شهیده گلزاری، بانوی ولایتمدار که گلزار شهدا را منزل ابدی خود برگزید

به گزارش خبرگزاری حوزه از کرمان، به مناسبت سالروز تولد شهیده نغمه گلزاری، خلاصه ای از زندگی اش به رشته تحریر درآورده شده، شهیده از شهدای ماندگار حادثه تروریستی ۱۳ دی ۱۴۰۲ در گلزار شهدای کرمان است که نامش در کنار ۷ عضو دیگر خانواده سلطانی‌نژاد به عنوان شهدای این اقدام تروریستی ثبت شد، او متولد ۳ شهریور ۱۳۶۳ و اهل سیرجان بود و دوران دانشجویی خود را در رشته دبیری زبان انگلیسی در کرمان گذراند.

نغمه در سال ۱۳۸۸ با حسین سلطانی‌نژاد ازدواج کرد و طی ۱۴ سال زندگی مشترک، نماد گذشت، وفاداری، مهربانی و خدمت خالصانه به خانواده بود، وی مادر دو فرزند، مریم ۹ ساله و امیرعلی ۱۳ ساله بود و سرانجام همزمان با سالروز ولادت حضرت زهرا(س) و چهارمین سالگرد شهادت حاج قاسم سلیمانی، در مسیر خدمت به زائران به شهادت رسید.

این حادثه در حالی رخ داد که خانواده سلطانی‌نژاد با موکب خانوادگی خود به زائران گلزار شهدا خدمت‌رسانی می‌کردند. بمب کار گذاشته‌شده توسط عوامل تکفیری داعش، جمع آنان را به خون کشید و امیرعلی، تنها بازمانده این موکب، با جراحات شدید جسمی و روحی از این واقعه جان به در برد.

نغمه در روزهای زندگی‌اش علاقه خاصی به زیارت حرم امام رضا(ع) داشت و هر بار که به گلزار شهدا می‌آمد، فضای معنوی آن را «با صفا» می‌دانست؛ جایی که در نهایت آرامگاه ابدی‌اش شد.

حسین سلطانی‌نژاد همسر این شهیده، او را کدبانویی نمونه با ایمانی عمیق می‌داند که کوچک‌ترین لحظه‌ای از عشق به خانواده و همراهی همسر و فرزندانش غافل نبود. او می‌گوید جدایی و فراق نغمه و دخترش مریم، تلخ‌ترین امتحان الهی در زندگی‌اش بوده است. مریم که همچون مادر، دلبسته قرآن و راه شهدا بود، همان روز به همراه مادر و دیگر اعضای خانواده به کاروان شهیدان پیوست.

خانواده شهیده نغمه گلزاری از پرشهیدترین خانواده‌های حادثه تروریستی کرمان به شمار می‌آیند، نغمه گلزاری و دخترش مریم، سمیه سلطانی‌نژاد، فاطمه زهرا و مهدی سلطانی‌نژاد، فاطمه سلطانی‌نژاد به همراه دو فرزندش محمدامین و ریحانه سلطانی‌نژاد.

این داغ سنگین، نمادی از ایثار و فداکاری یک خانواده است که تا واپسین لحظات زندگی، در خدمت به اهل‌ولایت و راه شهدا بودند.

نام نغمه گلزاری امروز نه فقط به عنوان یک شهید ترور، بلکه به عنوان مادری عاشق، همسری فداکار و بانویی ولایتمدار در تاریخ معاصر کرمان و ایران ماندگار است؛ بانویی که آرزوی همیشگی‌اش «عاقبت‌بخیری» بود و شهادت را به مثابه زیباترین پایان برای زندگی‌اش از خدا طلب می‌کرد، و سرانجام در روزی که خود آن را متبرک می‌دانست، به وصال معبود رسید.

مهدیه زندی

انتهای پیام. /