حجتالاسلام والمسلمین حسینعلی عامری استاد حوزه علمیه در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در کاشان با تسلیت ایام شهادت جانگداز کریم اهل بیت حضرت امام حسن مجتبی(ع)، اظهار داشت: صلح آن حضرت با معاویه یکی از حساسترین بخش زندگانی آن امام همام بود.
وی بیان کرد: سپاه و لشکر امام حسن(ع) متفرق شده و بیشتر آنها به طرف دشمن (معاویه) رفته بودند، حتی پسر عموی ایشان، «عبیدالله بن عباس» نیز که فرمانده سپاه امام حسن مجتبی(ع) بودند، به لشکر معاویه پیوست.
استاد حوزه با اشاره به روایتی از امام صادق(ع) به نقل از مرحوم کلینی رحمهالله علیه در جلد دوم صفحه ۲۷۳ کتاب شریف اصول کافی، افزود: علت اصلی صلح امام حسن مجتبی(ع) با معاویه، انجام تکلیف الهی بوده است و بنابراین دیگر هیچ گونه اشکال و شبههای بر صلح ایشان نیست.
وی گفت: بر اساس روایتی معروف از حضرت محمد(ص) که فرمودند «الْحَسَنُ وَ الْحُسَینُ إِمَامَانِ قَاما أَوْ قَعَدا»، امام حسن مجتبی(ع) در زمان معاویه طبق تکلیفی که خداوند متعال بر عهده ایشان گذاشته بود به وظیفهاش عمل و با معاویه صلح کردند.
حجتالاسلام والمسلمین عامری گفت: نبی مکرم اسلام حضرت رسول(ص) فرمودند که این دو امام معصوم هستند چه قیام کنند و با دشمنان بجنگند و چه قیام نکنند به وظیفهشان عمل کردهاند و طبق فرمایش پیامبر، ایراد و خٌرده گرفتن معنا ندارد و این امامان معصوم به تکلیفشان عمل کردهاند.
وی با بیان اینکه انسانها در قبال دشمن دو حالت جنگ یا و صلح بیشتر ندارند، در توضیح این روایت، تصریح کرد: هیچ تفاوتی نمیکند اگر امام حسین(ع) هم در آن برهه از تاریخ جای امام حسن(ع)، امام بودند همین اقدام را انجام میدادند چراکه امام حسین(ع) هیچ اعتراضی به صلح امام حسن مجتبی(ع) نداشتند بلکه موید آن هم بودند.
استاد حوزه یادآور شد: هنگامی که امام حسن مجتبی(ع) در سال ۵۰ هجری قمری به شهادت رسیدند تا سال ۶۰ هجری، در طول این ۱۰ سال امام حسین(ع) قیام نکردند و بر مبنای همان صلح به زندگانی خودشان ادامه دادند، چون شرایط صلح همان گونه که برای امام حسن(ع) مهیا بود، برای امام حسین(ع) نیز فراهم بود و همانطور که شرایط قیام و جنگ برای امام حسن(ع) نبود، برای امام حسین(ع) هم دیگر وجود نداشت.
به گفته وی، در سال ۶۰ هجری قمری که شرایط جنگ برای امام حسین(ع) فراهم و امام حسین(ع) با لشکر یزید جنگ کردند، بنابر این تفاوتی ندارد، اگر امام حسن(ع) نیز در سال ۶۰ هجری قمری زنده بودند در آن شرایط با یزیدیان میجنگیدند، لذا چون امام معصوم بر اساس مقتضیات زمان و بر مبنای تکلیف، کارش را انجام داده است، نباید برای امام معصوم(ع) تعیین تکلیف کنیم.
حجتالاسلام والمسلمین عامری ادامه داد: بر اساس آیه ۳ سوره نجم که میفرماید «وَمَا یَنطِقُ عَنِ الْهَوَی إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَی» که پیامبر از روی هوا و هوس کاری را انجام نمیدهند، امامان معصوم نیز بر اساس تکلیف الهی عمل میکنند، بنابر این امام حسن مجتبی(ع) هنگامی که تشخیص دادند اسلام در خطر است، اگر جنگی رخ دهد به نفع معاویه تمام و به ضرر اسلام و شیعیان است، صلح را بر جنگ ترجیح دادند و حتی ممکن بود آن حضرت به تحریک معاویه به دست شیعیانش نیز در جنگ کشته شوند و این مهم سود کمی برای معاویه نداشت، چون امام حسن میخواستند از این اقدامها جلوگیری شود.
نظر شما