دستور داد تا از طریق عبودیت به کمال برسیم.

وی افزود: انسان در آغاز جهل محض، عجز محض و فقر مطلق است. اما دری به نام عبادت برای او گشوده شده تا از این مسیر به علم الهی، قدرت الهی و غنای ربوبی برسد.

اگر به مقام «عبدالله» برسیم، راه بندگی هموار و عبادت شیرین می‌شود

حجت‌الاسلام والمسلمین توکل با اشاره به فلسفه بندگی و راز عبودیت انسان گفت: خداوند متعال نیازی به ما ندارد؛ تمام برنامه‌های دینی برای این است که ما در مسیری روشن و بی‌پیرایه قرار بگیریم، ظلمت‌ها کنار رود، مشکلات از میان برداشته شود و بتوانیم در پشت سر اهل‌بیت علیهم‌السلام حرکت کنیم تا ان‌شاءالله به مراتب والای انسانی در این دنیا دست یابیم.

عبودیت؛ نردبانی به سوی رستگاری

وی با بیان اینکه هدف از خلقت انسان رسیدن به مقام «مثل اعلی» است، اظهار داشت: خداوند ما را آفرید تا در مسیر عبودیت به سمت بالا حرکت کنیم. مثل اعلی خداوند، چهارده معصوم علیهم‌السلام هستند و اگر ما به رعایت واجبات و پرهیز از محرمات مقید باشیم، می‌توانیم به مراتب علمی و قدرتی الهی دست پیدا کنیم.

عضو مجلس خبرگان رهبری خاطرنشان کرد: این مسیر البته شروطی دارد و باید دید از چه درهایی وارد شویم و چه وظایفی بر عهده ما گذاشته شده است. سه نکته اساسی در این مسیر وجود دارد که اگر اولی به درستی محقق شود، دو نکته دیگر نیز آسان‌تر حاصل خواهند شد.

وی با تأکید بر اهمیت «سنگر اول» در مسیر عبودیت گفت: اگر نتوانیم در این سنگر مستقر شویم، نفس امّاره و شیطان بر ما چیره می‌شوند. اما اگر موفق به فتح این مرحله شویم، علاوه بر اینکه خودمان اوج معنوی پیدا می‌کنیم، دشمنان درونی نیز از ما ناامید می‌شوند.

حجت‌الاسلام والمسلمین توکل ادامه داد: هدف نهایی این است که به مقام عبدالله شدن برسیم؛ اگر کسی به این جایگاه دست یابد، عبادت برایش شیرین می‌شود، ذکر خدا آرامش‌بخش می‌گردد، تلاوت قرآن لذت‌بخش می‌شود و از دیدن اهل ایمان، دلش شاد خواهد شد.

راز معراج پیامبر در کلمه «عبد» نهفته است

این استاد اخلاق با اشاره به آیه اول سوره اسراء بیان داشت: در این آیه خداوند می‌فرماید: «سبحان الذی أسری بعبده لیلاً...» در حالی که می‌توانست بگوید «برسولِه»، تأکید بر واژه «عبد» به این خاطر است که نشان دهد راه معراج، از بندگی می‌گذرد. پیامبر به این مقام رسید و خداوند او را بالا برد. اگر ما نیز به مقام عبد خدایی برسیم، خداوند ما را نیز بالا خواهد برد.

حجت‌الاسلام والمسلمین توکل همچنین در ادامه سخنان خود به تشهد در نماز اشاره کرد و گفت: وقتی در تشهد نماز می‌گوییم «اشهد ان لا اله الا الله»، با جان و دل به وحدانیت خدا شهادت می‌دهیم. این شهادت کم‌کم در دل می‌نشیند و هماهنگی میان زبان و دل ایجاد می‌شود. در این صورت انسان تازه طعم واقعی زندگی را می‌چشد.

ظهور امام زمان(عج)؛ عصر عشق و آرامش

وی با اشاره به عصر ظهور حضرت ولی‌عصر عجل‌الله تعالی فرجه الشریف، گفت: اگر ما به مقام عبد خدایی برسیم و حق عبد الله را ادا کنیم، ان‌شاءالله ظهور حضرت را درک خواهیم کرد. در آن دوران، دنیا از مهر و محبت آکنده می‌شود. گرگ در کنار میش آرام می‌گیرد؛ نه گرگ طمع می‌کند و نه میش از او می‌ترسد.

حجت‌الاسلام والمسلمین توکل افزود: در آن زمان، حتی حیوانات درنده رام می‌شوند و کنار طعمه‌های سابق خود با آرامش زندگی می‌کنند. این همان جامعه امن و آرمانی است که در سایه عبودیت و ولایت تحقق می‌یابد.

