حجت الاسلام و المسلمین فاضل چنانی از اساتید حوزه علمیه قم در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری، اظهار داشت: سخت ترین گناهان، گناهانی است که شخص، آن را کوچک بپندارد.
وی افزود: سید رضی (ره) از حضرت امیرالمؤمنین (ع) روایت کرده است: «افْعَلُوا الْخَیْرَ وَ لَا تَحْقِرُوا مِنْهُ شَیْئاً فَإِنَّ صَغِیرَهُ کَبِیرٌ وَ قَلِیلَهُ کَثِیرٌ وَ لَا یَقُولَنَّ أَحَدُکُمْ إِنَّ أَحَداً أَوْلَی بِفِعْلِ الْخَیْرِ مِنِّی فَیَکُونَ وَ اللَّهِ کَذَلِکَ إِنَّ لِلْخَیْرِ وَ الشَّرِّ أَهْلًا فَمَهْمَا تَرَکْتُمُوهُ مِنْهُمَا کَفَاکُمُوهُ أَهْلُه»، هیچ گناهی را نباید حقیر پنداشت؛ چه اینکه یک چوب کبریت اگر در اتاقی پر از گاز روشن بشود، انفجار مهیبی را رقم خواهد زد. «اشدّ الذنوب ما استخف به صاحبه»
وی با اشاره به جایگاه والای مجاهد فی سبیل الله گفت: در روایتی نبوی (ص) می خوانیم: «فَوْقَ کُلِّ ذِی بِرٍّ بَرٌّ حَتَّی یُقْتَلَ الرَّجُلُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَإِذَا قُتِلَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَلَیْسَ فَوْقَهُ بِر». با این وجود، در حکمت ۴۷۴ نهج البلاغه می خوانیم: «وَ قَالَ ع: مَا الْمُجَاهِدُ الشَّهِیدُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَعْظَمَ أَجْراً مِمَّنْ قَدَرَ فَعَفَّ لَکَادَ الْعَفِیفُ أَنْ یَکُونَ مَلَکاً مِنَ الْمَلَائِکَةِ» بنابراین اگر جوان امروز با وجود امکان دیدن صحنه های گناه، عفیف بودن را پیشه کند، مانند مجاهد فی سبیل الله است. دست رد به سینه گناه زدن جایگاهی اینچنین دارد.
حجت الاسلام و المسلمین فاضل چنانی خاطرنشان کرد: در روایتی دیگر می خوانیم: «وَ قَالَ ع شَتَّانَ مَا بَیْنَ عَمَلَیْنِ عَمَلٍ تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَ تَبْقَی تَبِعَتُهُ وَ عَمَلٍ تَذْهَبُ مَئُونَتُهُ وَ یَبْقَی أَجْرُه» چقدر فاصله است بین دو عمل، بندگی خدا و گناه کردن؛ چرا که اگرچه گناه لذت دارد؛ ولی موقتی و ناپایدار است و ممکن است ساعتی انسان از گناه لذت ببرد؛ اما آثار و پیامدهای وخیم آن باقی است و موجب ناراحتی انسان تا ابد می شود. «نکتب ما قدموا و آثارهم» آثار گناهان هم حساب می شود.
انتهای پیام. /
نظر شما