به گزارش سرویس بین الملل مرکز خبر حوزه،این ادیب و اندیشمند مسیحی 42 سال قبل و پس از انتخاب امام موسی صدر به عنوان رئیس مجلس اعلای شیعیان لبنان طی نامه ای از شخصیت و اندیشه امام موسی صدر تجلیل می کند.
جرج جرداق در این نامه از امام موسی صدر به عنوان یک عالم جلیل القدر یاد می کند و می گوید که وقتی با او ديدار مي‌كني، گويي پدرت يا برادرت يا كسي را ديده‌اي كه آرزوي ديدارش را داشته‌اي و دست تقدير آن را برايت ميسر كرده است.
متن کامل این نوشتار که از موسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر اخذ شده به این شرح است:
"با خبر انتخاب امام موسي صدر به رياست مجلس اعلاي شيعيان لبنان غافلگير نشدم. از شادي همة مردم لبنان از شيعيان گرفته تا مسيحيان و اهل سنت به يك اندازه، براي انتخاب اين مرد بزرگ به اين منصب بزرگ غافلگير نشدم، زيرا امام موسي صدر سيمايي آرماني و زيبا و بزرگوار از يك عالم ديني است؛ اخلاقي والا و دلي مهربان و سينه‌اي گشاده به روي همة مردم دارد كه براي عشق كامل و فراگير گنجايش دارد؛ و عقلي روشنگر و چهره‌اي مطمئن دارد.
با او ديدار مي‌كني، گويي كه پدرت يا برادرت يا كسي را ديده‌اي كه آرزوي ديدارش را داشته‌اي و دست تقدير آن را برايت ميسر كرده است.
امام موسي صدر سيماي زيبا و باشکوه انسان است، آن‌گونه كه امام بزرگوار علي‌بن‌ابي‌طالب‌ع خواسته است: دادگر و راست‌گو و پاك‌دست و عالِم و عامل به علم خويش است و مجال نيكوكاري را غنيمت مي‌شمرد و در مسير هدايت، به سبب اندكيِ شمار پويندگان آن دچار هراس نمي‌شود و نزديكي او به مردم با نرم‌خويي و مهرباني و بخشش مال و گشاده‌دستي همراه است.
اين صفات علوي والا كه در شخصيت امام موسي صدر گرد آمده، بارقه‌اي از اين‌حدس را بر تو مي‌افکند كه گويي امام از زبان امام بزرگوار پسر ابوطالب به تو مي‌گويد: «نيت دارم که بسياري از كارهاي نيك را انجام دهم و به دسته‌اي از آنها عمل مي‌كنم و بر آنچه از كفم رفته است، حسرت مي‌خورم كه چگونه بدان عمل نكرده‌ام.»
ساده‌ترين سخني كه مي‌توان دربارة شخصيت امام موسي صدر گفت اين است كه اگر با او همنشين شوي و گرماي مهرورزي و مهرباني و خلق كريمش تو را در بر گيرد، احساس مي‌كني‌كه تشيع فقط صفت شیعیان نيست بلكه در درجة نخست از آنِ تو نيز هست. اديان در حقيقتِ نهايي‌شان، همان اصول اخلاقي متعالي‌اند كه همه در خدمت انسان‌اند، از سرچشمه و مجرا گرفته تا مصب؛ و فقط كساني ميان آنها جدايي مي‌افكنند كه نتوانسته‌اند به بوستان‌هاي روحانيتي كه پيامبران بزرگ در آن و زير ستارگان ابدي آن زيسته‌اند، راه يابند و حايلي در برابر وزش نسيم روح شده‌اند و آن دين را ابزار سود يا جاه‌طلبي يا هر دو قرار داده‌اند.
ما به امام سيدموسي صدر زنده‌باد مي‌گوييم و سخن جد او، امام بزرگوار حسين (ع) را تكرار مي‌كنيم كه «صاحب همت بزرگ جز از سربلندي، سر باز مي‌زند و چونان زبانة آتش است كه برافروزاننده‌اش پنهانش مي‌كند، ولي جز برآمدن و زبانه كشيدن نتواند.»
