به گزارش خبرگزاری حوزه، پس از دو سال درگیری و ایجاد و تشدید وخیم‌ترین بحران انسانی در باریکه‌ی غزه، توافق شکل گرفته میان گروه‌های مقاومت فلسطینی و رژیم صهیونیستی با میانجی‌گری آمریکا و چند کشور منطقه ای، بی شک نقطه عطفی در تحولات آتی منطقه غرب آسیا با محوریت فلسطین قهرمان است.

البته باید توجه داشت که این توافق شامل آتش‌بسی محدود و تبادل بخشی از اُسراست. با این وجود و ناظر تجربه تاریخی معطوف به عهدشکنی های مکرر رژیم اشغالگر، برخی ناظران سیاسی آن را توافقی ناپایدار و شکننده توصیف می‌کنند.

اعلام آتش‌بس آن هم در شرایطی که به گفته‌ی ناظران بین المللی، بیش از ۷۰ درصد زیرساخت‌های غزه ویران شده و هزاران انسانِ بی‌گناه از جمله زنان و کودکان به شهادت رسیده‌اند، شاید به ظاهر شکستی برای حماس تلقی شود اما واقعیت آن است که شرایط و تحولات پس از طوفان‌الاقصی به جایی رسیده که اینک اسرائیل، منفورترین دولت و حاکمیت در بین اکثریت ملت‌های دنیا و نیز بخش قابل توجهی از دولت‌هاست.

از این نکته نیز نباید غافل شد که در حال حاضر در سطح گسترده ای از سرزمین‌های اشغالی فضای سیاسی و اجتماعی و بعضاً جوّ رسانه ای علیه نتانیاهو و حزب حاکم متشنج است.

با همه این‌ها باید تأکید کرد مادامی که ریشه‌های بحران، از جمله اشغال ناجوانمردانه سرزمین‌ فلسطین، محاصره غزه و نبود افق سیاسی برای تشکیل دولت مستقل فلسطینی مرتفع نشود، هیچ توافقی نمی‌تواند ثبات بلندمدت را در مناسبات سیاسی به همراه داشته باشد.

در همین مدت دو سال در ساحت دیپلماسی فرهنگی و از منظر افکار عمومی دنیا، جنگ غزه به نقطه‌ای عطفی در نگاه و قضاوت جهانیان نسبت به مسأله فلسطین تبدیل شده است، کما این که همین چند روز پیش اعلام شد برای اولین بار، نتایج نظرسنجی‌های بین‌المللی از افزایش همدلی با مردم غزه در کشورهای غربی و به موازات آن تشدید نفرت از نتانیاهو و سران حاکم بر سرزمین های اشغالی حکایت دارد.

این حقیقت قابل کتمان نیست که اسرائیل در همین نبرد به هیچ یک از اهداف اعلام‌شده خود دست نیافت؛ یعنی کوچ اجباری ساکنین غزه، بازگرداندن اسرا با تمسک به شیوه‌ی نظامی و نابودی کامل حماس، هیچ کدام محقق نشد یا دست‌کم آن‌طور که نتانیاهو فکر می کرد و به دنبال آن بود، به نتیجه نرسید.

به هر صورت پذیرش آتش‌بس از سوی رژیم صهیونیستی اقرارنامه شکست یک ارتش مدعی در منطقه و نماد انزوای رژیم اشغالگر فلسطین است.

از سوی دیگر باید توجه داشت که دست‌نیافتن رژیم اشغالگر به اهدافش، از قبیل آزادی اسرای اسرائیلی در کنار تشدید بحران‌های منطقه‌ای و همچنین سقوط ژست اخلاقی و حقوق بشری ایالات متحده امریکا، جبهه نظام سلطه را جبراً به سمت توقف حملات کشاند و در دوران اوج گیری نفرت جهانی علیه صهیونیسم در عصر پساطوفان الاقصی، یقیناً روند تحولات منطقه و جهان بیش از پیش به ضرر اسرائیل و آمریکا خواهد بود و از این مسأله گریزی نخواهد بود.

سید محمدمهدی موسوی