گروه استان ها خبرگزاری «حوزه»/ رشد همه جانبه‌ انسان و دستیابی به مقام والاي انسانيت و قرب به حق به عنوان هدف غايي خلقت، مبتني بر اصل «علم و معرفت» است. دانش و معرفتي كه به «ايمان و يقين» منتهي گردد و اعمال و رفتار و اخلاق انسان را «الهي و صالح» سازد.

چنين انتظاري از همه علوم متداول در دانشگاه ها ميسور نبوده و نيست. زيرا هر بخش از علوم، با توجه به اقتضاي محتوا، روش و ابزار، آثار خاصي بر روح و فكر بشر مي‌گذارد.

براین اساس هستند دانشگاهیانی که پس از کسب مدارج عالی علمی در دانشگاه، قدم در مسیر فراگیری علوم حوزوی گذاشته و می خواهند علم و عمل را با هم تلفیق کرده و  به جامعه اسلامی خدمت کنند.

مهندس محمد مهدی فولادگر، دانشجوی ديروز رشته مهندسي دانشگاه صنعتي اصفهان و طلبه امروز مدرسه علميه ميرزاحسين یکی از دانشگاهیانی است که پس از فراغت از تحصیل در دانشگاه وارد حوزه شده و به فراگیری علوم حوزوی مشغول است. خبرنگار خبرگزاری «حوزه» به سراغ این مهندس طلبه رفته و با او درباره انگیزه ورود به حوزه به گفتگو نشسته که حاصل آن در پی می آید.

* لطفاً ابتدا خود را معرفی کنید

بنده محمد مهدی فولادگر، متولد نیمه دوم سال 1366 هستم و فرزند اول خانواده، تحصیلات دوره متوسطه را در دبیرستان و پیش دانشگاهی شهید اژه ای اصفهان که مدرسه ویژه ی افراد تیزهوش بود، در سال 1385 به پایان رساندم و از افتخاراتم این است که در این مدرسه جدای از مساله تحصیل مباحث فرهنگی و نخستین فعالیت های فرهنگی دینی را از آنجا شروع کردم که به من در زمینه انتخاب راه تحصیلات حوزوی بسیار کمک کرد.

* از دوران دانشگاه و تحصیلات دانشگاهی خودتان بگویید

در سال 1385 در رشته مهندسی عمران در دانشگاه صنعتی اصفهان تحصیلات خودم را در مقطع کارشناسی شروع کردم و سال 1389 مقطع کارشناسی را با موفقیت به پایان رساندم.
مجموعه فعالیت های من در دوران دانشگاه شامل فعالیت های فرهنگی و تبلیغی دینی نیز بود و که صرفا تحصیل دانشگاهی نبود و فعالیت های جنبی نیز داشتم، جرقه های اولیه طلبه شدن بنده هم در آنجا شکل گرفت و یکسری مطالعات ابتدایی در زمینه دروس صرف و نحو و اصول را بصورت آزاد شروع کردم و در کنار تحصیلات در میان سال‌های 85 تا 89 مقداری در این زمینه هایی که اشاره کردم مطالعاتی را شروع کردم.

*ورودتان به صورت رسمی به دنیای طلبگی چگونه بود؟

بنده بلافاصله بعد از پایان دوران کارشناسی در دانشگاه بین سه راهی ادامه رشته تحصیلی در مقطع ارشد، تغییر رشته به علوم انسانی و یا ورود به عرصه طلبگی، با اساتید و دوستان به مشورت پرداختم و باتوجه به علاقه و اینکه حتی در دوران تحصیل در دانشگاه هم از تفکر و فعالیت در زمینه دروس حوزه دست بر نداشته و شناخت لازم را کسب کرده بودم، از سال 89 بصورت رسمی وارد حوزه علمیه اصفهان شدم و در مدرسه ی علمیه ی میرزا حسین مشغول به تحصیل علوم دینی شدم.

*چه شد ابتدا دانشگاه و سپس حوزه را انتخاب کردید؟

در طول دوران دانشگاه و همزمان با دروس دانشگاهی بسیار زیاد در گیر مباحث دینی و عقلی بودم و همیشه خودم را جدا از این علوم نمی دیدم و همیشه در فکر بودم که بتوانم بالاخره وارد حوزه شوم و تمام هم غم و آرزو هایی که در زمینه تبلیغ دین دارم را با استفاده از تحصیل در حوزه انجام دهم، تحصیلات دوران قبل از دانشگاه و دوران دانشگاه هیچکدام ارضاء کننده روحیه علمی من نبود و تمام احساس و علاقه خودم را فقط در دروس حوزه پیدا می کردم.

* شما دانشجو هم بوده اید، و الان هم در حوزه مشغول تحصیل هستید، از تفاوت های حوزه و دانشگاه بگویید

از نقاط قوت دانشگاه ها وجود نظرات و روحیات و دیدگاه های مختلف بوده و هست که یکی از نشانه های دانشگاه همین است و البته از دیگر نقاط قوت در آن انتخاب استاد مطابق با سلیقه و روحیات است که می توان از نقاط مثبت دانشگاه ها برشمرد.

از نقاط قوت حوزه عمیق بودن مباحث و به راه انداختن قوه ی فکری انسان در طول دوره تحصیل است، البته نمی خواهیم بگویم دانشگاه اصلا چنینی نیست در دانشگاه هم اساتید و دانشجویانی هستند که بسیار عمیق مطالعه و پژوهش انجام می دهند اما در فضای حوزه بحث، تفکر و عمقی خواندن دروس بسیار بیشتر به چشم دیده می شود.

* نظر شما به عنوان یک چهره دانشگاهی و حوزوی درباره قوی تر کردن وحدت حوزه و دانشگاه چیست؟

حوزه و دانشگاه دارای نقاط مشترکی هستند که باید متولیان هر دو مجموعه بسیار زیاد به آنها توجه کرده مشترکات میان حوزه و دانشگاه را بیشتر از قبل زنده کنند و روی آن کار کنند، به طور مثال روحانیون جوان و دارای کلام فصیح را در فضای دانشگاه ها فعال تر کنند، البته از طرف دیگر دانشگاه ها هم باید زمینه حضور حوزویان توانمند را فراهم تر کنند. وقتی ما می بینیم افرادی مانند شهید مفتح و شهید مطهری علی رغم دوره اختناق پهلوی، ارتباط خود را با بدنه دانشگاه و دانشجو قطع نکرده و از کوچکترین روزنه و امکان فعالیت بیشترین استفاده های را کرده اند، باید در نظام اسلامی بیش از پیش حوزه و دانشگاه به یکدیگر نزدیک شوند.

انتهای پیام