به گزارش سرویس علمی وفرهنگی خبرگزاری حوزه / حضرت آیت جوادی آملی در خصوص مفهوم شفا و تفاوت آن با دوا آورده اند :خداي سبحان فرموده است که : ما راه درمان را به مؤمنین نشان ميدهيم نه تنها طبيب ميفرستيم نه تنها دارو ميفرستيم بلكه شفا ميفرستيم؛نفرمود قرآن دواست ، نفرمود «و ننزّل من القرآن ما هو دواء» بلکه فرمود: ﴿وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ﴾ ممكن است كسي دارو مصرف كند و شفا پيدا نكند، اما ممكن نيست چیزی شفا باشد و انسان با استفاده از آنان شفا پيدا نكند؛ لذا فرمود، ما شفابخشيم ، اما ﴿لِلْمُؤْمِنِينَ﴾خداي سبحان اين شفا و اين عنايت را به افراد با ایمان عطا كرده است.
راه گریز از رذائل اخلاقی
خيليها كه گرفتار رذايل اخلاقياند براي اين است که بنيان مرصوص و محكمي ندارند، چرا که با خرافات زندگي ميكنند، با شانس زندگي ميكنند، با بخت و اتفاق زندگي ميكنند. كسي كه موحد نباشد ناچار به خرافاتی نظير شانس و امثال شانس تن در ميدهد.بنابراین فرمود: آن كه ملحد است و عقيده ندارد، پايش را روي لبهاي گذاشته كه زيرش خالي است.