به گزارش خبرگزاری حوزه، حجتالاسلام والمسلمین علی نظریمنفرد در مراسم عزاداری روز ششم ماه محرم که در دفتر حضرت آیتاللهالعظمی نوری همدانی برگزار شد با اشاره به نامه تاریخی امام حسین(ع) به بنیهاشم در روز ششم محرم، به تبیین جایگاه اعتقاد به معاد در نهضت عاشورا پرداخت.
وی اظهار داشت: امام حسین(ع) در روز ششم محرم، از کربلا نامهای به بنیهاشم ارسال کردند که در منابعی چون «کاملالزیارات» و «لهوف» از سید بن طاووس نقل شده است. این نامه، علیرغم اختصار، حامل معانی عمیق و بنیادین درباره هدف نهضت حسینی است.
این استاد حوزه علمیه گفت: امام حسین(ع) در این نامه خطاب به بنیهاشم مینویسند: «من الحسین بن علی الی جماعه من بنیهاشم، اما بعد، کأن الدنیا لم تکن، و کأن الآخرة لم تزل.» امام حسین(ع) با این بیان، دیدگاه خود از دنیا و باور استوار به آخرت را نشان میدهد. دنیا را چون چیزی میبیند که گویی هرگز نبوده و آخرت را چون حقیقتی پایدار و همیشگی معرفی میکند.
معاد، معنابخش زندگی انسانی
نظریمنفرد با تاکید بر اینکه «اعتقاد به معاد رکن اصلی در زندگی انسان مؤمن است»، گفت: آنچه به زندگی انسان معنا میدهد، صرفاً ایمان به خدا نیست؛ بلکه باور به معاد است. مشرکان مکه نیز به وجود خدا اذعان داشتند اما چون معاد را انکار میکردند، در ورطه فساد و شرک گرفتار بودند.
وی با اشاره به آیهای از قرآن خاطرنشان کرد: خداوند متعال در قرآن کریم میفرماید: «و لئن سألتهم من خلق السموات و الأرض لیقولنّ الله»، اما چون به معاد ایمان نداشتند، باز هم در مسیر باطل گام برمیداشتند.
حماسهسازان کربلا، مؤمنان به معاد بودند
استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: اگر یاران امام حسین(ع) به آخرت ایمان نداشتند، نمیتوانستند چنین حماسهای را در کربلا رقم بزنند. معاد بود که آنان را از لغزش، انحراف و دنیاگرایی حفظ کرد و به صراط مستقیم رساند. باور به معاد انسان را از لغزش باز میدارد و او را مسئول و پاسخگو میسازد.
این کارشناس مذهبی افزود: یک مرد عرب زمان پیامبر اکرم(ص) پس از شنیدن آیات: «فمن یعمل مثقال ذرّةٍ خیرًا یره، و من یعمل مثقال ذرّةٍ شرًّا یره»، به پیامبر گفت: «همین دو آیه کافیست، همه چیز را فهمیدم.»
معاد، ریشه حرکت و هدف قیام عاشورا
حجتالاسلام والمسلمین نظری منفرد تأکید کرد: پیام عاشورا در سایه ایمان به معاد شکل گرفته و بدون این باور، حرکت امام حسین(ع) و یارانش قابل توجیه نبود. او خاطرنشان کرد: ایمان به آخرت و حسابرسی، ضامن حرکت در مسیر حق و پایداری در برابر ظلم و انحراف است.
شوق دیدار پروردگار در کلام سیدالشهدا(ع)
حجتالاسلام والمسلمین نظریمنفرد با اشاره به آیه شریفه «الَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلَاقُو رَبِّهِمْ» اظهار داشت: درک ملاقات با پروردگار، مقامی است که قرآن برای مؤمنان واقعی بیان کرده است. امام حسین(ع) نیز مانند پدر بزرگوارشان، امیرالمؤمنین(ع)، مشتاق چنین ملاقاتی بود. آن حضرت در روز عاشورا فرمودند: «کَأَنَّ الدُّنْیَا لَمْ تَکُن»؛ گویی دنیا اصلاً وجود نداشته است.»
وی در ادامه با انتقاد از برخی منابع غربی افزود: برخی در دایرهالمعارفهای غربی نوشتهاند که حسین بن علی برای رسیدن به حکومت قیام کرد؛ این ادعا از اساس باطل است. مگر کسی که از سفره دنیا برخاسته، میتواند انسان ثارالله نباشد؟ نام حسین(ع) بر عرش الهی به عنوان "مصباح الهدی و سفینة النجاة" ثبت شده است؛ این جایگاه از دنیاطلبی بهدست نمیآید.