«عبدالله» شدن پیامبر، مقدمه رسیدن به مقام «رسول‌الله» بود

عضو مجلس خبرگان رهبری در سخنانی درباره جایگاه عبودیت پیامبر اسلام(ص) و نقش آن در رسیدن به مقام رسالت، گفت: رابطه عبودیت، معرفت، نورانیت باطنی و تأثیر اعمال معنوی در سلوک انسان بسیار مهم است.

عبودیت؛ شرط رسیدن به مقام رسالت

حجت‌الاسلام والمسلمین توکل با تأکید بر جایگاه رفیع عبودیت در سلوک انبیاء گفت: جان تمام مقامات، به بندگی و عبد بودن در برابر پروردگار باز می‌گردد. پیامبر اکرم(ص) به‌گونه‌ای مقام عبودیت را در عالم به نمایش گذاشت که هیچ‌کس دیگر چنین نکرد. از همین‌رو، خداوند ایشان را به مقامی رساند که احدی بدان دست نیافت.

وی افزود: در این مسیر، ابتدا «عبده» است و سپس «رسوله». یعنی عبد بودن علت است و رسول بودن معلول. و چون علت مقدّم بر معلول است، پیامبر نخست باید عبد می‌بود تا رسول شود.

تشهد در نماز، تجلی عبودیت و رسالت

این استاد اخلاق با اشاره به بخش‌های مختلف نماز اظهار داشت: اگر کسی دقت کند، دیگر نماز برایش عادی نمی‌شود. در تشهد نماز، جمله‌ها تصادفی کنار هم نیامده‌اند؛ بلکه مفاهیم عمیقی از عبودیت و رسالت را بیان می‌کنند. اگر انسان به این مفاهیم توجه کند، درک جدیدی از عبادت خواهد یافت.

مراقبت از آغاز راه؛ راه نجات از سقوط

حجت‌الاسلام والمسلمین توکل خاطرنشان کرد: اگر از همان ابتدا ارتباط خود را با خدا و اهل‌بیت علیهم‌السلام حفظ می‌کردیم، اکنون در این حال و وضع نبودیم. برخی گمان می‌کنند باید زمین بخورند تا بلند شوند؛ در حالی‌که می‌توان از ابتدا مراقب بود تا سقوطی رخ ندهد. زمین خوردن، توان را از انسان می‌گیرد. اگر از همان آغاز از گناه فاصله می‌گرفتیم، حال دیگری داشتیم.

خداوند ما را برای بندگی آفریده است، نه نیاز

نماینده مردم مازندران در مجلس خبرگان رهبری با اشاره به فلسفه عبادت گفت: خداوند به عبادت ما نیازی ندارد، اما ما را به عبادت امر کرده است تا بندگی و اطاعت را در وجود خود نهادینه کنیم. عقل، انبیاء، کتب آسمانی و همه مسیرها را فراهم کرد تا انسان به مقام عبد مطیع خداوند برسد.

وی ادامه داد: عده‌ای بهشتی می‌شوند، اما محرم اسرار نیستند. بسیاری از مؤمنین واجبات را انجام می‌دهند و محرمات را ترک می‌کنند؛ این کارها ارزشمند است، اما هدف نهایی نیست. هدف، نورانی شدن باطن است.

تقوا؛ نوری برای برطرف کردن حجاب‌های معنوی

حجت‌الاسلام والمسلمین توکل، تقوا را نوری دانست که باطن انسان را از تاریکی خارج می‌کند و افزود: همان‌طور که برای ظلمت مادی، نور مادی لازم است، برای ظلمت معنوی نیز نور معنوی لازم است. نور تقوا این قدرت را دارد که حجاب‌های ذهن، گوش، زبان و حس را کنار بزند. چشم، گوش و زبان ما در حجاب‌اند و جز ظواهر را نمی‌بینند یا نمی‌شنوند. این حجاب، حجاب معنوی است و باید با نور تقوا کنار زده شود.

باید از زبان به دل، و از دل به زبان برسیم

عضو مجلس خبرگان رهبری با ذکر مثالی تصریح کرد: گاهی انسان در برابر یک صحنه طبیعی زیبا، ناخودآگاه می‌گوید: «الله‌اکبر». این از دل برمی‌خیزد و زبان تابع آن است. اما در ابتدای راه، این زبان است که عمل می‌کند و دل تبعیت می‌کند. باید این روند را تغییر دهیم؛ یعنی دل پیش‌قدم شود و زبان دنباله‌رو آن.

حجت‌الاسلام والمسلمین توکل در پایان گفت: عبودیت، دروازه‌ی ورود به فهم عمیق‌تر دین و درک باطنی است. اگر انسان به‌جای توقف در انجام واجبات صرف، قدم در وادی سیر و سلوک و تقوای واقعی بگذارد، درهای نورانیت و معرفت به روی او گشوده خواهد شد. چنین انسانی نه‌تنها اهل بهشت خواهد بود، بلکه محرم اسرار الهی نیز خواهد شد.

انتهای پیام/