به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از اراک، پیاده روی اربعین، بیش از یک مناسک مذهبی، یک حرکت معنوی و اجتماعی گسترده است که تجدید بیعت با آرمانهای امام حسین (ع) و یادآوری ایستادگی در برابر جور و ستم را به همراه دارد. این که چرا مردم حاضرند راه طولانی و دشوار را طی کنند، ریشه در عشقی است که از دل تاریخ عاشورا میجوشد و نشاندهنده همدلی و اتحاد میلیونها زائر از سراسر جهان است.
خبرنگار خبرگزاری حوزه در اراک با خانم امانی معاون فرهنگی حوزه علمیه خواهران استان مرکزی گفت و گویی کرده است که در ادامه به آن می پردازیم:
فلسفه پیادهروی اربعین حسینی چیست؟ چرا مردم این دشواری را به جان میخرند؟
فلسفه اصلی پیادهروی اربعین، تجدید بیعت با امام حسین (ع) و آرمانهای عاشورا است. این حرکت نمادی از اراده و ایستادگی در برابر ظلم و ستم و پاسداشت ارزشهای انسانی است. مردم این دشواری را به جان میخرند تا عشق و ارادت خود را به امام حسین (ع) نشان دهند و در این اجتماع عظیم، همبستگی و وحدت خود را به نمایش بگذارند.
اربعین، یک رستاخیز حسینی است؛ جاذبه مغناطیسیای که دلهای عاشقان را از سراسر جهان به کربلا میکشاند. این بزرگترین تجمع دینی جهان است که مشابه و نظیری در هیچکجای دنیا ندارد.امروز جوانان ما با حضور در این سفر، بهرههای عظیم معنوی میبرند
اهمیت اربعین در فرهنگ شیعه و جهان اسلام را چگونه میبینید؟
اربعین، علاوه بر ابعاد معنوی و فرهنگی، یک حماسه سیاسی نیز هست؛ جلوهای از قدرت، امنیت و بازدارندگی در برابر دشمنان و جبههای بزرگ علیه ظلم و استکبار. این حرکت عظیم، پیشرانی به سوی تمدن نوین اسلامی است
اربعین باعث احیا و تقویت ارزش های همچون تجدید عهد و پیمان
نماد وحدت و همبستگی
تقویت روحیه جهاد و مبارزه
ترویج ارزشهای انسانی
احیای فرهنگ ایثار
نزدیکی به خداوند
سنت حسنه
در فرهنگ شیعه و جهان اسلام است.
آیا راهپیمایی اربعین حسینی سنتی است یا نوعی نوآوری در مناسک؟
ﻣﻨﺎﺳﮏ در ﮔﻔﺘﻤﺎن دﯾﻦ اﺳﻼم ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از اﻃﺎﻋﺖ و ﺑﻨﺪﮔﯽ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ و ﺗﻼش دارد در ﺟﻠﻮهای اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﻌﻈﯿﻢ ﺷﻌﺎﺋﺮ اﺳﻼﻣﯽ ﮔﺮدد.
مراسم راهپیمایی اربعین، تمسکاً پشتوانه قوی و محکم روایی دارد و جای هیچگونه شک و شبههای در آن نیست. این مسئله، بدعت هم نیست. چون بدعت آن چیزی است که در دین وجود ندارد و انسان آن را در دین داخل کند و هیچ پشتوانه روایی و دلیل شرعی نداشته باشد
این حماسه، جلوهای دیگر از اعجاز نهضت حسینی است که با مجاهدت حضرت زینب کبری و امام سجاد و دیگر اهل بیت بنیان گذاشته شد.
چه تفاوتی میان حضور در کربلا و راهپیمایی جاماندگان وجود دارد؟
اگر تمایل درونی به سمت کربلا است، جاماندگان هم زائر امام حسین(ع) خواهند بود، اگر این تفکر را باور داشته باشیم، دیگر جامانده بودن معنا ندارد و اگر نیت حضور در کربلا بوده، ثواب اعمال هیچ تفاوتی با کسی که در حال حاضر در کربلا است ندارد.
نظر شما