عزای بی‌کران در مشهد الرضا

به گزارش خبرگزاری حوزه از اراک، خانم طباطبایی معاون فرهنگی مدرسه علمیه کوثر زرندیه در یادداشتی گفت: شهادت امام رضا(ع)، یک زخم کهنه بر پیکره تاریخ تشیع است؛ زخمی که هر ساله با فرا رسیدن ایام شهادت ایشان، تازه می‌شود.

متن یادداشت به شرح زیر است:

مشهد الرضا، در این روزها غرق در ماتم و عزا است، خبری جان‌سوز، قلب شیعیان و آزادگان جهان را به درد آورد، هشتمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت حضرت علی بن موسی الرضا (ع)، مظلومانه به شهادت رسیدند و مشهد، تا ابد میزبان پیکر پاک آن امام همام شد.

درست در روزی که قرار بود روشنی‌بخش دل‌ها و هدایتگر مسیر حق باشد، دست پلید مأمون عباسی جام زهر را به کام امام رئوف ریخت و داغی ابدی بر دل محبان اهل بیت (ع) نشاند، این واقعه تلخ، نه تنها پایانی بر حیات پربرکت یکی از انوار الهی بود، بلکه سرآغاز دورانی از غربت و اندوه برای دوستداران حقیقت شد.

امام رضا(ع)، با علم لدنی و اخلاق بی‌مثال خود، همواره پناهگاه دردمندان و امید مستضعفان بودند، مناظرات علمی ایشان با عالمان ادیان و مذاهب مختلف، هرچند به ظاهر با هدف حق‌پوشانی و به انزوا کشاندن امام توسط مأمون برگزار می‌شد، اما هر بار حقانیت راه امامت را بیش از پیش آشکار می‌ساخت، حضور ایشان در مرو و طوس، فرصتی برای آشنایی بیشتر مردم با سیره نبوی و علوی بود؛ فرصتی که با شهادت مظلومانه ایشان، از امت گرفته شد.

اکنون، بارگاه ملکوتی ایشان در مشهد، میعادگاه دل‌های عاشقی است که در جستجوی آرامش و شفاعت، از جای جای جهان رهسپار این دیار می‌شوند، هر زائری که به این حریم پاک قدم می‌گذارد، نه تنها به زیارت یک امام معصوم می‌آید، بلکه با اشک‌هایش، همدردی خود را با خاندان عصمت و طهارت ابراز می‌کند و مظلومیت آن امام همام را فریاد می‌زند.

شهادت امام رضا(ع)، یک زخم کهنه بر پیکره تاریخ تشیع است، زخمی که هر ساله با فرا رسیدن ایام شهادت ایشان، تازه می‌شود و یادآور مظلومیت ائمه اطهار (ع) در برابر جور و ستم حاکمان زمانه است، اما این داغ، با خود درس‌هایی از صبر، مقاومت و پایداری در راه حق را به ارمغان می‌آورد، درس‌هایی که تا ابد در مکتب رضوی جاری و ساری خواهد بود.

انتهای پیام. /