اعظم ابوالحسن عراقی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه عنوان کرد: عاشورا مکتبی است که در عرصه‌های اعتقادی و فرهنگی درس‌ها و آموزه‌های آن تقسیم می‌شود. در هر یک از این عرصه‌ها، عاشورا الگویی بی‌نظیر و سرشار از آموزه‌های جاودانی است که باید در جامعه و فرد فرد انسان‌ها تجلی یابد.
وی اضافه کرد: در عرصه اعتقادی، مهمترین رکن و درس عاشورا، ایمان واقعی به خداوند و تصدیق وعده‌های الهی است. این ایمان است که انسان را در سخت‌ترین حالات مقاوم و پایدار نگه می‌دارد. درس دوم، معرفت حقیقی به ولی زمان است که در مصیبت‌بارترین لحظات، حمایت و پیروی از او را از یاد نبرد و از او فاصله نگرفت. این دو رکن، اساس حماسه و قیام کربلا را تشکیل می‌دهند و از آن، درس ایمان و وفاداری به خدا و ولی‌عصر(عج) استخراج می‌شود.
پژوهشگر حوزوی افزود: یارانی که پیرامون امام حسین علیه‌السلام گرد آمدند، در این دو مقام، در بالاترین درجه قرار داشتند. آنان به تبع امام زمانشان، به ارزش‌ها و آموزه‌های الهی پایبند بودند و با وجود تعداد کم، با ایثار و فداکاری تا پای شهادت ایستادند. شهادت در نظر آنان، پایان زندگی نبود، بلکه افتخاری الهی و نشانه‌ای از وفاداری بی‌منتهای آنان به امام و هدف مقدس‌شان بود.
ابوالحسن عراقی ادامه داد: یاران امام علاوه بر ایمان و وفاداری، ویژگی‌های دیگری مانند عدم تعلق و وابستگی به دنیا و اتحاد و همدلی بسیار بالا داشتند. اگرچه آن‌ها از قبائل و نژادهای مختلف بودند، اما در راه هدف مقدس، متحد و هم‌دل بودند.
وی بیان کرد: یاران امام حسین علیه‌السلام، وفادارانی واقعی و نمونه‌های عالی از تحول روحی و ایمانی بودند، همانند حبیب بن مظاهر، زهیر بن قین و حرّ بن یزید ریاحی. این افراد پس از درک حقانیت امام، تغییر مسیر داده و به سپاه امام علیه‌السلام پیوستند. آنان نشان دادند که ایمان واقعی، توان تغییر و اصلاح و پیوستن به حق را دارد، و در میدان نبرد، با این تغییر و تحول، به فداکاری و شهادت رسیدند. این یاران، نمادهای ابدی وفاداری و ایمان، در تاریخ اسلام و همچنین در تاریخ قیام عاشورا، همواره الهام‌بخش نسل‌های بعدی هستند.
وی اظهار کرد: ویژگی دیگر آنان صبر و استقامت بر ارزش‌ها و اعتقاداتشان بود. در مواجهه با سخت‌ترین شرایط، همچون تشنگی، گرسنگی و ترس باز هم پایبند به اصولشان ماندند و با صبر و استقامت کامل، در راه حق ایستادگی کردند. این خصوصیت، آنان را به نمونه‌هایی بی‌نظیر در تاریخ تبدیل کرد و الگوی مسلمانان آزاده و آزادی‌خواه شدند که تا ابد باید در مسیر حق باقی بمانند.
مدرس حوزوی یادآور شد: عاشورا نماد ظلم‌ستیزی بود؛ چه ظلم‌هایی که از طرف ظالمان و مستکبران بیرونی رخ داد و چه ظلم‌هایی که در داخل، توسط منافقان و نفاق‌پیشه‌گان بر نظام اسلام و اهل بیت علیهم‌السلام وارد می‌شد.
وی گفت: دشمنان داخلی و خارجی، هر دو در ظلم‌افکنی و خیانت نقش داشتند و هر دو خطری بزرگ برای اسلام راستین بودند. منافقانی مانند عمر بن سعد، که تنها به خاطر منافع شخصی، قدرت و پول، در مقابل امام حسین علیه‌السلام ایستادند، نشان می‌دهد که دشمنان درونی، گاه در رده‌ای خطرناک‌تر از دشمنان بیرونی قرار می‌گیرند.
