به گزارش خبرگزاری حوزه، بعضیها برای عملیات، با نقشه میآیند؛ بعضیها با اشک. و بعضیها، با سرنیزهای که فقط برای پهلوی دریدهشده مادری تیز شده است.
سید حسن شجاع بود و لاور و ذخیره روزهای سخت عملیات. اصرار داشت از اول عملیات باشد. زیر بار نمی رفتیم. آمد اتاق فرماندهی آن قدر گریه کرد و به پایم افتاد تا قبول کردم.
سر نیزه اش را در آورد. می گفت: می خواهم با این سر نیزه پهلوی نامردانی که پهلوی مادرم را دریدند، بدرم».
صبح زود وقتی رفتم آن طرف اروند، پیکر ش افتاده بود داخل کانال. شال سبزش همراهش بود و غلاف سرنیزه اش؛ اما از سر نیزه خبری نبود.
راوی: سردار مرتضی قربانی؛ فرمانده وقت لشکر ۲۵ کربلا
منبع: کتاب خط عاشقی ۲ (خاطرات عشق شهدا به حضرت زهرا س)، خاطره ۷۱ .
نظر شما