به گزارش خبرگزاری حوزه، در متنی از وصیتنامه شهید مجتبی علمدار، نگاه او به قرآن و جایگاه ولایت فقیه بازتاب یافته است.
به همه شما وصیت میکنم، همه شمایی که این وصیتنامه را میخوانید!
قرآن را بیشتر بخوانید، بیشتر بشناسید، بیشتر عشق بورزید، بیشتر معرفت به قرآن داشته باشید.
بیشتر دردهایتان را با قرآن درمان کنید، سعی کنید قرآن انیس و مونستان باشد، نه زینت دکورها و طاقچه های منزلتان!
به دوستان و برادران عزیزم وصیت میکنم، کاری نکنند که صدای غربت فرزند فاطمه (س) را، که همان ناله غریبانه فاطمه (س) خواهد بود به گوش برسد.
نگذارید آن واقعه تکرار شود، حتماً میپرسید کدام واقعه؟ همان واقعهای که فاطمه زهرا(س) نیمهی دل شب دست به دعا بردارد که «الَّلهُمَّ عَجِّل وَفَاتِی بی بی سریعاً»
همان واقعهای که علی از تنهایی با چاه درد و دل کند.
همان واقعهای که امام خمینی بگوید: من جام زهر را نوشیدم و ناله غریبانه «اَلَّلهُمَّ عَجِّل وَفاتِی سریعاً» او فاطمه را به گریه آورد.
علمدار، خاطرات شهید سید مجتبی علمدار، انتشارات حماسه یاران










نظر شما