بدن تازه صاحب کفایه پس از دهها سال
حجتالاسلام والمسلمین نظریمنفرد سپس به خاطرهای تأثیرگذار از یکی از علمای نجف اشاره کرد و گفت: یکی از بزرگان نقل میکرد که روزی از جلسه استفتای مرحوم آیتالله العظمی حاج عبدالهادی شیرازی خارج شدم و به سمت حرم حضرت امیرالمؤمنین(ع) رفتم. جمعیت زیادی از طلاب حضور داشتند. از شیخ نصرالله خلخالی، یکی از بزرگان نجف و مورد اعتماد مراجع، پرسیدم چه خبر است؟ فرمودند که پیکر مرحوم آخوند خراسانی (صاحب کفایه) را برای دفن آوردهاند. کنار مقبرهاش را برای دفن دخترشان باز کرده بودند و یکی از آجرهای پای قبر آخوند جابهجا شده بود. جسد ایشان پس از ۶۰ یا ۷۰ سال همچنان تازه باقی مانده بود.
وی افزود: شیخ نصرالله میگفت: خاک نجف خاصیت آهکی دارد و بدن را به سرعت تجزیه میکند، اما بدن آخوند سالم مانده بود. این خود نشانهای از عظمت و تقوای اوست. اما فراتر از کفایهاش باید حواشی ایشان بر "رسائل" را دید تا فهمید مقام علمی ایشان چه اندازه بوده است. حواشیاش نشان از نبوغ و عمق علمیاش دارد.
اعتراف در عالم برزخ، ما حسین(ع) را نشناختیم
حجتالاسلام والمسلمین نظریمنفرد به نقل خوابی از مرحوم آخوند خراسانی پرداخت و گفت: گفتهاند که بعد از رحلت آخوند، یکی از بزرگان خواب او را دید و پرسید: در عالم برزخ چه خبر است؟ آخوند پاسخ داد: ما در دنیا هر چه بودیم، امام حسین(ع) را نشناختیم؛ اینجا تازه میفهمیم که حسین بن علی چه عظمتی دارد.
امام حسین(ع)، زینت آسمانها و زمین و کشتی نجات بشریت است
حجتالاسلام والمسلمین نظریمنفرد با استناد به روایات معتبر، به بیان ابعاد معنوی و ملکوتی شخصیت امام حسین(ع) پرداخت و تأکید کرد: امام حسین(ع) نهتنها چراغ هدایت، بلکه کشتی نجات تمامی انسانهاست؛ چه مؤمن، چه گناهکار، و حتی آنکه در آستانه غرق شدن در دریای گمراهی است.
امام حسین(ع)، محبوب اهل آسمان
وی با نقل روایتی از ابی بن کعب اظهار داشت: روزی در محضر پیامبر اکرم(ص) نشسته بودم که امام حسین(ع) در حالی که کودکی چهار یا پنج ساله بود وارد شد. همینکه چشم پیامبر به حسین(ع) افتاد، فرمودند: «مرحبا بِکَ یا أبا عبدالله، یا زینَ السماواتِ و الأرض؛ خوش آمدی ای اباعبدالله، ای زینت آسمانها و زمین.» ابن کعب در ادامه روایت میپرسد: «ای رسول خدا، مگر زینت آسمانها و زمین شما نیستید؟» پیامبر در پاسخ فرمودند: «همانا حسین نزد اهل آسمان، مقامی والاتر دارد از آنچه مردم در زمین میشناسند.»
نام امام حسین(ع) بر عرش الهی
حجتالاسلام والمسلمین نظریمنفرد افزود: بر اساس روایت پیامبراکرم(ص)، در سمت راست عرش پروردگار نوشته شده است: «انّ الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة» یعنی حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است. این عبارت بدون "الف و لام" آمده که نشاندهنده شدت عظمت و شهرت آن است، چرا که نیاز به معرفی ندارد.»
سفینهالنجاة امام حسین(ع)، سریعترین کشتی نجات
وی در ادامه با اشاره به بیانات مرحوم شیخ جعفر شوشتری در کتاب «خصائص الحسینیه» خاطرنشان کرد: ائمه اطهار(ع) فرمودند: "کلّنا سفن النجاة" همه ما کشتی نجات هستیم. اما در ادامه آمده است: "و سفینة الحسین أسرع" اما کشتی نجات امام حسین(ع) سریعتر و مؤثرتر است.
این استاد حوزوی با تأکید بر جامعیت نجاتبخشی امام حسین(ع) گفت: یکی از استادان بزرگ ما میفرمود: ویژگی خاص کشتی نجات امام حسین(ع) در این است که هرکس در حال غرق شدن باشد، خواه خوب، خواه بد، خواه مسلمان یا غیرمسلمان، این کشتی او را نجات میدهد. این همان معنای حقیقی نجات غریق است. امام حسین(ع) نجاتدهنده همه بشریت است.
انتهای پیام/
نظر شما