به گزارش خبرگزاری حوزه، گاهی آرزوی بهشتی، همان روز در زمین محقق میشود و روح را به آسمان میبرد.
یکی از دوستان محمدمهدی برایم تعریف کرد:
صبح روز مبعث حال وهوای عجیبی داشت. با بقیهی نیروها برای نماز صبح حاضر نشد و خودش به تنهایی در محل دیگری با یک حالت معنوی خاصی نماز خواند. سر سفرهی صبحانه هم حاضر نشد. وقتی علت را از او پرسیدند، در جواب گفت: میخواهم صبحانه را از دست پیامبر ﷺ در بهشت دریافت کنم! یک سیب به او تعارف کردند، نخورد وگفت: دلم میوهی بهشتی میخواهد!
همان روز به شهادت رسید. هم صبحانه ی خود را از دست پیامبر ﷺ دریافت کرد و هم از میوه های بهشتی و سایر نعمت های آن برخوردار شد...
شهیدی که همرزمانش به خاطر نظم، تقوا و شجاعتش لقب «مصعب پیامبر» را به او دادند.
راوی: پدر بزرگوار شهید محمدمهدی خادم الشریعه
منبع: کتاب ستاره ها، ص ۳۰.










نظر شما