به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از اهواز، از شهرستان کارون در محله کوتعبدالله، بانویی شریکهالامامی زندگی میکند که سالهاست آرام و بیادعا، با لبخند و ایمان، گره از کار مردم باز میکند.
خانم سهام بوریان، متولد ۱۳۶۷، با تحصیلات حوزوی در سطح دو، بیش از هجده سال است که در مسجد جامع تقوا و پایگاه بسیج حضرت خدیجه(س) فعالیتهای گسترده فرهنگی، اجتماعی و تبلیغی دارد.
آغاز مسیر تبلیغ و خدمت
در حالی که بسیاری برای زندگی شان مسیر آسان را انتخاب میکنند، از سال ۱۳۸۵ خانم سهام بوریان در راهی دشوار و پر از سختی اما سرشار از برکت قدم گذاشت.
او با گروهی کوچک از خواهران مبلغ، به روستاها و بوستانهای اطراف شهرستان میرفتند تا برای مردم کلاس دین و زندگی برگزار کنند و درباره احکام دین و قرآن سخن بگویند و دلهایی را آرام کنند.
خانم سهام بوریان با صبر و شکیبایی به مشکلات مردم گوش میداد و گاهی با مشورت همسر روحانی خود مشکلات مردم را حل می کرد.
بیشتر زنانی که پای درس خانم سهام بوریان مینشستند، بیسواد یا کمسواد بودند؛ اما در چهره مهربان و صدای آرامبخش او، اعتماد و محبت را پیدا میکردند، مشکلات خود را با ایشان در میان میگذاشتند و درد و دل میکردند.
شبکهای از مهربانی و کمکهای مردمی
فعالیتهای خانم سهام بوریان تنها به آموزش خلاصه نشد بلکه همراه با همکارانش که نگاه انسانی و دغدغهمند داشتند، شبکهای از کمکهای مردمی و خیرین را سامان دادند تا دست نیازمندان خوزستانی را بگیرند.
بیش از ده سال است که خانوادههای بیبضاعت را در شهرستانهایی چون شادگان شناسایی می کند و برای آن ها بستههای حمایتی از جمله تهیه لوازمالتحریر برای کودکان مدرسهای، پرداخت هزینه زایمان، تأمین سیسمونی و یا حتی کمکهای مالی را به صورت ماهیانه برای خانوادههای زندانیان ارسال میکند.
همچنین با پشتیبانی خیرین، کارگاه خیاطی کوچکی راهاندازی کرد تا زنان بیسرپرست بتوانند به استقلال مالی برسند و لقمه نان حلالی برای خانوادههای خود تأمین کنند.
خانم سهام بوریان در این زمینه میگوید:«دلم میخواست هیچ زنی به خاطر فقر، محتاج نگاه کسی نباشد، حالا بعضی از همان خانمها به نیازمندان کمک میکنند.»
از دل همین دغدغه، ایده طراحی دکور سفره عقد برای ازدواج آسان هم شکل گرفت، او با چند دختر جوان گروهی تشکیل دادند که وسایل سفره عقد را طراحی و تزیین میکردند؛ اما نه برای کسب درآمد، بلکه برای دل جوانهایی که بضاعت مالی نداشتند.
صلح در میانه تیراندازی
در طول این سالها، خانم سهام بوریان صحنههای به یاد ماندنی زیادی مشاهده کرده است؛ صلح و آشتی در میانه تیراندازی، معجزه ایمان و تحولهایی که تنها با گفتوگوی صادقانه ممکن شد.
یکی از آن روزها، در یکی از روستاها برای برگزاری مراسم عقد رفته بودند که میان خانوادهها درگیری شده بود و درگیری آن ها حتی تیراندازی منجر شده بود.
خانم بوریان در این رابطه تعریف میکند:
ترسیده بودم، اما نمیخواستم نشان بدهم، رفتم جلو، با مادر داماد حرف زدم، گفتم اگر میخواهید نوههایتان احترامتان را نگه دارند، احترام را از امروز شروع کنید، همان حرفی که از دلش برآمد، به دل نشست، اسلحه را زمین گذاشتند و گفتند: ما کسی را نداشتیم که اینطور آرام با ما حرف بزند.
تغییر مسیر یک خانواده وهابی
اما جالبترین خاطره خانم سهام بوریان، ماجرای خانوادهای وهابی است، زنی از اهالی روستا که در ابتدا حتی نگاه تندی به ایشان داشت اما بهتدریج با خانم سهام بوریان مأنوس شد و مسیر زندگیشان با محبت و گفتوگو تغییر کرد.
چند جلسه گذشت تا روزی آمد و با ترس گفت: میخواهم شیعه شوم، اما از همسرم میترسم.
خانم سهام بوریان با تدبیر و همراهی همسر روحانی خود، راه را هموار کردند. حالا هفت سال گذشته، آن زن و شوهر و حتی دو برادر دیگرشان شیعه شدهاند و همچنان نیز با خانم سهام بوریان در ارتباط هستند.
معجزه ایمان و فرزندآوری
گاهی هم در دل سختیها، خداوند معجزهاش را به دست خانم سهام بوریان نشان داده است. زنی چهل ساله که سالها صاحب فرزند نمی شد که با مشورت و یاری ایشان صاحب دختری شدند که نامش را «هدیه» گذاشتند؛ یعنی هدیهای از جانب خداوند.
همچنین شش سال بعد همان زن، در ۴۶ سالگی، به لطف خدا دوباره باردار شد و حالا دو پسر دارد. میگوید: دخترم هدیه برکت زندگیمان شد.
نقشآفرینی در آرام کردن فتنهها
در روزهای سخت پر التهاب فتنه 1401، وقتی پدری جلوی مدرسه چادر دخترش را آتش زد، این بار هم خانم سهام بوریان سکوت نکرد، چند ماه زمان گذاشت و پای حرفهای پدر و مادر نشست، زخمهایشان را شناخت و آرامآرام خانواده را دوباره کنار هم نشاند.
امروز همان پدر برای دخترش چادر خریده و می گوید: بپوش تا حضرت زهرا(س) از تو راضی باشد.
خانهای برای همدلی زنان
پایگاه بسیج حضرت خدیجه(س) که هفتهای سه روز در آن جلسات برگزار میشود، اکنون خانه دوم بسیاری از زنان محله است که با برگزاری دعای توسل، زیارت عاشورا، مراسمهای خانوادگی و برنامهای به نام «سفره درد و دل» که خانم سهام بوریان طراحی کرده و فعالیت میکند.
این محفل فرصتی است تا زنان بدون غیبت، فقط از تجربهها و رنجهایشان بگویند و برای هم راهحل بیابند. او در این زمینه میگوید: وسط فرش یک برگه با علامت ممنوع میچسبانم و میگویم: فقط درد دل کنید، غیبت نه!
انتهای پیام
نظر شما