حجت‌الاسلام رضا خدری در گفتگو با خبرگزای حوزه در بوشهر، با تسلیت در گذشت آیت الله مهدوی کنی، در خصوص شخصیت این عالم ربانی گفت: ایشان از انسان‌های بسیار تاثیرگذار در انقلاب اسلامی و جامعه روحانیت بود و خدمات بسیار خوبی را در طول عمر مبارک خود در عرصه تبلیغ و ترویج دین، پرورش طلاب، مبلغین و عالمان دینی و همچنین در عرصه خدمت به انقلاب اسلامی انجام داد.
وی، با بیان اینکه آیت‌الله مهدوی کنی از ابتدای انقلاب در مسئولیت‌های مهمی حضور داشت، افزود: ایشان پس از وقایع تلخ سال 1360 در سمت نخست وزیری قرار گرفت و خدمات خوبی را ارائه کرد.
مدیر حوزه بوشهر، با اشاره به خدمات فرهنگی آیت‌الله مهدوی کنی، خاطرنشان کرد: در عرصه فرهنگی مهم‌ترین فعالیتی که انجام داد تاسیس دانشگاه امام صادق(ع) بود که با نیروسازی و کادرسازی خدمت بزرگی به اسلام و انقلاب کرد.
این استاد حوزه علمیه بوشهر ادامه داد: این اقدام وی باعث شد که انسان‌های بزرگی در دانشگاه تربیت پیدا کنند و در عرصه‌های مختلف نظام حضور داشته باشند و بسیاری دیگر این آمادگی را پیدا کرده‌اند که بتوانند مسائل مختلف انقلاب را به دوش بکشند.
حجت الاسلام خدری، تالیف کتاب‌های مهم، تربیت طلاب و تاسیس حوزه علمیه مروی که خود چند مدرسه علمیه است و تحت عنوان شعبه‌های مدرسه علمیه مروی فعالیت می‌کند را از دیگر فعالیت‌های مثمر ثمر این عالم ربانی برای تربیت طلاب و نیروسازی علمی و معنوی در جامعه عنوان کرد.
وی گفت: کتاب‌هایی که آیت‌الله مهدوی کنی نوشتند در عرصه اخلاق، با توجه به اینکه هم در عرصه انقلاب و سیاست بودند از هنر این شخصیت والامقام است.
وی با بیان اینکه کمتر کسی به توانایی وی را می‌توان یافت، افزود: عده‌ای ممکن است در درس اخلاق خبره باشند اما از جهتی در امر حکومت و سیاست فعالیت آنها ضعیف‌تر باشد و این هنر بزرگ ایشان بود که در عین حالی که در پست‌های مهم انقلاب و نظام بود در عرصه اخلاق جامعه هم حضوری فعال داشت.
مدیر حوزه علمیه استان بوشهر نکته بارز فعالیت‌های سیاسی آیت‌الله مهدوی کنی را اخلاقی عمل کردن وی در عرصه‌های مختلف عنوان کرد، و ابراز داشت: ایشان با احترام به همه دیدگاه‌ها و همه گروه‌ها و جناح‌های سیاسی وارد می‌شدند و شخص معتدلی قلمداد می‌شوند که همه جناح‌ها می‌توانستند با او نظر داشته باشند و از آن بهره ببرند.
حجت الاسلام خدری ادامه داد: در واقع می‌توان گفت ایشان به عنوان یک پدر برای گروه‌های سیاسی و مذهبی قلمداد می‌شدند که همه زیر این چتر کار کرده و فعالیت‌های انقلابی خود را پیش می‌بردند.
