حجتالاسلام محسن اسکندری از اساتید حوزه علمیه در گفتوگو با خبرگزاری حوزه در ساری با اشاره به دیدگاه امام علی (ع) در نهجالبلاغه درباره ضرورت حاکمیت، اظهار داشت: امام علی (ع) در خطبههای خود تصریح میکنند که مردم ناگزیر از داشتن امیری هستند؛ که چه برّ و چه فاجر باشد؛ تا در سایه حکومت او، مؤمنان به کار خود مشغول و کافران نیز بهرهمند شوند، امنیت برقرار گردد، بیتالمال جمعآوری شود و با دشمن مقابله شود.
وی با تقسیمبندی تعاریف امامت به «عام» (شامل پیامبران و جانشینان) و «خاص» (جانشینی خاص پیامبر در اداره دین و دنیا)، افزود: سخن امیرالمؤمنین علی(ع) بهروشنی بر لزوم اجتماعی امامت، حتی در شکل غیردینی آن دلالت دارد. وجود رهبر، حداقلهای نظم و امنیت را تأمین میکند؛ چنان که حضرت میفرمایند: "سلطان ظلوم خیر من فتنة تدوم".
استاد حوزه در پاسخ به این پرسش که آیا حاکم فاجر نیز میتواند این وظایف را انجام دهد، توضیح داد: حاکم ناصالح نیز برای تداوم قدرت، ناچار است حداقلی از نظم، امنیت و دفاع از جامعه را فراهم کند؛ زیرا در غیر این صورت، حکومتش دوام نمیآورد. البته این به معنای تأیید ظلم نیست، بلکه اشاره به یک واقعیت اجتماعی است.
حجتالاسلام اسکندری با اشاره به روایتی از امام صادق (ع) که دنیا را همواره محتاج دو حاکم و پیشوای برّ و فاجر میداند، یادآور شد: ضرورت امامت، همزمان هم یک دلیل کلامی است و هم یک نیاز عینی اجتماعی که در کلام امام علی (ع) به وضوح تبیین شده است.
انتهای پیام /
نظر شما