ابوالحسن عراقی ادامه داد: این اقدام آن‌ها، هشداری درباره اهمیت شناخت و مقابله با نفوذ نفاق و دورویی در جامعه و جلوگیری از فتنه‌های درونی است؛ زیرا اینگونه افراد، با ظاهر دوستی، می‌توانند به سرعت و با خیانت، آسیب‌های جبران‌ناپذیری بر نظام و خط امام وارد کنند.
وی اضافه کرد: شعار و درسِ بزرگ عاشورا، ذلت‌ناپذیری در برابر ظلم و ستم بود. این قیام، به انسان‌های آزاده اعم از مسلمان و غیرمسلمان، در هر زمان و مکانی، مقاومت و ایستادگی آموخت. پیام مقاومت و پایبندی به ارزش‌های انسانی، عدالت‌خواهانه و آزادگی، تا روز قیامت به جهانیان مخابره می‌شود و الهام‌بخش نسل‌های آینده است.
وی افزود: مقاومت در راه حق، حول محور امام و ولی زمان معنا پیدا می‌کند؛ امام حسین علیه‌السلام در حین مبارزه و ظلم‌ستیزی، همواره حدود الهی و کرامت انسانی را حتی در میدان نبرد رعایت می‌نمود. این نکته، یکی از ابعاد اخلاق‌مدار قیام امام است که برخوردار از بینشی فرا زمانی و انسانی است و نشان می‌دهد که ایستادگی بر حق، در پناه حفظ انسانیت و کرامت است.
پژوهشگر حوزوی گفت: مهمترین هدف امام حسین علیه‌السلام از قیام، امر به معروف و نهی از منکر بود. جامعه اسلامی آن روز، با منکراتی کوچک و بزرگ، به‌ویژه پس از غلبه یزید بر خلافت، با فساد فراگیر مواجه بود. یزید، نماد منکر بزرگ و منشأ انحراف‌ها، در سطحی بود که ترسیم‌کننده کامل فساد و بی‌اخلاقی و سخره‌کننده تمام اصول توحید، نبوت و معاد بود. او پا را فراتر گذاشته و هیچ حد و مرزی برای سوءاستفاده و فساد نمی‌شناخت. امام در این میان، نهی از منکر را از منبع و منشا اصلیِ فساد یعنی از یزید و نظام سلطه و استبداد حاکم بر جامعه شروع کرد، همان‌طور که باید آب گل‌آلود را از سرچشمه پاک کرد، باید منشاء فساد و آلودگی را خشکانید.
وی اظهار کرد: با این آموزه‌ها، نسل‌های زیادی تربیت شدند و در تاریخ حماسه‌های بزرگ آفریدند. جوانان ایرانی، یمنی، فلسطینی، عراقی و از دیگر ملت‌ها، از مکتب عاشورا الهام گرفتند و در مقابل ظلم و ستم، ایستاده و مقاومت کردند. حضور حضرت قاسم و حضرت علی‌اکبر در کربلا، نشان داد که جوانان می‌توانند در راه ایمان و حق پیشگام باشند و نقش آفرین شوند، چون آنان مظهر سلحشوری و وفاداری به ارزش‌های الهی بودند. عاشورا نماد امید در تاریکی‌ها بود؛ هرچند در سخت‌ترین شرایط قرار داشت و بسیاری یاران و شهیدان، جانفشانی کردند، اما ایمان و اعتماد به خدا نباید از دل‌ها برود. این قیام، نشان داد که حتی در تاریک‌ترین لحظات، راه راست و امید به آینده برقرار است.
ابوالحسن عراقی یادآور شد: عاشورا، تنها یک جنگ یا قیام نظامی نبود، بلکه مکتب عشق، معرفت و فداکاری بود. این غم‌انگیزترین و در عین حال والاترین حرکت، احیای دین و بیداری امت اسلامی محسوب می‌شود. این قیام، نشان داد که مقاومت و ایستادگی در راه خدا، زنده‌سازی معنویت و اخلاق و احیای رسالت پیامبران است و راه عاشورا، همواره چراغ راه تداوم حق‌طلبی و عدالت است.
انتهای پیام
نظر شما