بسیاری از شهدا نیز در وصیت نامه های خود، از آرزوها و خواسته هایشان می گفته اند.
طلبه شهید غلامرضا ربيعي‌رودسري نیز در فرازی از وصیت نامه خویش این گونه از آرزو و آمال قلبی اش سخن به میان آورده است؛« اميدوارم كه خدا شهادت واقعي را با درجه‌اي والا نصيبم گرداند، هر چند كه لايق اين درجه نيستم و تنها آرزويم نيز ملاقات امام زمان(عج) در دنيا و شفاعتش در آخرت است».
شهيد ربيعي در نهم بهمن ماه سال 1342 در خانواده‌اي مذهبي و متوسط در شهرستان رودسر به دنيا آمد در شش سالگي همراه خانواده‌اش به تهران مهاجرت كرد و تحصيلات مقدماتي خود را تا پايان دوره متوسطه با موفقيت به پايان رساند. در دوران شكوفائي انقلاب اسلامي همراه اعضاي خانواده و هم پاي ملت سرافراز ايران اسلامي در راهپيمائي‌ها و تظاهرات عليه رژيم ستمشاهي شركت كرد.
دوران دبيرستان را که آغاز کرد ، عضو بسيج مسجدالمهدي شد و در پادگان امام حسين(ع) همدوش دیگر لشکریان مخلص خدا، دورة آموزش نظامي را سپري كرد.
اولين بار در سال 58 براي سركوب ضدانقلاب غرب كشور، راهي كردستان شد و پس از مجروح شدن و انتقال به سنندج به تهران بازگشت.
این طلبه شهید پس از بهبودي نسبي براي فراگيري علوم حوزوي در مدرسه علميه شهيد بهشتي ثبت نام كرد. مدت دو سال به فراگيري علوم ديني مشغول بود كه به فرمان امام(ره) بار ديگر در سال 64 براي سركوب ضدانقلابيون به جبهه كردستان اعزام شد. پس از عمليات والفجر 9 به تهران بازگشت و در مراسم تشيع پيكر مطهر دوستش كه در آن عمليات شهيد شده بود، شركت كرد.
شهید ربیعی فردي خويشتندار و رئوف بود؛ براي همه اعضاي خانواده به خصوص براي والدين خود احترام خاصي قائل بود، در جمع دوستان و آشنايان بسيار آرام و متين و محجوب بود. او در ساخت حسينيه محل، تلاش فراواني كرد و به فعاليت مستمر در مسجد محل و شركت در جلسات مذهبي تعهد خاصي داشت.
در فرازي از وصيتنامه این شهید والامقام مي‌خوانيم:
«اميدوارم كه خدا شهادت واقعي را با درجه‌اي والا نصيبم گرداند، هر چند كه لايق اين درجه نيستم و تنها آرزويم نيز ملاقات امام زمان(عج) در دنيا و شفاعتش در آخرت است. از برادرم تقاضا دارم حسين گونه رفتار كند و از مادر و خواهرانم مي‌خواهم كه زينب گونه عمل كنند كه عفت،زينت زن است. از همه مي‌خواهم كه حلالم كنند و در آخر مي‌خواهم كه امام را تنها نگذاريد. نگذاريد خون شهدا پايمال شود».
سرانجام غلامرضا ربيعي رودسري در 13 ارديبهشت سال65 در منطقه عملياتي فكه، به نداي حق لبيك گفت و با نوشیدن شربت شهادت به مولا و مقتدايش امام حسين(ع) پيوست.
روحش شاد و راهش پررهرو باد
