حجت الاسلام محمد سنجری در گفتگو با خبرگزاری «حوزه»در بیرجند گفت:عیب‌جویی و مذمت درباره عیوب دیگران چه در خانه، چه نسبت به همسایگان و چه در محل کار مورد مذمت قرآن کریم و روایات است.
استاد حوزه با بیان اینکه امام علی (ع) در حکمت پنج نهج البلاغه می فرمایند: تحمل کردن گورستان عیب هاست»تصریح کرد:انسان می تواند با در پیش گرفتن تحمل، عیوب خویش را به گور بسپـارد و از میان بردارد.
وی با بیان اینکه بسیاری از رفتارهای نابه هنجار آدمی، ریشه در کم تحملی و ناشکیبایی دارد، گفت: تحمل راه رهایی از عیوب است و اگر کسی نسبت به برخی از اشکالات و رفتارهای نادرست دیگری گذشت داشته و ظرفیت تحمل خویش را بالا ببرد، می تواند جلوی عصبانیت خود را بگیرد.
حجت الاسلام سنجری با اشاره به اینکه تحمل پذیری یکی از مهم ترین شیوه های اصلاح رفتاری است که از سوی امیرالمومنان امام علی (ع) توصیه و سفارش شده است اظهار داشت:اگر همه افراد جامعه ظرفیت تحمل خویش را بالا ببرند، بسیاری از نا به هنجاری ها از جامعه زدوده می شود.
رئیس اداره فرهنگی ،تربیتی و هنری زندان های خراسان جنوبی خراسان جنوبی گفت: بسیاری از مردم به جای اینکه به دنبال رفع عیوب خود باشند، مدام در پی جستجوی عیوب دیگران هستند.
وی ادامه داد:این گونه افراد رفتار دیگران را زیر ذره بین قرار می‌دهند تا به محض مشاهده کوچکترین لغزش و یا اشتباهی، شروع به عیب جویی کنند.
حجت الاسلام سنجری با اشاره به اینکه این حالت از عیب جویی از خودخواهی انسان سرچشمه می‌گیرد گفت: انسان دارای حب ذات است و نمی‌خواهد باور کند که دارای عیوب بسیاری است.
وی ادامه داد: با آنکه همه انسانها بر نقص‌ها و ضعف‌های خود آگاهند، اما برخی از آنان به دلیل داشتن حس خودپرستی و خودخواهی، چنین وانمود می‌کنند که هیچ گونه عیب و ایرادی ندارند، خودشان را با افرادی که دارای عیوب بدتری هستند، مقایسه، تا از این طریق خود را بهتر از دیگران جلوه دهند.
استاد حوزه با اشاره به خودشناسی یکی از راه های سعادتمدی است افزود: به جای عیب جویی از دیگران باید درصدد یافتن عیوب خود باشیم و برای برطرف کردن آن تلاش کنیم.
حجت الاسلام سنجری با بیان اینکه انسان باید عیوب خود را بشناسد و آنها را رفع و سپس به سراغ نقص ها و ضعف‌های دیگران برود اظهار کرد: تقویت روحیه انتقاد پذیری از دیگر راه‌های برطرف کردن عیوب ظاهری و باطنی خود است.
وی بیان کرد: ما نه تنها باید از خودمان انتقاد کنیم، بلکه باید این اجازه را به دیگران بدهیم تا عیوبی را که از چشمان ما مخفی است به ما گوشزد کنند تا بر رفع آن به کمال برسیم.
